Ślubowanie uczniów szkoły odbywa się w dniu patrona naszej szkoły Św. Franciszka, czyli 4 października. Przedstawiam scenariusz takiej uroczystości, którą wykorzystałam w pracy ze swoimi klasami!
I. CZĘŚĆ OFICJALNA
– Proszę wstać. Baczność!
– Do hymnu!
Odśpiewanie hymnu
– Po hymnie! Proszę usiąść.
2. POWITANIE GOŚCI (Uroczystego powitania dokonuje uczeń prowadzący uroczystość).
Szanowni Państwo!
W imieniu dyrekcji szkoły, grona nauczycielskiego oraz społeczności uczniowskiej naszej szkoły pragnę serdecznie powitać dostojnych gości w dniu święta patrona szkoły. Tradycją stało się już, że w tym dniu odbywa się ślubowanie klasy pierwszej.
Serdecznie witam wszystkich nauczycieli, rodziców, koleżanki i kolegów z klas starszych, a szczególnie ciepło witam dziś naszych uroczych pierwszoklasistów.
Mała Koleżanko, Mały Kolego!
Pamiętajcie, że jesteśmy Waszymi starszymi koleżankami i kolegami, którzy służyć Wam będą zawsze bezinteresowną pomocą, podobnie jak nasz patron – św. Franciszek. Uśmiechnijcie się, bo nasza szkoła jest przyjazna dla uczniów. Cieszymy się, że powiększyła się nasza szkolna rodzina. Wiecie, że w rodzinie każdy ma zarówno prawa, jak i obowiązki, które powinien solidnie wypełniać. Naszym wspólnym obowiązkiem jest przede wszystkim pilna nauka. Do niej wdrożą Was nauczyciele i rodzice. My, starsi koledzy, postaramy się zawsze Wam pomóc i wskazać właściwą drogę. Korzystajcie śmiało z naszych szczerych rad i wszelkiej pomocy. Możecie się zawsze zwrócić do nas ze wszystkimi problemami.
Życzymy Wam bardzo dobrych wyników w nauce oraz wielu przyjaźni i radosnych przygód w szkolnym życiu.
A teraz proszę o zabranie głosu panią dyrektor szkoły
3. WYSTĄPIENIE DYREKTORA SZKOŁY
– Dziękuję pani dyrektor za wystąpienie.
4. WRĘCZENIE LEGITYMACJI
Drodzy Pierwszoklasiści!
Podczas Mszy świętej w kaplicy uroczyście ślubowaliście. Dla upamiętnienia faktu, że od tej chwili jesteście pełnoprawnymi uczniami naszej szkoły, za chwilę otrzymacie z rąk pani dyrektor legitymacje szkolne, a od wychowawcy pamiątki ślubowania.
Proszę panią dyrektor oraz wychowawcę o wręczenie legitymacji i pamiątek.
I. CZĘŚĆ ARTYSTYCZNA
– Na początek oddajemy głos najstarszym uczniom naszej szkoły, którzy pragną swoim występem uświetnić dzisiejszą uroczystość.
Zaszumiały drzewa przed szkołą.
Witaj, pierwsza klaso!
I zagruchał szary gołąb.
Witaj, pierwsza klaso!
Słoneczniki za płotem się złocą.
Witaj, pierwsza klaso!
A i wróble w jaśminie świergocą.
Witaj, pierwsza klaso!
Wszystko, wszystko dziś dla pierwszej klasy:
uśmiechy słońca, kolorowe astry.
I ten wierszyk, który starsze dzieci
dla pierwszaków mówią dziś z pamięci.
Chodźcie śmiało do szkoły pierwszacy,
do zabawy, do wspólnej pracy.
Szkoła drzwi swe otwiera gościnnie,
Szkoła serdecznie was przyjmie.
(Cz. Janczarski „Powitanie pierwszej klasy”)
Na środek wchodzą uczniowie klasy 1 (parami i maszerują dookoła, w tle słychać muzykę).
Uczeń:
Jestem bardzo wesoły,
Bo idę do szkoły.
Piaskownicę zostawiam bez żalu.
Książki niosę w tornistrze,
Od czystości aż błyszczę.
Przecież jestem już pierwszak nie maluch.
(M. Niwińska „Pierwszak”)
Uczeń:
Po raz pierwszy idziemy do szkoły.
Pożegnaliśmy zabawki i przedszkola...
