W dobie rozwoju techniki i komputeryzacji trudno jest znaleźć trochę miejsca dla poezji. Na lekcjach nie da się skupić na wszystkich aspektach omawianych wierszy, a przede wszystkim brakuje osobistych refleksji uczniów. Również utwory, które omawiamy niewiele mają wspólnego z ich indywidualnymi przemyśleniami i przeżyciami oraz potrzebami. Poezja kojarzy się zatem jako coś niezrozumiałego, ezoterycznego i niepotrzebnego. Swój program kieruję do uczniów trzeciej klasy gimnazjum, ponieważ są oni nieco dojrzalsi i bardziej otwarci na nowe propozycje. Uczą się kreatywności, przełamują tremę, rozwijają zainteresowania oraz wsłuchują w siebie. Dla niektórych poranki poetyckie są drogowskazem w trudnych sytuacjach życiowych. Czwarty raz w klasach trzecich w drugim półroczu proponuję moim uczniom dodatkową dawkę poezji, dlatego śmiem twierdzić, że są one potrzebne. Różnią się tym od zwykłych lekcji, że uczniowie mogą sami zaproponować wiersz, który chcą prezentować . Dzięki porankom mogą zdobyć również dodatkowe oceny, co jest istotnym argumentem zachęcającym i wzmagającym zaangażowanie.
Cele poranków poetyckich
- propagowanie poezji jako środka pozwalającego wyrazić emocje, wzbudzić empatię i zrozumienie dla innych;
- pogłębianie umiejętności pięknego czytania z uwzględnieniem kadencji, antykadencji, średniówek oraz pauz;
- ćwiczenie umiejętności pisania różnych form wypowiedzi, np. zaproszenia i recenzji;
- pobudzenie zdolności komunikacyjnych poprzez wzajemną współpracę;
- pobudzenie pewności siebie, rozwijanie inicjatyw i zdolności do podejmowania decyzji;
- poszerzanie zainteresowań i horyzontów myślowych.
Metody
- pokaz;
- prezentacja;
- drama;
- przekład intersemiotyczny.
Środki
- świece, kadzidełka, płachty materiału, malowidła, wybrane utwory literackie;
Sposób realizacji
Raz w miesiącu uczniowie wybierają wiersz, który będą prezentować na poranku, zgodnie z tematyką poranków. Muszą w ciekawy sposób opanować tekst, mogą przygotować oprawę muzyczną, kostiumy oraz choreografię. Po wygłoszeniu tekstu powiedzą o swych refleksjach z nim związanych. Uczniowie, którzy nie biorą czynnego udziału w prezentacji również wypowiadają się na temat wysłuchanych utworów. Wszystkie wystąpienia zostaną ocenione. Po lekcji uczniowie napiszą recenzję, w której zawrą ocenę poranka poetyckiego.
Tematyka poranków
Luty- „A jeśli miłość- co to jest takiego”- czyli najpiękniejsze wiersze miłosne od Petrarki do Wojaczka.
- Marzec- „ Niech będą błogosławione wszystkie drogi”- czyli wiersze księdza Jana Twardowskiego i Romana Brandstaettera.
- Kwiecień- „ Czarny blues o czwartej nad ranem”- czyli wiesze Adama Ziemianina, Edwarda Stachury, Stanisława Grochowiaka i Andrzeja Bursy.
- Maj- „ Niektórzy lubią poezję”- wiersze dowolnie wybrane przez uczniów.
Opracowała:
mgr Beata Czernicka
nauczyciel języka polskiego
|
