Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Eucharystia źródłem życia Kościoła

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2392 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Ustanawiając Rok Eucharystii, Ojciec święty Jan Paweł II zachęcał nas do pochylenia się nad wielka tajemnicą naszej wiary, którą zostawił Chrystus swojemu Kościołowi w przededniu męki i śmierci krzyżowej. Poczynając od biblijnej manny jako prototypu Eucharystii przechodzimy do wspaniałego Daru miłości Bożej do człowieka.
Eucharystia źródłem życia Kościoła

W każdą niedzielę ten cud się staje
Chrystus na nowo wciąż zmartwychwstaje

Klękają wszyscy i biją dzwony
W Hostii Najświętszej Bóg uwielbiony

Ten co pokonał śmierć i cierpienie
Na głos kapłana schodzi na ziemię

I Rok Eucharystii

Ustanawiając Rok Eucharystii, Ojciec święty Jan Paweł II zachęcał nas do pochylenia się nad wielka tajemnicą naszej wiary, którą zostawił Chrystus swojemu Kościołowi w przededniu męki i śmierci krzyżowej. Poczynając od biblijnej manny jako prototypu Eucharystii przechodzimy do wspaniałego Daru miłości Bożej do człowieka.
Teksty Pisma św. ukazują kolejno Eucharystię jako pamiątkę i zapoczątkowanie zbawienia, ucztę jedności i miłości, ofiarę oraz realizację przymierza z Bogiem:
Ø     Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da
      wam prawdziwy chleb z nieba.”(J 6, 32)
Ø     „Chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu. To jest Chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a pomarli.”(J 6, 33. 58)
Ø     Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.”(J 6, 54)
Ø     „Ilekroć  bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie aż przyjdzie.”(1 Kor 11, 26)
Fragmenty encykliki Jana Pawła II Ecclesia de Eucharistia:
Ø     „Wydarzenie paschalne i Eucharystia, która ją uobecnia przez wieki, mają niezmierzoną „pojemność”. Obejmują niejako całą historię, ku której skierowana jest łaska Odkupiciela” (nr 5)
Ø     „Mój wzrok spoczywa każdego dnia na białej hostii i kielichu, w którym czas i przestrzeń jakby „skupiają się”, a dramat Golgoty powtarza się na żywo ujawniając swoja tajemniczą „ teraźniejszość”. (nr 59)
Ø     „Jak Przymierze na Synaju, przypieczętowane ofiarą i pokropieniem krwią, podobnie gesty i słowa Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy kładły fundamenty nowej wspólnoty mesjańskiej, Ludu Nowego Przymierza”.  (nr 21)
II  Zapowiedź Eucharystii w Starym Testamencie:
Ofiara Melchizedeka
Abraham stanął w obronie bratanka Lota, pokonując wrogów. gdy wracał po zwycięstwie do doliny Szawe (Królewskiej), wyszedł mu na spotkanie król Szalemu i kapłan Boga Najwyższego – Melchizedek. Na cześć Abrahama złożył w ofierze chleb i wino.
Manna na pustyni
Po wyjściu z Egiptu Hebrajczycy musieli przejść przez pustynię, gdzie zawsze brakuje wody i pożywienia. Zaczęli się buntować przeciwko Mojżeszowi. On modlił się do Boga, prosząc o pokarm. Bóg odpowiedział „Oto ześlę wam z nieba pokarm na kształt deszczu. I będzie wychodził lud, i każdego dnia będzie zbierał według jego potrzeby dziennej.” Następnego ranka zobaczyli na ziemi coś ziarnistego. Był to chleb, który Bóg zesłał z nieba. Hebrajczycy nazwali go „manną”. Chleb z nieba stał się posiłkiem w drodze do ziemi obiecanej.
III  Zapowiedź Eucharystii w Nowym Testamencie:
Rozmnożenie chleba
Ewangelista Jan opisuje jak ogromne tłumy ludzi podążały za Jezusem. Kiedy ci ludzie odczuwali głód, a nie mieli co jeść, Jezus rozmnożył pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby. Wszyscy jedli do syta i zostało jeszcze dwanaście koszów ułomków.  
Przypowieść o uczcie weselnej
Pan Jezus porównuje Eucharystię do uczty weselnej. Pewien człowiek wyprawiał wielką ucztę i zaprosił na nią gości. Kiedy wszystko było gotowe posłał służących, aby przyprowadzili gości. zaproszeni zaczęli się wymawiać i usprawiedliwiać. Jeden, że kupił pole i musi je obejrzeć. Drugi, że kupił woły i musi je wypróbować.  A trzeci, że ożenił się. Gospodarz rozzłościł się i posłał po ubogich, kalekich, bezdomnych. Ci z wielką radością przyszli na ucztę weselną i zajęli miejsce przy stole.
IV  Ustanowienie Eucharystii
Ostatnia Wieczerza.