Czy jest wśród nas może ktoś taki,
Co w przedszkolu zostać by wolał?
A w szkole na nas czeka rzecz nowa:
obowiązki.
I coraz mniej zabawek, i coraz więcej książek.
I choć może trudniejsze będą
Następne nasze lata,
Otworzy się nam wielka, ciekawa księga świata.
(W. Faber „Księga”)
Piosenka: „Nasza klasa”
Nasza klasa, pierwsza klasa,
klasa roześmiana,
jasnym oknem, dużym oknem
wita nas od rana.
Nasza klasa, pierwsza klasa,
śpiewa bardzo ładnie,
a kto lepiej, kto weselej,
tego nikt nie zgadnie.
A w te klasie, naszej klasie,
dwie Dorotki, Jaś z Adasiem,
no i pani taka sama
jak ciocia, czy mama.
Bo śpiewają w naszej klasie
dwie Dorotki, Jaś z Adasiem,
no i pani taka sama
jak ciocia, czy mama.
Uczeń:
Witaj nam szkoło radosna,
Grająca dzwonkiem co rano.
Dzień dobry, szkoło wesoła,
lesie i łąko dobranoc.
Uczeń:
Kochana Szkoło!
Znamy twoje korytarze,
wiemy, że po tablicy się nie maże!
Uczeń:
Grzecznym na co dzień być wypada,
powiemy wszystkim, jaka na to rada.
Uczeń:
Nie wolno trącać w ławce sąsiada!
Uczeń: (chłopiec)
Dziewczyn nie ciągnąć za warkocze,
chociaż pół klasy z tego chichocze!
Uczeń:
Często używać magicznych słów:
proszę, przepraszam, dziękuję,
bo kto te słowa stosuje,
chlubę przez nie zyskuje.
Uczeń:
Nawet gdy namawia cię kolega,
nigdy nie hałasuj, nie skarż,
a na przerwach zbytnio nie biegaj.
Uczeń:
Miej uśmiech często na twarzy,
za to przyjaźnią inni będą cię darzyć.
Uczeń:
Każdy z nas o klasę dba,
zwłaszcza kiedy dyżur ma.
Pilnuje, by w klasie nie biegały dzieci,
podlewa kwiaty, wietrzy, zbiera śmieci,
tablicę chętnie ściera, nawet pomoce pani pozbiera.
Uczeń:
Dba o czyste ręce, zeszyty i książki.
Słowem - zna swe obowiązki.
Uczeń:
Wie też, że Bałtyk - to polskie morze.
Stolicą Polski jest Warszawa,
a założyli ją Wars i Sawa.
Przyrodę też bardzo kochamy.
Roślinki w klasie hodujemy, ptaki dokarmiamy.
Uczeń:
Liczymy też, piszemy i czytamy -
Wszystko naszej Pani zawdzięczamy!
( M. Kumor „Egzamin pierwszoklasisty”)
Dziewczynka z książką:
Rację Ania ma zupełną.
W szkole się marzenia spełnią,
czytać mogę ile chcę
pani za to chwali mnie!
Dziewczynka z zeszytem:
Piękne literki
piszę w zeszycie.
Proszę, pokażę
Jak nie wierzycie!
Uczeń:
Ja się głoskować
już nauczyłem.
Na lekcji grzeczny
Cały czas byłem.
Uczeń:
Na lekcjach często
zgłaszać się trzeba.
Wtedy problemów
z nauką nie ma.
Ola:
A ja mam na imię Ola.
I przyszłam tutaj
prosto z przedszkola.
Żeby móc liczyć
niby komputer,
bo wtedy tata
kupi mi skuter.
Uczeń:
Jak widzicie - (...)
my jesteśmy najzwyklejsze dzieci.
Zdarza się nam bić, przeszkadzać, śmiecić.
Ale od dziś z tym zrywamy
i rzetelną poprawę przyrzekamy!
(na podstawie wiersza „My jesteśmy dzieci”, autor nieznany)
Piosenka: Chociaż mało mamy lat”
(Występujący na scenie śpiewają do mikrofonów, a pozostali ze swoich miejsc.) Chociaż mało mamy lat
tak naprawdę niewiele.
Choć lubimy w piłkę grać
i pojeździć rowerem.
Choć na wszystko mamy czas
tyle zabaw nas czeka.
Wiemy, że każdy z nas
wyrośnie na wielkiego,
wielkiego na człowieka.
Ref.: Bo co może, co może mały człowiek
tak jak ja albo ty.
Może pani, a może pan podpowie,
my zgodzimy się z tym.
Zostaje dwoje dzieci, pozostali siadają.
św. Franciszek
Szczęść Boże pierwszaki!
W naszej szkole zwyczaj taki,
że gdy ślubowania czas –
św. Franciszek wita Was! Dziecko:
Co św. Franciszek robi w szkole?
św. Franciszek
Św. Franciszek mieszka wszędzie,
w elementarzu teraz będzie,
żebyś pokochał pierwszaku szkołę
i wielką w niej odegrał rolę.
Św. Franciszek więc życzy,
żeby przez rok cały
pierwszaki zbierały
same pochwały!
I oczekuje od was znakomitych cenzurek –
bez żadnych uwag,
bez żadnych dwójek!
A teraz pierwszaki –
Głowy do góry!
Co dziś jeszcze powiecie?
Niech to usłyszą
Te szkolne mury!
Uczeń:
Szkoło, nasza szkoło,
Choć cię krótko znamy,
My pierwszoklasiści - bardzo cię kochamy.
Pierwszoklasiści:
Dla ciebie nam uczyć się trzeba,
Dla ciebie kiedyś pracować.
Nauczyć się zdobywać chleba
i kochać ciebie, szanować.
My w szkole się uczyć będziemy
na godnych ciebie Polaków.
Tobie to, Polsko, ślubujemy.
To słowo honoru pierwszaków!
Uczeń:
Nasza pani dyrektor
też tak patrzy szczerze...
Dobrze w szkole będzie!
Teraz już w to wierzę.
Wszystkie pierwszaki śpiewają piosenkę „Uczeń klasy pierwszej”, na melodię piosenki „Pożegnanie przedszkola” zamieszczonej na kasecie „Już w szkole”, dla klasy I, semestr 1, Wydawnictwa Nowa Era.Piosenka „ Uczeń klasy pierwszej”I. Do klasy pierwszej chodzę już, poznałem szkołę wszerz i wzdłuż. Kolegów nowych także mam i litery wszystkie znam. Ref. W szkole szybko przecież mija czas, coraz więcej umie każdy z nas. Pisze trudne słowa, uczy się rachować, choćby z trudem szło. II. Uczyć się będę wytrwale, żeby złych uwag nie było wcale. Szkoła dla mnie domem jest. Szkolną mamą pani też. Ref. Jak to dobrze w szkole uczniem być i z wszystkimi zawsze w zgodzie żyć. Każdy uczeń w klasie może zostać asem, Jeśli tylko tego chce. III. Nauka bywa ciekawsza od bajek, gdy jej przybywa - starszym się staję. Z książkami jestem za pan brat i nie obcy jest mi świat. Ref. Dobrze uczniem w naszej szkole być, I z wszystkimi zawsze w zgodzie żyć. Bo po kilku latach, jakby strzelił z bata Wspominamy szkolne dni. (bis) (M. Kumor)
......................................................................................................................................................
Narrator:
Najmłodsi koledzy, to zapamiętajcie:
gdy my odejdziemy, wy o szkołę dbajcie.
Bo jeszcze lat kilka tu gościć będziecie,
więc pewno niejedno razem przeżyjecie.
Przyjmijcie ten maleńki, skromny upominek -
niechaj wam przypomni najpiękniejsze chwile.
Dziewczynka 1.
Życzymy wam koledzy, w dniu święta waszego,
by nikt nie żałował tu czasu spędzonego,
bo każdy po latach wniosku się doczeka,
że szkoła - to najpiękniejszy czas w życiu człowieka.
(M. Kumor „Życzenia”)
Chłopiec 1.
(...) Uczcie się, jak najlepiej
I niech z was szkoła ma także pociechę. (...)
(J. Brzechwa „Nowy rok szkolny”) Narrator:Dziękujemy wszystkim gościom za uświetnienie uroczystości pierwszaków. Refren piosenki „Uczeń klasy pierwszej” Podczas śpiewania refrenu, uczniowie występujący kłaniają się i schodzą ze sceny.
Literatura:
A .H.Wiśniewska „Ślubowanie uczniów klasy pierwszej”
M. Kumor „Dzień dobry, pierwsza klaso!”
A. Maj „Inscenizacja na ślubowanie klas pierwszych”
Opracowała: Iwona Świątkowska
|
