Glenn Doman uważa, że proces uczenia się dziecka można rozpocząć od samych narodzin dziecka, naukę czytania należy traktować jako element dziecięcej zabawy, jest zwolennikiem domowej nauki czytania, matka tworząc swoisty klimat wokół czytania, uczy dziecko w zgodzie z jego rozwojem i możliwościami.
Dziecka nie należy nauczać, gdy jest ono zmęczone, głodne lub smutne, należy zaradzić tej sytuacji i dopiero wtedy nauczać. „Uczenie się jest nagrodą, a nie karą, jest przyjemnością, nie obowiązkiem. Nauka jest przywilejem, a nie odmową. (...) Jeżeli nie bawisz się świetnie i twoje dziecko nie bawi się świetnie – przerwij. Robisz coś źle.” (G. Doman „Jak nauczyć małe dziecko czytać” Bydgoszcz 1992 Wydawnicza Oficyna EXCALIBUR s 122, 123)
W tej metodzie wykorzystuje się wiedzę z zakresu neuropsychologicznych możliwości dziecka. W najwcześniejszym okresie życia dziecka informacje przyjmuje całościowo, istnieje związek między procesem kształtowania się pojęć a techniką czytania. Ważne jest wprowadzenie stymulacji wielozmysłowej przyczyniającej się do pełniejszego rozwoju dziecka.
„Zabawa w czytanie” to wykorzystanie globalnej nauki czytania odpowiednio dobranych wyrazów, sesje powinny być krótkie, im dziecko starsze tym czas każdorazowej sesji może ulec wydłużeniu, nie powinny jednak przekraczać kilku sekund, by nie stwarzać wrażenia monotonii, a liczba jednorazowej prezentacji nie może przekroczyć dwudziestu powtórzeń. W ciągu dnia sesje mogą być wplecione w różne zabawy. Pomoce muszą być już wcześniej przygotowane, są to białe kartoniki, których wielkość jest ściśle określona: 10 cm x 60 cm
wysokość napisanych liter danego słowa 8 cm; kształt liter powinien przypominać czcionkę drukarską, wyrazy należy pisać dużymi czerwonymi literami, stopniowo litery są zamieniane na czarne, a ich rozmiar powoli się zmniejsza wraz z czasem trwania zabawy.
G. Doman wyróżnia pięć etapów nauki czytania:
1. Etap pierwszy – pojedyncze zdania;
2. Etap drugi – wyrażenia dwuwyrazowe;
3. Etap trzeci – proste zdania;
4. Etap czwarty – rozbudowane zdania;
5. Etap piąty – książki.
Program dla niemowlęcia nazwany jest przez autora etapem zerowym, dotyczy on stymulacji wzrokowej dziecka, poprzedza on okres „właściwej nauki czytania”. Zaczynamy uczyć małe dziecko czytać słowa od jego imienia, imion najbliższej rodziny, słów „o sobie”, i swoim ciele. Alfabetu uczymy dziecko wtedy, gdy będzie już dobrze czytało, zrozumie wtedy, dlaczego konieczne było wynalezienie alfabetu i po co nam litery. Autor tej koncepcji uważa, że czytanie na głos spowolnia tempo czytania, dziecko czytać głośno może wtedy, gdy samo tego chce, jeśli nie chce powinno czytać po cichu.
Opracowanie: Elżbieta KowalskaLITERATURA
G. Doman „Jak nauczyć małe dziecko czytać” Bydgoszcz 1992 Wydawnicza
Oficyna EXCALIBUR
K. Kamińska „Nauka czytania dzieci w wieku przedszkolnym’ Warszawa 1999 WSiP
|
