Identyfikacja problemu Beata jest uczennicą klasy szóstej, boryka się z trudnościami w nauce. Ma kłopoty z techniką czytania i rozumienia tekstu. Cechują ją również trudności w zapamiętywaniu. Brak logicznego myślenia powoduje trudności, które dziewczynka bardzo przeżywa. Beata jest bardzo miła i sympatyczna i każdym niepowodzeniem bardzo się przejmuje, dlatego tak ważna dla niej jest pomoc ze strony wychowawcy.
Geneza i dynamika zjawiska Beatkę poznałam w klasie czwartej jako uczennicę pogodną, chętną do pomocy, bardzo sympatyczną. Jest ona najmłodszym dzieckiem w rodzinie. Otoczona jest opieką i przyjazną atmosferą, jednak z trudnościami w nauce domownicy nie potrafią jej pomóc. Z wywiadu z nauczycielką klas początkowych dowiedziałam się, że Beatka od początku miała kłopoty z czytaniem, liczeniem i przede wszystkim logicznym myśleniem. W klasie czwartej, kiedy nastąpił podział na konkretne przedmioty problemy te wzmogły się. Dziewczynkę zaczęły dotykać wciąż nowe niepowodzenia, które znacznie wpłynęły na jej stan emocjonalny. Beatka na lekcjach wypowiada się bardzo niechętnie, bardzo przeżywa oceny z wypowiedzi czy sprawdzianów. Wydaje mi się, że od Beatki rodzice wymagają zbyt wiele dlatego też problemy narastają. Beatka jest bardzo nieśmiała, nie podejmuje nowych wyzwań, rezygnuje kiedy pojawiają się nawet niewielkie trudności.
Znaczenie problemu Niepowodzenia w nauce czytania i pisania zniechęciły dziewczynkę do pracy. Ma ona niską samoocenę. Ma trudności w wypowiedziach ustnych. Charakteryzują się one ubogim słownictwem, niepoprawnym sposobem wysławiania się i nie prawidłowym formułowaniem zdań. Na lekcjach wypowiada się niechętnie. Najlepiej czuje się, gdy w ogóle nie musi odpowiadać. Z reguły sama się nie zgłasza. Zapytana odpowiada wyrazem, prostym zdaniem albo milczy. Popełnia wiele błędów ortograficznych nawet w tekstach przepisywanych. Wykazuje trudności z zrozumieniu czytanego tekstu. Trudności w czytaniu i pisaniu wpływają niekorzystnie na efekty uczenia się ze wszystkich przedmiotów. Pozostawienie dziecka bez pomocy w takiej sytuacji na pewno spowodowałoby zahamowanie w rozwoju i zamknięcie we własnym świecie. Poznanie problemów ucznia, uwarunkowań jego trudności w nauce i podjęcie działań terapeutycznych było istotnym czynnikiem kształcenia.
Prognoza Negatywna
- Pogłębienie trudności w czytaniu i pisaniu
- Wzmagające się trudności na innych przedmiotach
- Niska samoocena
- Niechęć do nauki
- Brak motywacji do pokonywania trudności
- Brak wiary we własne możliwości
Pozytywna
- Uczestniczenie w zajęciach wyrównawczych, które pozwolą przezwyciężyć trudności
- Różnicowanie treści edukacyjnych – nauczony materiał powinien być dostosowany do możliwości intelektualnych dziecka (uczennica otrzymuje pozytywne oceny)
- Docenianie najmniejszych osiągnięć (rośnie samoocena)
- Motywowanie do dalszej pracy przez docenienie każdego osiągnięcia
- Pogłębienie wiary we własne możliwości
Propozycje rozwiązań Cele
- Dążyć do wyrównania poziomu wiedzy
- Zwrócić uwagę na istotę samodzielnej, ukierunkowanej pracy
- Rozwijać mocne strony dziewczynki
Zadania
- Objęcie dziewczynki programem terapii
- Prowadzenie dodatkowego zeszytu, w którym Beatka wykonuje ćwiczenia ortograficzne
- Systematyczne sprawdzanie prac
- Należy chwalić i doceniać sukcesy w nauce
- Zauważyć i rozwijać mocne strony dziecka
- Doskonalić technikę czytania, analizować teksty
- Podsuwać dziewczynce książki, które są dla niej odpowiednie
Wdrażanie oddziaływań Beata bardzo chętnie poddaje się oddziaływaniom ze strony szkoły. Uczestniczy w zajęciach dodatkowych, prowadzi zeszyt w którym gromadzi ćwiczenia ortograficzne i wypisuje zasady, które wyjaśniają trudności. Dziewczynka czyta zaproponowane przeze mnie teksty, pisze plan wydarzeń lub układa pytania. W ten sposób pragnę rozwijać w niej logiczne myślenie i doskonalić czytanie.
Efekty oddziaływań Mimo iż trudności w nauce pozostają, dziewczynka nie zniechęciła się. Podejmuje próby dyskusji na lekcji, aktywnie w niej uczestniczy. Podejmuje szereg zadań dodatkowych, tych, które przeznaczone są dla chętnych. Sama technika czytania znacznie się poprawiła, wzrosła samoocena dziewczynki. Beata odnalazła swoje mocne strony i czuje się pewnie w zespole klasowym.
Niepowodzenia w nauce czytania i pisania zniechęciły dziewczynkę do pracy. Ma ona niską samoocenę. Ma trudności w wypowiedziach ustnych. Charakteryzują się one ubogim słownictwem, niepoprawnym sposobem wysławiania się i nie prawidłowym formułowaniem zdań. Na lekcjach wypowiada się niechętnie. Najlepiej czuje się, gdy w ogóle nie musi odpowiadać. Z reguły sama się nie zgłasza. Zapytana odpowiada wyrazem, prostym zdaniem albo milczy. Popełnia wiele błędów ortograficznych nawet w tekstach przepisywanych. Wykazuje trudności z zrozumieniu czytanego tekstu. Trudności w czytaniu i pisaniu wpływają niekorzystnie na efekty uczenia się ze wszystkich przedmiotów. Pozostawienie dziecka bez pomocy w takiej sytuacji na pewno spowodowałoby zahamowanie w rozwoju i zamknięcie we własnym świecie. Poznanie problemów ucznia, uwarunkowań jego trudności w nauce i podjęcie działań terapeutycznych było istotnym czynnikiem kształcenia.