Pan Jezus w Wielki Czwartek podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił dwa sakramenty święte: Eucharystię i kapłaństwo. Wziął chleb, połamał i rozdał uczniom. Tak podaje to Katechizm Kościoła Katolickiego: „Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyżową.” (KKK 1232)
Pokarm eucharystyczny, który Jezus daje uczniom, jest Darem osobistym Jezusa Chrystusa pochodzącym od Niego samego. Jest przecież Jego własnym Ciałem i Jego własną Krwią. To eucharystyczne Ciało oznacza całą osobę Jezusa z jej działaniem, a zwłaszcza męką i śmiercią dla naszego zbawienia. Krew Jego wyraża dar życia dla zbawienia ludzi.
V  Eucharystia w życiu współczesnego Kościoła.
Prześladowanie Kościoła
Podczas prześladowań Kościoła w Związku Radzieckim pozamykano prawie wszystkie kościoły. Przerobiono je na magazyny, restauracje czy muzea. W pewnej wiosce również zamknięto Kościół, a kapłana usunięto. Ludzie gromadzili się po domach, aby wspólnie się modlić. Była to szczególna modlitwa. Na stół kładli przechowywaną pieczołowicie stułę kapłańską. Jeden ze wspólnoty- mężczyzna „sprawował” Mszę św. Kiedy przychodził moment przeistoczenia, milknął. Nie był kapłanem, dlatego nie miał prawa wypowiadać słów: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje”, „Bierzcie i pijcie, to jest Krew moja”. Dramat przeżywali ludzie starsi, którzy ubolewali, że nad ich łożem śmierci zabraknie kapłana, który powie zbawienne słowa rozgrzeszenia: „Ja ciebie rozgrzeszam....” i poda Pokarm na drogę do wieczności. kiedy czasy się zmieniły i prześladowanie ustało, ludzie ci mieli wielki szacunek do Eucharystii i dla kapłanów.
„Trędowate” oblicze Jezusa
Błogosławiony o. Damian, apostoł trędowatych, nie mogąc sobie poradzić z trudnościami, chciał opuścić swoją placówkę. Przed odjazdem odprawiał swoją ostatnią Mszę św. W momencie przeistoczenia zdawało mu się, że w Hostii ujrzał oblicze Pana Jezusa. ku swemu zdumieniu i przerażeniu dostrzegł, że ta twarz była pokryta trądem, jak twarze ludzi, wśród których pracował. W czasie każdej Mszy św. Pan Jezus uobecnia się, to znaczy jest wśród nas. Czyni to z miłości do każdego człowieka. Pan Jezus pragnie, abyśmy korzystając z Jego miłości odpowiadali również miłością. Takiej ofiary żądał od o. Damiana, ukazując mu swoja twarz pokrytą trądem. Zrozumiał to o. Damian i pozostał ze swoimi trędowatymi aż do śmierci.
Wśród Papuasów
Misjonarz, pracując wśród Papuasów, przeprawiał się przez szeroka rzekę, tuz przy jej ujściu do morza. Niespodziewanie wysoka fala przewróciła łódź i woda zaczęła znosić zakonnika w stronę morza. Misjonarz nie umiał dobrze pływać i widmo śmierci coraz bardziej zaglądało mu w oczy. W modlitwie polecał swoja duszę Bogu. Rozpaczliwe zmagania z wodą zobaczył młody Papuas, niedawno ochrzczony. szybko wskoczył do wody. Był, jak jego współplemieńcy, doskonałym pływakiem, dlatego po kilkuminutowym wysiłku przyholował ojca do brzegu. Uratowany misjonarz podziękował chłopcu za ocalenie życia i zapytał go:
- nie bałeś się, że i ciebie fala porwie do morza, albo rekin pożre?
  Wiesz przecież dobrze, że grasują stadami w tych morzach.
- Tak, bałem się trochę – odpowiedział dzielny Papuas.
- Jestem chrześcijaninem i powinienem przyjść bliźniemu z pomocą. Pamięta ojciec, jak niedawno mnie chrzcił. Dziś rano przyjąłem Komunię św. Cóż znaczy strach, gdy Pan Jezus jest w sercu?
Ołtarz i konfesjonał dwa bieguny kapłańskiego życia Ojca Pio.
Któż nie pamięta gorliwości, z jaką Ojciec Pio na nowo ożywiał we Mszy św. Mękę Chrystusa? Z tego właśnie wypływa cześć jaką otaczał Mszę św., - nazywaną przez niego „przerażającą tajemnicą” – będącą decydującym momentem zbawienia i uświęcenia człowieka przez uczestnictwo w samych cierpieniach Ukrzyżowanego.
„To tu we Mszy św. zawarta jest Kalwaria”. Msza św. była dla niego źródłem i szczytem jego życia i całego działania. To intymne i pełne miłości uczestnictwo w Ofierze Chrystusa było dla Ojca Pio źródłem oddania i dyspozycyjności w stosunku do dusz szczególnie omotanych grzechem.
Spotkanie z Jezusem w Komunii.

„Jam jest chleb życia. Kto do mnie przychodzi, nie będzie łaknął” (J 6, 35)

Opracowała Lucyna Kawęcka

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie