Historia PTTK sięga XIX wieku, kiedy to zostało utworzone w 1873 r. Polskie Towarzystwo Tatrzańskie. Nieco później, bo w 1906 r. powstało w Warszawie Polskie Towarzystwo Krajoznawcze. Obie te instytucje działały równocześnie, choć na różnych terenach kraju. Dopiero w 1950 r. połączono je pod nazwą Polskie Towarzystwo Turystyczno - Krajoznawcze (PTTK). Celem jego istnienia był i jest rozwój turystyki i krajoznawstwa w Polsce. Członkowie PTTK spotykali się w swoich oddziałach. Istniały też koła turystyczno - krajoznawcze w szkołach.
Początki działalności Szkolnego Koła Turystyczno - Krajoznawczego w Szkole Podstawowej w Burzeninie to lata siedemdziesiąte. Nie istnieje jednak zbyt wiele zapisków
z tego okresu dotyczących jego działalności. W dostępnych źródłach są jednak informacje
o organizowanych wycieczkach i rajdach (np. do Warszawy, Krakowa, Wieliczki).
W roku szkolnym 1980 - 81 z racji stanu wojennego zawieszono działalność wszystkich organizacji szkolnych. Koło PTTK reaktywowano dopiero w 1983 r. Zarejestrowane ono zostało jako Szkolny Klub Krajoznawczo - Turystyczny w Oddziale PTTK w Zduńskiej Woli. Opiekunem koła został nauczyciel Eugeniusz Raj. Działało w nim ok. 20 uczniów z klas V-VIII. Koło było inicjatorem i organizatorem wycieczek i rajdów na terenie całej Polski. Odrębnymi działaniami przyczyniało się również do krzewienia idei turystyki w najbliższej okolicy. Starano się przybliżyć uczniom szkoły szlaki turystyczne związane z walkami we wrześniu 1939 r. na Wartą, piękne wzgórza wapienne w okolicach Burzenina i Działoszyna oraz wiele innych atrakcyjnych miejsc.
Pierwszą imprezą (po wznowieniu działalności), w której wzięli udział członkowie SKKT ze Szkoły Podstawowej w Burzeninie był Jesienny Rajd w Góry Świętokrzyskie. Uczniowie zdobyli Łysicę i Łysą Górę. Wrócili zadowoleni i pełni niezapomnianych wrażeń. Jeszcze w tym samym roku szkolnym, na przełomie kwietnia i maja SKKT wraz z opiekunem E. Rajem zorganizowało wycieczkę w Sudety dla 23 wychowanków. Oto relacja jednego z uczestników wycieczki:
"Przez trzy dni mieszkaliśmy w Schronisku Młodzieżowym "Liczyrzepa" w Karpaczu. Zwiedziliśmy zabytki okolic Karpacza i Jeleniej Góry. Najciekawsza była wycieczka głównym pasmem Karkonoszy od świątyni Wang do Schroniska pod Śnieżką. Wiele wrażeń pozostawiło zwiedzanie ruin zamku w Sobieszowie". Z wypowiedzi tej widać jak wiele radości sprawiało uczestnikom wycieczek zwiedzanie kraju. Równie wiele zadowolenie przynosiły rajdy piesze
i rowerowe po najbliższej okolicy. Dzięki aktywności członków koła zwiedzono między innymi okolice Korzenia, Widawy, Niechmirowa.
W roku szkolnym 1985-86 trzydziestu pięciu członków SKKT pod opieką
E. Raja kontynuowało swą działalność. W lipcu szesnastu uczniów wzięło udział
w 8 - dniowym obozie wędrownym "Doliną Warty". Trasa rajdu przebiegała od Załęcza Małego przez Załęcze Wielkie do Wielunia. Zaplanowano również drugi obóz wędrowny po Załęczańskim Parku Krajobrazowym.
Młodzi turyści bardzo licznie reprezentowali szkołę w Rajdzie Wapiennym. Przez cztery dni wędrowali od Krakowa przez Ojców, Pieskową Skałę do Olkusza.
Członkowie koła PTTK poznawali również najbliższą okolicę. W rajdzie "Szlakiem Walk nad Wartą" 25 osób przebyło trasę z Bobrownik przez Strońsko do Burzenina. Pokonano również odcinek Burzenin - Charlawa - Wielka Wieś - Siemiechów.
Rok szkolny 1985-86 był na pewno jednym z najbardziej udanych w działalności SKKT w Szkole Podstawowej w Burzeninie. We wrześniu 1986 r. zorganizowano koło szkolne Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych (PTSM).
Tradycją stało się uczestnictwo uczniów szkoły w Rajdzie Jesiennym.
W 1987 r. opiekun koła E. Raj wraz z 23 młodymi turystami przeszli trasę
Piekoszów - Jaskinia Raj - Chęciny - Kielce. Jak zwykle we wspomnieniach uczestników rajdu pojawiają się słowa zachwytu nad pięknem poznanych okolic. Należy tu dodać, że wraz
z upływem lat działali w SKKT nowi uczniowie, którzy przejmowali pałeczkę od swych starszych kolegów kończących szkołę.
Nasilenie działalności turystycznej przypadało zazwyczaj na miesiące letnie. Tak też było w maju i czerwcu 1988 r. I znów młodzież wyruszyła na szlaki. Tym razem był to rajd pod nazwą "Wyprawa do lasu" (trasa Męcka Wola - Rezerwat "Jabłecznik" - Wojsławice - Zduńska Wola) oraz Pieszy Rajd Wapienny na terenie Wyżyny Krakowsko - Częstochowskiej. W każdej z tych imprez brały udział duże ponad 20-osobowe grupy oczywiście "pod wodzą" szefa E. Raja.
Aktywna działalność turystyczna przyczyniła się do wzrostu liczby członków SKKT.
W roku szkolnym 1988-89 pięćdziesięciu sześciu uczniów opłacało składki członkowskie.
W kronice szkolnej oraz w sprawozdaniach z działalności koła wymienionych jest wiele imprez, w których uczestniczono. Do najciekawszych należał na pewno 4-dniowy Rajd w Góry Stołowe. Trasa była bardzo atrakcyjna ze względu na walory krajoznawcze, przyrodnicze, architektoniczne. Odwiedzono między innymi Kudowę Zdrój, Wambierzyce, Kłodzko. Członkowie SKKT starali się ubarwić nawet wycieczki po najbliższej okolicy. W Borzewisku nad Wartą urządzono np. Święto Pieczonego Ziemniaka.
Warto wspomnieć, że w działalność koła PTTK włączyli się inni nauczyciele pracujący w szkole w Burzeninie oraz rodzice uczniów.
Lata dziewięćdziesiąte przyniosły wiele nowych imprez. Znów zwiedzano tereny górskie, wyjeżdżano nad morze. Nadal nowym rocznikom uczniów pokazywano też najbliższą okolicę. Wybierano coraz to nowe trasy, nie zapominano jednak o tych, które każdy "rasowy" turysta powinien przemierzyć. Jak zawsze uczestnikami wypraw dowodził niezmordowany nauczyciel Eugeniusz Raj. Potrafił on zaszczepić ideę turystyki i krajoznawstwa w wychowankach, wciągał w swą działalność również pedagogów (między innymi w rajdach i wycieczkach uczestniczyli
p. H. Wągrowska, Z.Pertkiewicz, Z. Matusiak, I. Kopańska, Z. Kraśkiewicz, L. Sujka, H. Nawrocka, L.Nawrocki i wielu innych).
Dzięki pracy nauczycieli ze Szkoły Podstawowej w Burzeninie kilkanaście roczników uczniów poznało nie tylko najbliższą okolicę, ale również niemały "kawałek" Polski.
Formalna działalność koła PTTK zmalała w połowie lat dziewięćdziesiątych. SKKT wraz z przejściem E. Raja na emeryturę zniknęło z wykazu organizacji szkolnych. Nie oznacza to jednak, że zaprzestano wyjeżdżać na obozy, wycieczki, rajdy, biwaki. Nauczyciele nadal wkładają dużo wysiłku w ich organizację. Zapomniano jednak o Szkolnym Klubie Krajoznawczo - Turystycznym.
A może trochę żal?
| 
