Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Fenomen pracy, jako wyzwanie dla myślenia o edukacji

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1922 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Żyjemy w czasach niesłychanie szybkiego rozwoju nauki i techniki, gdzie wiek XX zapisał się nie tylko burzliwymi wydarzeniami społecznymi, gospodarczymi i politycznymi, ale również dynamicznym rozwojem oświaty i nauki. Cały czas jesteśmy świadkami narodzin nowych systemów, kierunków, teorii i koncepcji pedagogicznych. W niespotykanym dotychczas tempie obserwujemy liczne reformy i modyfikacje systemów oświatowych. Te ciągłe zmiany wynikają ze specyfiki rynku pracy, który równe szybko ulega ciągłym przemianom związanym z unowocześnianiem warunków pracy zgodnie z najnowszą technologią.

  Cywilizacja techniczna stwarza ogromne możliwości, ale i stawia znacznie wyższe, i wciąż wzrastające, wymagania w zakresie wykształcenia i nieustannej modernizacji kwalifikacji zawodowych. Wszystkie te sprawy sprawiają, że pedagog w XXI wieku musi być czujny na wszelkie zmiany, by nie tylko uchronić swojego podopiecznego przed negatywnym skutkiem zmian, ale również po to by nauczyć go funkcjonować w ciągle zmieniającym się świecie tak by potrafił odnaleźć się w każdej sytuacji, w jakiej w przyszłości może postawić go pracodawca. Jednakże często wiele trudności sprawia ocena konsekwencji oraz negatywnego wpływu na jednostkę takie ciągłe poszerzanie swoich kompetencji.

     Sztandarowym przykładem do zobrazowania tego problemu jest dobra znajomość funkcjonowania komputera. Dzieci już od najmłodszych lat mają kontakt z tym „cudem techniki”. Nastolatkowie w szybkim tempie przyswajają sobie reguły pracy przy komputerze, nie słychanie szybko uczą się programowania, pisania i wykorzystywania go do rożnych celów. Komputer wspomaga proces dydaktyczny oraz zwiększa kwalifikacje, które można wpisać do CV starając się o pracę. W wielu szkołach powstały pracownie komputerowe, które maja wspomagać w dokształcaniu młodych ludzi. Równocześnie pojawiają się także niepokojące sygnały o negatywnych skutkach tych działań. Zwraca się uwagę na to, że dzieci wolą obcować z wirtualnym światem tworzonym przez procesor na monitorze niż z rzeczywistym. Spada zainteresowanie realnymi zjawiskami na przedmiotach przyrodniczych, a wzrasta fascynacja animacja, modelowaniem i symulacją. Przykładem może być jedna z lekcji chemii, kiedy to uczniowie ze znudzeniem obserwowali przebieg rzeczywistej reakcji chemicznej, która była wywołana w aparaturze stojącej na stole, natomiast od razu wzrosło zainteresowanie przebiegiem tej samej reakcji jednak ukazanej molekularnie za pomocą modelowania graficznego na ekranie monitora. Skutki takiego działania są takie, że coraz rzadziej przeprowadza się na lekcji eksperymenty, w których dzieci działają praktycznie. Tacy ludzie posiadają olbrzymią wiedzę, którą pomógł przyswoić im komputer, ale wiedza ta nie ma żadnego praktycznego podłoża, nie jest uwewnętrzniona.

     Kolejnym, zgubnym przykładem w zakresie używalności komputera może być przesadne wykorzystywanie go w życiu codziennym, np. przez nieustanne zajmowanie się dziecka grami komputerowymi. Gry fabularne, czy gry „akcji” mogą, z jednej strony nauczyć logicznego myślenia i szybkiego podejmowania decyzji, co jest bardzo istotne dla współczesnego pracownika, jednak z drugiej mogą mieć destrukcyjny wpływ ma osobowość danej jednostki. Wynika to z faktu, że gry są bardzo wciągające, dokonuje się w nich wielokrotnie wyborów moralnych i podejmuje decyzje egzystencjalne dotyczące istnienia lub nie istnienia wirtualnych osób. Interakcje takiej osoby ze światem wirtualnym są całkowicie zdeterminowane i mechaniczne, wobec tego możliwe jest, iż dokonuje on nieświadomej projekcji międzyosobowych z rówieśnikami, przez co może ponosić porażki i sam zadawać cierpienia innym. Inną sprawą jest to, że zbyt długie siedzenie przed monitorem ma równie niekorzystny wpływ na zdrowie, a co za tym idzie, po dłuższym takim czasie nieustannego stykania się z komputerem wydajność pracy redukuje się, głównie przez osłabienie pola widzenia osoby.

     Kolejną, bardzo ważną cechą współczesnego pracownika jest znajomość języka. Jest to skutek wciąż postępującej globalizacji, czyli zmianach o charakterze planetarnym obejmującym stopniowo wszystkie kraje i społeczeństwa. Stała się ona możliwa dzięki zastosowaniu technologii elektronicznej oraz wprowadzeniu języka globalnego, którego status uzyskał język angielski. Aktualnie nie sposób bez znajomości tego języka porozumieć się w informatyce, bankowości, finansach, marketingu, nie można studiować za granicą, ani planować kariery w prestiżowych instytucjach finansowych. Nauka języka angielskiego staje się narodowym priorytetem, co oznacza, że jesteśmy skazani na jego naukę. Ideałem jest, gdy przyszły pracownik zna, prócz języka angielskiego, przynajmniej jeszcze jeden, a najlepiej kilka innych języków. Przez ten wymóg pojawiło się wiele szkół oferujących naukę języka, proponują szybkie, tanie i intensywne kursy zakończone certyfikatami, potwierdzającymi, iż dana osoba w sposób biegły włada żądanym przez pracodawcę językiem.

     Współczesny rynek pracy jest bardzo surowy w weryfikacji osób nadających się na dane stanowiska. Człowiek musi znaleźć czas by jak najlepiej realizować się w danej pracy, by to osiągnąć powinien się ciągle rozwijać, znajdować dodatkowy czas, na ciągłe poszerzanie swojego wachlarza kwalifikacji. Aktualnie trudno jest znaleźć ucznia, studenta czy osoby już pracującej (najczęściej mówi się tu o osobach dopiero zaczynających pracę), która poświęca się tylko jednemu kierunkowi swoich działań. Najczęściej stara się on ukończyć równocześnie kilka kierunków prócz tego uczestniczy w rożnych kursach poszerzających jego zakres wiedzy, które może później wykorzystać w swojej pracy. Kończy najczęściej dodatkowo szkolenia w zakresie znajomości języka, często także pracuje ( w odniesieniu do uczniów i studentów) by zdobyć doświadczenie. Bardzo widoczna jest teraz pogoń za kolejnymi „wpisami” do CV. Toffler nazywa nas społeczeństwem III fali, mówi o tym, że by zyskać dodatkowy czas zaczynamy przenosić pracę do domu jak np. architekci, projektanci. Dzięki zastosowaniu nowych technik mamy wyższy status pracy związany z myśleniem abstrakcyjnym. Wskazuje silne powiązanie pracy z edukacją.

     Taka gonitwa rodzi wiele pytań i nowych myśli edukacyjnych. Uświadamiamy sobie coraz wyraźniej konieczność odejścia od dotychczas pojmowanej edukacji i oparcia się na innej relacji: „ja- świat”, czyli postrzegania człowieka jako mikrokosmosu w wielkim kosmosie. Poznanie nie polega na wdzieraniu się w obce światy, które niczym nie są związane z naszym własnym światem. Razem tworzą one jeden wspólny świat naszej świadomości, gdzie człowiek staje się częścią tej rzeczywistości uznając uniwersalne prawa kosmosu i respektując je. Zniknięcie podziału na podmiot i przedmiot stawia ważne trudne zadania przed nowo rozumianą edukacją. Otóż, zadaniem podstawowym edukacji jest uczynienie człowieka świadomym i odpowiedzialnym za słowo – Logos i czyn – Rhema, czyli łącznie za słowo – czyn Dabar. Do tego potrzebna jest człowiekowi znajomość uniwersalnych praw kosmosu oraz ostatecznego celu jego edukacji, którym jest osiągnięcie uniwersalnego stanu świadomości. Człowiek otwarty na taką edukację charakteryzuje się uniwersalistyczną osobowością: respektuje idee pluralizmu kulturowego, posługuje się dialogiem w relacjach społecznych, zwalcza technokratyzm i konsumeryzm, posiada zdolności antycypacyjne postrzegania rozwoju świata, dysponuje umiejętnością alternatywnego prognozowania procesów globalnych, posiada gotowość do działań dynamicznych i myślenia w konwencji systemowej, potwierdza zgodność własnej tożsamości z problemami świata i posiadaniem autentycznych dyspozycji do współdziałania w jego doskonaleniu.

     Edukacja zdefiniowana została jako wychowanie głównie pod względem umysłowym, wykształcenia i nauki. Współcześnie występują różnego typu przewartościowania we filozofii, nauce i edukacji, prowadzi to do zmiany paradygmatów do tworzenia nowych kategorii i gatunków wiedzy. W ogólnym zarysie zmiany te obejmują ściślejsze osadzenie nauki i wiedzy w kulturze, historii i filozofii oraz teorii i praktyce. Świat przeżywa procesy transformacji systemowej i integracji. Od ich rezultatów będzie zależała przyszłość państw. Droga uczącego się społeczeństwa wskazuje na rozwój społeczeństwa informacyjnego, procesy globalizacji i przemiany cywilizacji naukowej. Stad naczelnym celem dążeń społecznych i edukacyjnych staje się tworzenie uczących się ustawicznie ludzi. Zakłada się, że będzie to także „społeczeństwo postępu”, zdolne jednocześnie modyfikować naturę rzeczy na szczeblu planetarnym i zachować pełną świadomość samego siebie. Cel ten zostanie osiągnięty, gdy stworzymy najszybciej jak to możliwe europejskie społeczeństwo uczące się oraz oprzemy edukację na podstawowych, trwałych, przenikających się filarach uczenia się, czyli takich aby: wiedzieć, umieć, żyć wspólnie i być. Każda nauka to głębia tajemnicy i jednocześnie głębia możliwości działania. Trzeba „uczyć się aby być” – to hasło i jednocześnie przesłanie dzisiejszych czasów. Jego odrzucenie grozi człowiekowi alienacją i wyobcowaniem.

     O ile pierwotnie pedagogika zajmowała się odpowiedzią na pytanie: kim jest człowiek w świecie, którym on żyje „tu i teraz” to w czasach późniejszych pojawiły się odrębne pytania typu kim ma być człowiek i dalej: kim się człowiek staje. Odpowiedzi może być wiele, a jedna z nich: człowiek staje się zbiorem mnóstwa wiadomość, staje się jednostką o ogromnym wykształceniu i możliwościach na współczesnym rynku pracy.

Sylwia Rezmer

Bibliografia:
  1. Artykuł z miesięcznika „Nowa szkoła”, Uczniowie a światy wirtualne, Mieczysław Sawacki, listopad 2001
  2. Gnitecki J., Globalistyka, Poznań 2002
  3. Gnitecki J., Pasterniak W., Szyszko- Bohusz, Świat Edukacja Wszechświat, Poznań 2001
  4. Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa 2001
  5. Artykuł „Polityka”, Weź się za język, Cieśla J., Rybak A., Nr 22, maj 2004
  6. Toffler, Trzecia fala

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie