Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Jak motywować wychowanków do różnych form aktywności

 

Przygotowany przeze mnie referat mówi o tym co e i powinien robic nauczyciel, aby zmotywować i zachecic uczniów do nauki i udziału w róznych zajęciach, a tym samym podnieść efektywność własnej pracy. Polecam.

Jak motywować wychowanków do różnych form aktywności

      Praktyka szkolna pokazuje, iż uczniowie uczą się mechanicznie wówczas, gdy nie znają celu i przeznaczenia wiedzy, gdy powątpiewają w jej wartość oraz zastosowanie w życiu. Dziecko, które nie otrzymało odpowiedzi na nurtujące je pytania typu: "Po co ja się tego uczę?", "Gdzie będę mógł wykorzystać zdobyte wiadomości? " zapoznaje się z nimi tylko powierzchownie, pamięta je krótko, i nie jest w stanie ich zastosować, a nawet odtworzyć. Co zatem powinien robić nauczyciel, by nie dopuścić do takiej sytuacji? Należy:

      Uświadamiać dzieciom cele uczenia się oraz kształtować właściwą motywację. Wnikliwie obserwować dzieci, poznać ich zainteresowania, oraz mieć wyczucie tego, czego oczekuje każde z nich. 2. Prawidłowo sterować procesem uczenia się, kształtowania umiejętności i przyzwyczajeń. Prawidłowe motywowanie uczniów jest sztuką, którą nauczyciel powinien rozwijać i doskonalić. Przez motywację rozumie się najczęściej ogół bodźców zarówno zewnętrznych jak i wewnętrznych, powodujących gotowość ucznia do uczenia się. Bodźce te mogą wywoływać u ucznia dwa typy zachowań: pierwsze z nich to dążenie, drugi zaś to unikanie.

      Procesy motywacyjne mają trzy cechy: kierunek (dążenie do osiągnięcia przedmiotu pragnień lub unikanie źródła obaw), natężenie (przyrost lub spadek sił) oraz dodatnie lub ujemne stany emocjonalne. Wpływ motywów na działanie wiąże się głównie z kierunkiem i natężeniem. Przyjęcie postawy pozytywnej i skupienie się na mocnych stronach osobowości uwypukla dobre cechy uczniów, a ich postępowanie zmienia się na lepsze. Dzieci trzymane przez rodziców czy nauczycieli w ryzach najczęściej wyrastają na osoby z poczuciem bezpieczeństwa. Czasami buntują się i narzekają na stosowane zasady, ale rosną szczęśliwsze, bardziej ambitne i lepiej przystosowane do życia. Nigdy też nie uda się nam właściwie motywować uczniów, jeśli będziemy się obawiać zwracać im uwagę.

      Najważniejszym zadaniem nauczyciela jest uczyć dzieci, jak ponosić porażkę w sposób inteligentny. Dom powinien być schronieniem, gdzie można "leczyć rany" i gdzie jest się akceptowanym bez względu na to, jaki popełniłeś błąd. W przypadku niepowodzeń rodzice nie powinni obwiniać nauczyciela. Kiedy uczniowie uważają, że są słabi z matematyki, być może chcą tylko powiedzieć, że źle im poszło na ostatniej klasówce. Naszym zadaniem jest przekonanie ich, że są bardziej zdolni niż im się zdaje. Uczniowie powinni publicznie ogłaszać swoje cele i marzenia, precyzyjnie mówić o tym, czego chcą.

      Umiejętność okazywania, określonego we współczesnej psychologii mianem wzmocnienia pozytywnego, powinien posiadać każdy nauczyciel. Nauczyciele mają zwyczaj wzywać do szkoły rodziców tych dzieci, które się źle uczą, ale byłoby lepiej, gdyby część tego czasu poświęcili na rozmowę z rodzicami dzieci, które uczą się lepiej niż inne lub zrobiły duże postępy w nauce. O tak oczywistym akcie uznania błyskawicznie dowiaduje się cała klasa i klimat w klasie natychmiast się polepsza. W skutecznym nauczaniu należy stosować mieszankę wzmacniania pozytywnego i negatywnego. Pochwała powinna górować nad łajaniem, a poczucie winy powinno raczej rodzić przywiązanie do wartości pozytywnych niż wywoływać strach przed naszym niezadowoleniem. Gdy nauczycielowi zależy, aby uczniowie osiągnęli lepsze wyniki, powinien rozbudzić współzawodnictwo. Rywalizacja szkolna to naprawdę wspaniały bodziec, trzeba go wykorzystywać, ale w sposób umiarkowany. Lepsze efekty wychowawcze osiąga się, gdy klasa jest "zgrana", wówczas wszyscy się w niej dobrze czują. W przypadku kłopotliwego ucznia nauczyciel powinien zawsze odwoływać się do tego, co w nim najlepsze, oceniać sprawiedliwie jego zasługi dla klasy, prosić uczniów o pomoc, bo wpływ rówieśników na takiego ucznia często bywa skuteczniejszy niż nauczyciela.

      Aby być dobrym wychowawcą, potrzeba: wnikliwej znajomości tego, co popycha uczniów do działania, i ducha, który innych zaraża podnieceniem i energią.

      Trzeba pamietac , aby nasze zajecia zawierały elementy zaciekawiające ucznia (np. ciekawa fabuła, forma zadania).

      Ponadto za każde dobrze rozwiązane zadanie lub choćby postęp w nauce należy pochwalić ucznia po to, aby uwierzył on w swoje możliwości, a następnie dostrzegł sens i piękno matematyki. Idealistycznemu nauczycielowi, czy dbającemu o dzieci rodzicowi nie zawsze łatwo okazywać tolerancję dla tych, którymi kieruje. Dzieci są czasem mniej ambitne niż my sami, bywają mniej pewne siebie, a nawet mniej uzdolnione. Ale jeśli potrafimy wyciągnąć rękę i wydobyć to co w nich najlepsze, jeśli zmobilizujemy ich, to postarają się o to bardziej dla nas niż dla kogokolwiek innego na świecie i osiągną nadzwyczajne wyniki. Te dodatkowe 10% może zdecydować o zwycięstwie.

RECEPTA DLA NAUCZYCIELA NA SUKCES WYCHOWANKA
  1. Przekonaj wychowanka, że naprawdę lubisz go uczyć.
  2. Mów jasno, głośno, wyraźnie, z zapałem.
  3. Dbaj o właściwe tempo mówienia.
  4. Bądź swobodny i baw się razem z uczniem podczas nauki.
  5. Okazuj mu zaufanie.
  6. Wyraźnie określ cele.
  7. Bądź przygotowany do lekcji.
  8. Przygotowuj ciekawe pomoce naukowe.
  9. Ogranicz do minimum czynniki rozpraszające uwagę.
  10. Dbaj o dobry nastrój ucznia.
  11. Przypominaj informację, kiedy uczeń zaczyna ją zapominać.
  12. Polegaj na nim, stawiaj na niego, wierz w jego możliwości.
  13. Bądź dla niego oparciem, bądź po jego stronie.
  14. Nie oszukuj go, dotrzymuj przyrzeczeń.
  15. Udzielaj odpowiedzi na najtrudniejsze pytania.
  16. Jeśli coś mu się nie uda, zrozum go i zachęć do dalszej pracy.
  17. Chwal za wszystko, co da się pochwalić.
  18. Doceniaj go.
  19. Nigdy nie przerywaj, kiedy on mówi.
  20. Pozwól mu kontynuować Twoją myśl na jego sposób.
  21. Słuchaj uważnie upewniając się, że dobrze rozumiesz.
  22. Rozwijaj jego samodzielność.
  23. Zachęcaj do krytycznego myślenia.
  24. Okazuj mu swoje pozytywne uczucia.
  25. Pokaż mu, że jesteś człowiekiem omylnym i popełniającym błędy.
  26. Stosuj różne metody nauczania - bądź nieszablonowy i ekscytujący.
  27. Odnoś do rzeczywistości to, czego go uczysz - niech praktyka uzupełnia teorię.
  28. Kończ lekcję w takim momencie, żeby miał poczucie niedosytu (jak w dobrym serialu).
Opracowała : mgr Agata Męderak

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 22:22:21
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 22:22:21) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie