Czasami pomimo kłopotów i zmęczenia nawałem pracy trzeba uśmiechnąć się do dziecka, życzliwie z nim porozmawiać na temat lekcji, obejrzeć zeszyty, pochwalić lub wyrazić swe niezadowolenie, jeśli nie wszystko jest w porządku. Serdeczna atmosfera i zainteresowanie rodziców nauką dzieci w domu to sprawy bardzo istotne , mające kolosalny wpływ na naukę domową dziecka, na jego stopniowe wdrażanie do samodzielności.
Praca szkolna ucznia winna być uzupełniona pewną liczbą samodzielnych ćwiczeń w domu. Należy stworzyć dziecku odpowiednie warunki, bez względu na sytuację mieszkaniową urządzić stałe miejsce pracy. Dziecko powinno mieć swój stolik, szafkę, półeczki, gdzie będzie układało we właściwym porządku podręczniki, zeszyty. Należy przyzwyczaić dziecko do korzystania z niego . Stolik przeznaczony do odrabiania lekcji musi być ustawiony tak, aby światło dzienne padało z lewej strony. Ważne jest również oświetlenie elektryczne- nie powinno być ani zbyt jaskrawe, ani zbyt słabe. Nieodpowiednie oświetlenie psuje wzrok. Krzesełko musi być przystosowane do wzrostu dziecka. Niewygodna pozycja przy pisaniu i czytaniu może spowodować garbienie się lub skrzywienie kręgosłupa. Pomieszczenie systematycznie należy wietrzyć i niezbędny do efektów pracy jest spokój, by dziecko mogło się skoncentrować.
Jeżeli w rodzinie jest ustalony porządek dnia, to w rozkładzie znajdują się też określone godziny na odrabianie lekcji, czytanie, zajęcia zgodne z zainteresowaniami poszczególnych członków rodziny.
Z psychologicznego punktu widzenia ogromnie ważną sprawą jest fakt, że do racjonalnego organizowania czasu znacznie łatwiej wdrażać dziecko rozpoczynające naukę, niż to, które przyzwyczaiło się do niezorganizowanego trybu życia.
Dziecko w młodszym wieku szkolnym nie powinno uczyć się zbyt późno- w żadnym wypadku po godzinie 20, gdyż nie może ono tracić cennych dla jego zdrowia godzin snu.
Po przyjściu ze szkoły dzieci mają sporo wolnego czasu. Ustalenie i konsekwentne przestrzeganie godzin przeznaczonych na naukę domową jest gwarancją, że w przyszłości nasze dzieci będą dobrze planowały swój czas i potrafiły go dobrze wykorzystać.
Najbardziej komfortowe warunki, własny pokój i biurko, nie zapewnią jeszcze sukcesów w nauce, jeśli dziecko napotyka w domu obojętność ze strony rodziców czy nawet lekceważący stosunek do jego pracy domowej, jeśli jest pozostawione samo sobie.
Dzieci w młodszym wieku szkolnym nie potrafią początkowo sprostać wszystkim obowiązkom szkolnym. Pomoc rodziców daje im poczucie bezpieczeństwa, a także poczucie zadowolenia i radości, jeżeli rodzice dostrzegają jego wysiłki i chwalą. Pomoc, polegającą na życzliwym zainteresowaniu utrwala i pogłębia więź uczuciową między rodzicami i dzieckiem.
Pierwsze lata nauki stanowią fundament dla dalszego kształcenia i dlatego tak ważne jest, aby był on mocny i trwały.
Dziecko wykonując swoje obowiązku szkolne musi być przekonane, że to, co robi jest ważne i potrzebne. W atmosferze życzliwości i zrozumienia kształtują się takie cechy jak pilność i wytrwałość, Dziecko cieszy się, jeśli rodzice dostrzegają jego sukcesy, żywo interesują się jego nauką i jeżeli znajdują czas na to, aby porozmawiać z nim o szkole.
Wyrazem zainteresowania jest m.in. kontrola. W niektórych wypadkach, gdy dziecko jest pilne i staranne, wystarczy od czasu do czasu sprawdzić jego zeszyty . Czasem kontrolę trzeba przeprowadzić bardziej systematycznie. Jeśli potrafimy dostrzegać nawet drobne sukcesy i powodzenia, jeśli pochwalimy lub nagrodzimy dziecko za jego wysiłek, na pewno zapewnimy mu tym ogromną radość i tym samym zwiększymy zapał do nauki. Swojego zainteresowania i poważnego traktowania nauki nie można sprowadzić do ciągłego wypytywania o oceny. Oczywiste jest, że dzieci lubią pochwalić się przed rodzicami oceną i my również powinniśmy okazywać wtedy zadowolenie, Powinniśmy jednak pamiętać, że dziecko powinno uczyć się w miarę swoich możliwości, zawsze jednak z zainteresowaniem i zrozumieniem.
Nie można zapominać o tym że rola rodziców w pierwszych latach nauki dziecka polega na wdrażaniu do samodzielności. W żadnym wypadku nie wolno zastępować dziecka w wypełnianiu obowiązków. Czasem bywa tak,. że zainteresowanie rodziców nauką jest pozorne lub fałszywe. Objawem takiego zainteresowania jest bicie za złe oceny lub uwagi w dzienniku. Strach i przykre doświadczenia na pewien czas mobilizuje dziecko do wysiłku, jednak w żadnym razie nie stanowią zachęty do pilności i dobrej nauki, powodują stany lękowe i nerwowość.
Żeby dziecko chętnie uczyło się w domu, trzeba mu stworzyć odpowiednią atmosferę sprzyjającą nauce, zaś dobra atmosfera zależy przede wszystkim od rodziców. Czasami pomimo kłopotów i zmęczenia nawałem pracy trzeba uśmiechnąć się do dziecka, życzliwie z nim porozmawiać na temat lekcji, obejrzeć zeszyty, pochwalić lub wyrazić swe niezadowolenie, jeśli nie wszystko jest w porządku. Słowem trzeba dziecko potraktować poważnie. Ono tak bardzo potrzebuje naszej akceptacji i oceny, dostrzegania jego małych sukcesów i naszego zainteresowania jego sprawami.
Pamiętajmy jednak, że czasami jedno zdanie wypowiedziane przez nas ciepłym, życzliwym tonem znaczy więcej niż cała tyrada krytycznych uwag.
Serdeczna atmosfera i zainteresowanie rodziców nauką dzieci w domu to sprawy bardzo istotne , mające kolosalny wpływ na naukę domową dziecka, na jego stopniowe wdrażanie do samodzielności.
Krystyna Biegun – Janicka
|
