Pożegnanie przedszkola przez najstarsze grupy, czyli 6-latków połączyć możemy z przepięknymi , polskimi tradycjami odnoszącymi się do palenia sobótek świętojańskich. Sobótki paliło się dokładnie w nocy z 23 na 24 czerwca - i zakończenie roku przypada prawie w tym czasie . Należy wcześniej dokładnie omówić z dziećmi tradycje i zwyczaje świętojańskie . Należy przeczytać legendy z nimi związane , a także wprowadzić w nastrój magii . Do przygotowań na pewno chętnie włączą się też rodzice. Pod hasłem „sobótek świętojańskich” przebiegało zakończenie przedszkola w ubiegłym roku szkolnym w prowadzonej przeze mnie grupie 6- latków. Wcześniej ustaliłam z rodzicami , iż na placu przedszkolnym przygotujemy stos sobótkowy ( w razie niepogody – jego miniaturę , w sali ), dzieci ubrane zostaną w stroje ludowe (będące w posiadaniu przedszkola) , natomiast dziewczynki założą uplecione wianki z żywych kwiatów. W pobliżu ustawiliśmy mały basenik z wodą.
SCENARIUSZ POŻEGNANIA PRZEDSZKOLA PRZEZ GRUPĘ 6-LATKÓW PN.: ”SOBÓTKA ŚWIĘTOJAŃSKA”
Cele ogólne:
-aktywne uczestnictwo dzieci w poznawaniu tradycji i zwyczajów wiążących się ze zwyczajami i obrzędami świętojańskimi
-kultywowanie polskich tradycji i obrzędów
-wykorzystanie elementów sztuki ludowej przy dekorowaniu
-nauka przyśpiewek , tańców ludowych
Cele operacyjne:
dziecko:
-zna kilka tradycji i obrzędów, przyśpiewek ludowych związanych z sobótkami
-bierze udział w inscenizacji , tańcach
Metody : czynnościowe , słowne
Formy aktywności dzieci: praca z całą grupą , indywidualna
Przebieg :
1.Przywitanie zebranych rodziców , zaproszonych gości.
2.Inscenizacja w wykonaniu dzieci , połączona z tańcami , piosenkami ludowymi.
Dziecko I:
Tuż nad rzeką , z lewej strony
Stoi wielki las zielony.
Noc go kryje skrzydłem kruczem,
Świt otwiera srebrnym kluczem.
A zachodu łuna złota
Zatrzaskuje jasne wrota.
Dziecko II:
Nikt wam tego nie opowie
Moje panie i panowie
Jakie tam ogromne drzewa
Ile ptaszyn na nich śpiewa.
Dziecko III:
Jakie kwiatków cudne rody,
Jakie modre w strugach wody,
Jak dąb z wichrem gada,
Jakie bajki opowiada..
A więc – posłuchajcie.
Dziecko IV:
Od lat wielu w Noc Sobótki
przez ulotne pół minutki
paproć złota – tak wieść niesie –
kwitnie gdzieś w głębokim lesie.
Dziecko V:
Kto o skarbach wielkich marzy,
chętnie na to się poważy,
by noc przeżyć raz bezsenną.
Kwiat ma bowiem moc tajemną:
człowiek, który go zobaczy,
rychło stanie się bogaczem.
Dziecko VI:
Wymysł to czy rzecz prawdziwa?
Ludzie różne plotą dziwa...
Tak czy owak, śmiałków zgraje
przepychają się nawzajem
wśród trujących muchomorów.
Dziecko VIII:
Nie lękają się potworów,
co paproci strzegą w mroku,
ani czarów, ani smoków,
ani leśnych czupiradeł,
które straszą wśród mokradeł.
Dziecko IX:
Wszyscy się ogromnie spieszą!
Większość śmiałków pędzi pieszo,
kilku mknie na hulajnodze,
jeden sunie na stonodze,
inny zaś po okolicy
gna na miotle czarownicy.
Do zawodów mędrzec staje,
co paprotek zna zwyczaje,
w kutych zbrojach trzej rycerze,
tęga jejmość na skuterze,
pan detektyw z kolegami
i czarodziej. Wszystko na nic...
Dziecko IX:
(Na scenę wchodzi Tadek)
Wtem do lasu, przez przypadek,
wpada pewien mały Tadek.
Spodnie w kratkę ma nas szelkach,
czupiradeł się nie lęka,
smokom też jest bardzo rad –
taki z tego Tadka chwat!
Dziecko X:
Z chochlikami sobie bryka,
figle płata, kozły fika,
nagle patrzy... Coś się złoci!
Nie do wiary! Kwiat paproci!
Kwiat Paproci:
- Witaj! –( kwiat zaszumiał z dala). –
Dam ci skarbów co niemiara,
wielki pałac i klejnoty,
nawet powóz szczerozłoty.
Lecz pamiętaj: ani krztyny
dla przyjaciół czy rodziny!
Gdy podzielisz się fortuną,
twe pałace zaraz runą,
znikną słudzy, kucharz, dworki
i klejnotów pełne worki!
Tadek:
(Tadek na to grzecznie): - E, tam...
Niepotrzebna mi kareta.
Zamki lubię, ale z piasku,
mieszkać wolę tu, przy lasku.
Sam się bawić mam w komnatach?
A gdzie mama?! A gdzie tata?!
Dzięki szczere i serdeczne
za prezenty twe bajeczne,
lecz ja wolę z bratem psocić!
Dziecko X:
I pożegnał kwiat paproci.
(Wchodzą 3 dziewczynki):
Dziewczynka I:
A na polanie modro , złoto
Trzy dziewczynki wianki plotą.
A ten Kasi jest chabrowy
A ten Zosi rumiankowy.
Dziewczynka II:
A w tym trzecim z dzwonków lila
Hanka się nad wodą schyla-
Niech jeziora toń powtórzy,
Czy wianeczek nie za duży?
Dziewczynka III:
Teraz będzie taniec w wiankach : w kółko Kasia , Zosia , Hanka!
Bose nóżki fruwające
Po tych kwiatach , po tej łące!
- taniec ludowy w wykonaniu dzieci –
Chłopiec :
Mam ja konika
Bystrego jak strzała
Pojadę do ciebie
Kasiu moja mała
Pojadę przez lasek
Pojadę na skróty
Pasem się przepaszę
Włożę czarne buty!
- „Malowany wózek , para siwych koni”- piosenka w wykonaniu dzieci-
Dziecko XI:
Pani Lato dziś ogłasza,
Że na bal wszystkich zaprasza.
A że palą się sobótki
Włożą wianki wszystkie młódki!
- „Tam nad Wisłą , w dolinie” – piosenka ludowa ( dziewczynki wrzucają wianki do baseniku z wodą)
Dziecko XII:
Szybko razem przybywamy
Pięknie wszystkim się kłaniamy.
I cieszymy się szalenie
Za to miłe zaproszenie.
Dziecko XIII:
Wokół sobótki zatańczymy
I chłopaki i dziewczyny!
-taniec ludowy w wykonaniu dzieci-
3.Czytanie przez rodziców legendy o kwiatku paproci – z podziałem na role.
4.Gra na instrumentach perkusyjnych przez dzieci.
5.Szukanie przez wybrane dzieci ukrytych wśród rozmieszczonych w formie dekoracji kwiatów paproci kopert z kartkami ( koperty są ponumerowane). Ustalenie przez dzieci kolejności zdań , odczytanie ich ( są to życzenia od wychowawczyni).
1. Kochani starszacy!
2. Dzisiaj pożegnacie się z nami.
3. Przed wami nowy okres życia.
4. W szkole życzymy wam samych dobrych ocen.
5. Nie zapomnijcie tego , czego nauczyliście się w przedszkolu.
6. Nie zapominajcie też o ważnych słowach :
proszę , dziękuję , przepraszam.
7. Nie zapomnijcie o nas i o naszym przedszkolu.
8. W czasie wakacji życzymy wam dużo odpoczynku.
9. Wasza Pani
oraz wszystkie Panie z waszego przedszkola.
5.Wierszyki na pożegnanie przedszkola w wykonaniu dzieci:
Dziewczynka :
Mam 7 lat i jestem wesoła
Mam 7 lat i czeka na mnie szkoła.
Z nowymi kolegami poznamy świat,
Oni także maja 7 lat.
Chłopiec:
Mam tornister , worek , kapcie
No i chyba już wiecie , że
Będę uczniem pierwszej „a” lub „b”.
Chłopcy z mojej klasy ,
To dopiero będą asy.
Dziecko:
Chociaż jasno słońce świeci,
Trochę smutne są dziś dzieci.
Czas uścisnąć sobie ręce
I pożegnać najgoręcej.
Dziecko:
Dziś żegnają was sześciolatki
Przyszedł dla nas nowy czas.
Dziecko:
Do was przyjdą inne dzieci,
A my dziś żegnamy was.
Miło było razem z wami
Bawić się tu zabawkami.
Dziecko:
Dla nas w szkole książki nowe ,
Klasy , ławki już gotowe.
Dziecko:
Idziemy do szkoły , do jasnych klas,
Każdy radosny , każdy wesoły.
Nauka czeka nas i książka
Mądrą literką nas woła.
Dziecko:
I znów tu małe dzieci
Na tych krzesełkach zasiądą.
Czas im przyjemnie zleci,
Wesoło bawić się będą.
Dziecko:
A my wspominać będziemy
Nasze kochane przedszkole,
Bo już naprawdę idziemy
Na piątkach uczyć się w szkole.
6.Wręczenie dzieciom dyplomów ukończenia przedszkola , złożenie życzeń przez p.dyrektor placówki , wychowawczynię.
7.Wspólna biesiada wokół imitacji sobótki.
Opracowanie : Małgorzata Bebel
( z wykorzystaniem literatury) |
