Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Program profilaktyczny dla klas IV - VI

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 5461 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Program profilaktyczny dla klas IV – VI „BEZPIECZNA SZKOŁA”

Opracowanie: Bożena Antoniewicz

Część I

1. Wstęp.

     Zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom i młodzieży stanowi podstawowe zadanie, przed którym stoją rodzice, nauczyciele i policja.

     Wraz z rozwojem dziecka i jego samodzielności musimy coraz bardziej liczyć się z koniecznością wyposażenia go w umiejętność przewidywania zagrożeń, unikania ich, a jeśli już zaistnieją – w zdolność do radzenia sobie z trudną sytuacją.

     Statystyki policyjne dowodzą, iż dzieci i młodzież ze względu na swoje predyspozycje psychofizyczne oraz wychowanie w poczuciu ufności do otaczającego je świata, coraz częściej stają się ofiarami jak też i sprawcami przestępstw.

2. Cele ogólne.

      Głównym celem jest uczenie dzieci i młodzieży unikania zagrożeń, a także edukacja rodziców i nauczycieli w zakresie wychowania i promowania postaw pomagających w zachowaniu bezpieczeństwa.

3. Cele szczegółowe.
  • uwrażliwienie na możliwości pojawienia się zagrożeń w drodze do i ze szkoły, w czasie zabawy i przebywania w domu,
  • wskazanie na sposoby radzenia sobie w sytuacjach zagrożeń,
  • zwrócenie uwagi na umiejętność przewidywania skutków nieodpowiedniego postępowania i zachowania w różnych sytuacjach i miejscach,
  • przedstawienie uczniom zakresu ich odpowiedzialności za bezpieczeństwo innych,
  • wykształcenie umiejętności zwracania się o pomoc w przypadkach wystąpienia zagrożeń.
4. Uwagi o realizacji programu.

      Program „Bezpieczna szkoła” jest realizowany na lekcjach wychowawczych w klasach IV – VI po jednej godzinie lekcyjnej w miesiącu.

5. Metody stosowane w procesie osiągania celów.
  1. aktywizujące ( krzyżówki, drama, burza mózgów, łamigłówki)
  2. eksponujące ( film).
     Uczniowie pracują samodzielnie, grupowo i zespołowo. Uczą się dyskutować, samodzielnie radzić w różnych sytuacjach, głośno wypowiadać i szanować poglądy innych. Uczą się asertywnej postawy wobec kolegów i koleżanek w sytuacjach trudnych i niebezpiecznych.

6. Środki dydaktyczne.

      W czasie zajęć stosowane są między innymi:
  • filmy wideo,
  • krzyżówki, rebusy, quizy,
  • ankiety,
  • ilustracje,
  • artykuły prasowe,
  • artykuły papiernicze.
7. Sposoby oceny osiągnięć ucznia.

      Osiągnięcia uczniów można zbadać za pomocą:
  • obserwacji pracy ucznia i jego rozwoju,
  • rozmów z uczniem,
  • analizy prac uczniów,
  • wypowiedzi ustnych na bieżących zajęciach,
  • pracy w grupie,
  • quizów,
  • ankiet oceniających zajęcia.
8. Przewidywane osiągnięcia uczniów.

     Działania profilaktyczne są ważne i potrzebne, maja one zapobiegać niepożądanym zjawiskom w rozwoju jednostki. Po realizacji programu nastąpi podniesienie poziomu bezpieczeństwa w szkole, a uczniowie samodzielnie lub we współpracy z odpowiednimi osobami (nauczyciele, pedagog, pracownicy Policji, itd.) będą rozwiązywać sytuacje problemowe.

9. Proponowane moduły tematyczne programu prewencyjnego “Bezpieczna Szkoła”

I. Co każde dziecko wiedzieć powinno o pracy policji.

     Moduł tematyczny przybliżający dzieciom i nauczycielom pracę służb policyjnych, ich rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa ludzi, utrzymania ładu i porządku publicznego.

II. W drodze do szkoły.

     Celem tego modułu jest przekazanie uczniom informacji związanych z umiejętnością bezpiecznego postępowania i zachowania w drodze do i ze szkoły.

III. Moja bezpieczna szkoła

     Moduł tematyczny związany z zagrożeniami jakie mogą występować na terenie szkoły i sposobami postępowania w takich przypadkach.

IV. Baw się bezpiecznie.

     Tematyka tego modułu dotyczy zagrożeń na jakie mogą być narażone dzieci w trakcie zabawy ,która może przebiegać w różny sposób i odbywać się w miejscach nie zawsze bezpiecznych do zabawy.

V. Bądź sobą.

     Moduł tematyczny związany z zagadnieniem uzależnień tj. alkoholowych, lękowych i narkotykowych wśród dzieci.

     Wymienione powyżej moduły tematyczne powinny być realizowane na każdym poziomie (w klasach IV – VI). Do każdego modułu zaproponowane są określone tematy lekcyjne.

     Na następnej stronie istnieje spis modułów i tematów dla każdej klasy. Jest to z pewnością wygodne rozwiązanie dla nauczycieli, którzy na początku roku szkolnego kserują dla siebie zestawienie tematów na bieżący rok i dalej kontrolują ich realizację. W razie większej ilości tematów zaproponowanych na dany poziom, nauczyciele mogą realizować dwa tematy na jednej lekcji. Niektóre z przewidzianych zajęć mogą być realizowane na lekcji języka polskiego, techniki lub w świetlicy szkolnej. W tej sytuacji wychowawca powinien skonsultować realizację z nauczycielem danego przedmiotu.

10. Zestawienie proponowanych tematów lekcyjnych ujęte w modułach tematycznych.

KLASA IV
Moduł I „Co każde dziecko wiedzieć powinno o pracy policji?”
Temat 1: Co wiem na temat pracy policji?
Temat 2: Chcę zostać policjantem.
Temat 3: Spotkanie z policjantem.

Moduł II „W drodze do szkoły”.
Temat 1: Bezpieczny marsz do szkoły.
Temat 2: Wycieczka do miasta.
Temat 3: Przepisy ruchu drogowego (technika).
Temat 4: Czy jesteś mistrzem poruszania się po drogach? – quiz (lekcja wychowawcza lub technika).
Temat 5 : Bezpieczna jazda autobusem szkolnym (świetlica szkolna).
Temat 6: Co byś zrobił? – quiz

Moduł III „Moja szkoła jest bezpieczna”
Temat 1: Przemoc w szkole.
Temat 2: Bezpieczna szkoła – ankieta
Temat 3: „Wymuszenie” – film

     Zebranie z rodzicami : wskazane jest przeprowadzenie wśród rodziców ankiety dotyczącej bezpieczeństwa dziecka w szkole. Można połączyć pytania z różnych dziedzin pracy szkoły, ankietę najlepiej przeprowadzić w I semestrze.

Moduł IV „Baw się bezpiecznie”
Temat 1: Miejsca, w których należy zachować rozwagę i ostrożność.
Temat 2: Żeby pies nie był wrogiem.
Temat 3: „Sanki” – film.

Moduł V „Bądź sobą”.
Temat1: Dziękuję – nie palę!
Temat 2 : Palenie – zgubny nałóg.

KLASA V

Moduł I „Co każde dziecko powinno wiedzieć o pracy policji?”
Temat 1: Czy znasz pracę policji? – quiz.
Temat 2: Przygotowanie ankiety, pytania do policjanta.
Temat 3: Spotkanie z policjantem.

Moduł II „W drodze do szkoły”
Temat 1: Czy twoja droga do szkoły jest bezpieczna? (praca pisemna, ).
Temat 2: Rozwaga i ostrożność na drogach ( jazda rowerem, ).
Temat 3: W drodze do szkoły powiedz „Nie” obcemu – film „Zaproszenie” i „Przejażdżka”

Moduł III Moja szkoła jest bezpieczna.
Temat 1: Co by było, gdyby… - wypracowanie na języku polskim.
Temat 2: Moja opinia o przemocy – ankieta.
Temat 3: Spotkanie z p. ochroniarzem lub pracownikiem straży Miejskiej.

Moduł IV „Baw się bezpiecznie”
Temat 1: „Rolki” – film.
Temat 2: Niebezpieczeństwa grożące dzieciom.

Moduł V „Bądź sobą”
Temat 1 : Palenie tytoniu to uzależnienie czy ucieczka przed codziennością?
Temat 2: Przyczyny i skutki nałogów.
Temat 3: „Cukierek” – film.
Temat 4: „Dealer” – film.

KLASA VI
Moduł I „Co każde dziecko powinno wiedzieć o pracy policji”
Temat 1: Wycieczka na komisariat policji.

Moduł II” W drodze do szkoły”
Temat 1: Niebezpieczne miejsca obok szkoły – pogadanka.

Moduł III „Moja szkoła jest bezpieczna”
Temat 1: „Fala” – film.
Ankieta dla rodziców – papierosy, alkohol, narkotyki.

Moduł IV „Baw się bezpiecznie”
Temat 1: Niewypały, niewybuchy i inne niebezpieczne przedmioty przyczyną kalectwa lub śmierci.

Moduł V „Bądź sobą”
Temat 1: Dlaczego nałogi są szkodliwe?
Temat 2: Jak to jest u nas? – ankieta
Temat 3: Narkotyki - skutki uzależnienia organizmu.

11. Zagrożenie w sieci.

     Internet zrewolucjonizował wiele dziedzin ludzkiego życia. Jako narzędzie pracy i rozrywki stał się niezbędny w większości firm, instytucji,organizacji i w coraz większej liczbie gospodarstw domowych. Umożliwia wszechstronną komunikację i ułatwia kontakty niwelując ograniczenia przestrzenne i zapewniając porozumiewanie się w czasie rzeczywistym. Pozwala na obrót towarami, zlecanie, a także zdobywanie czy wykonywanie pracy. Ułatwia naukę i rozwijanie zainteresowań, daje możliwość dyskusji o hobby z osobami je dzielącymi, a nawet zdobycia tytułu naukowego na wirtualnym uniwersytecie. Popularność zdobywa e-demokracja: wybory za pośrednictwem Internetu, budowanie społeczności lokalnych z jego pomocą. Sieć jest bankiem informacji ze wszystkich dziedzin dostępnym każdemu zainteresowanemu, narzędziem umożliwiającym prawdziwą demokratyzację wiedzy. Jednak z używaniem Internetu wiążą się potencjalne niebezpieczeństwa, zagrażające w szczególny sposób najmłodszym jego użytkownikom.

     „Nigdy nie wiadomo, kto jest po drugiej stronie” – to hasło jest kluczem do większości problemów i zagrożeń występujących w Sieci. Po drugiej stronie może być pedofil szukający na czatach potencjalnych ofiar, oszust wykorzystujący zaufanie podczas aukcji internetowej, haker włamujący się na nasze konto bankowe czy morderca poznający przyszłą ofiarę w serwisie randkowym. Nawet, wydawałoby się niepodważalne zalety Internetu nie zawsze bronią się same. Dostępność wszelkiej wiedzy to szczytne hasło, tracące swój sens w obliczu faktycznego braku kontroli nad zamieszczanymi w Internecie treściami. Niepożądany dostęp do materiałów nielegalnych lub szkodliwych to tylko jedna strona medalu. Bezproblemowy wgląd do informacji umożliwiających atak terrorystyczny, to skrajny przykład drugiej. Sam w sobie Internet nie jest ani zły, ani dobry – jest po prostu narzędziem… Tak jak np. samochód, który ułatwia i przyspiesza komunikację, ale z jego używaniem wiąże się pewne ryzyko. Nasze bezpieczeństwo jest w dużym stopniu zależne od zachowania innych ludzi. Konieczne staje się więc, zarówno na drodze, jak i w cyberprzestrzeni, stosowanie zasady ograniczonego zaufania. Wiele zależy również od nas samych, nie należy więc poruszać się w Sieci nie przestrzegając podstawowych zasad bezpieczeństwa. W samochodzie zapinamy pasy, zaś wchodząc do Internetu powinniśmy pamiętać o programie antywirusowym i firewallu. Nieznajomość zasad kultury internetowej – Netykiety– narazi nas na niechęć ze strony innych użytkowników.

     Badania Przeprowadzenie badań miało na celu pogłębienie wiedzy organizatorów kampanii na temat ryzykownych zachowań dzieci korzystających z Internetu w Polsce. Celem badań było również oszacowanie widoczności kampanii „Dziecko w Sieci” wśród dzieci i dorosłych Polaków. Stanowiły one rozszerzoną wersję badań Fundacji Dzieci Niczyje z przełomu lat 2002-2003. Ostateczna wersja ankiety badawczej opracowana została we współpracy z firmą Gemius S. A., która zrealizowała badania w październiku 2004 roku. Łącznie zebrano 3218 ankiet, w tym 1487 ankiet wśród dzieci w wieku 12 – 17 lat. Liczba ankiet wypełnionych w zestawieniu z liczbą wyświetlonych zaproszeń do badania (response rate) kształtowała się na poziomie 2,3%.

Wyniki badań
  • Świadomość zagrożeń

          W obliczu coraz częstszych przypadków uwodzenia dzieci w Internecie przez pedofilów oraz innych zagrożeń związanych z kontaktami z nieznajomymi w Sieci i spotkaniami z nimi w rzeczywistym świecie, bezpieczeństwo młodych internautów zależy przede wszystkim odznajomości zagrożeń i umiejętności ich unikania. Pierwsza część analizowanych badań poświęcona została świadomości niebezpieczeństw. Na pytanie: „Czy słyszeliście kiedykolwiek o zagrożeniach związanych z poznawaniem ludzi przez Internet” aż 94% dzieci odpowiedziało twierdząco! Częściej były to dziewczynki (97,1%), ale odsetek pozytywnych odpowiedzi wśród chłopców również był wysoki (87,6%). Najczęściej o zagrożeniach badani dowiedzieli się z mediów (telewizja – 92%, prasa – 75,8%, Internet – 66,1%), rzadziej od nauczyciela (54,2%) lub od rodziców (49,6%).

         Gdzie słyszałe(a)ś lub czytałe(a)ś o zagrożeniach związanych z poznawaniem ludzi przez Internet? Kolejne pytania dotyczyły opinii badanych na temat podawania prywatnych informacji osobom poznanym w Sieci i umawiania się z nimi w rzeczywistym świecie, czyli sytuacji obarczonych wysokim poziomem ryzyka. Respondenci okazali się świadomi zagrożeń. Nie potrafili jednak realnie ocenić ich wagi uznając niebezpieczeństwo podawania danych (81,9%) za bardziej zagrażające niż spotkania z obcymi w rzeczywistym świecie (63,5%)! Demograficzny rozkład odpowiedzi na pytanie o świadomość zagrożeń pokazuje, że chłopcy wykazują się dużo większą beztroską niż dziewczynki oraz dowodzi, że poczucie zagrożenia związane z kontaktami z obcymi w Internecie spada wraz z wiekiem.

    Ocena zagrożenia związanego z kontaktowaniem się z osobami poznanymi przez Internet
  • Kontakty on-line z osobami poznanymi w Sieci

         Kontakty on-line okazują się jedną z popularniejszych form sieciowej aktywności dzieci i młodzieży korzystających z Internetu. Z samych komunikatorów korzysta niemal 90% badanych.

    Z jakich usług internetowych korzystasz? Bardzo istotne w takich sytuacjach jest, by dzieci nie podawały osobom poznanym w Sieci swoich danych. Niestety wielu młodych użytkowników Internetu nie przestrzega tej zasady. W ciągu roku poprzedzającego badania ponad połowa dzieci podała obcemu swój numertelefonu, zaś niemal jedna czwarta badanych podała osobie poznanej w Sieci adres zamieszkania. Dzieci bardzo często wysyłają też nieznajomym swoje fotografie.

         Powszechność nawiązywania kontaktu on-line z niebezpieczną osobą potwierdzają często zgłaszane przez dzieci skargi dotyczące niechcianych konwersacji. O przypadkach takich wspomniała ponad połowa badanych, a ponad jedną czwartą dzieci sytuacja ta wystraszyła.

    Czy zdarzyło Ci się wysłać komuś poznanemu w Internecie:

         Pomimo często zgłaszanych przykrych doświadczeń związanych z rozmowami on-line, można uznać, że dzieci są bezpieczne dopóty, dopóki znajomość z osobą poznaną w Sieci nie wykracza poza Internet. Tymczasem propozycje spotkań w rzeczywistym świecie otrzymuje aż 64,5% badanych. Najczęściej są to dzieci (przeważają dziewczęta) z większych miast. Częstotliwość propozycji spotkania rośnie wraz z wiekiem badanych.

    Spotkania z internetowymi „znajomymi” w rzeczywistym świecie

         W 37% przypadków propozycje spotkania kończą się przyjęciem zaproszenia!!! Nie można bezwzględnie ograniczać spotkań dzieci z rówieśnikami poznanymi w Sieci, jednak ważne jest, żeby bacząc na niebezpieczeństwo kontaktu z niepożądana osobą, dzieci informowałyo takich spotkaniach rodziców i uczestniczyły w nich tylko za ich zgodą. W przypadku młodszych dzieci w spotkaniu powinien uczestniczyć rodzic lub inna zaufana osoba dorosła. Pod żadnym pozorem dzieci nie powinny chodzić na spotkania zaaranżowane w Sieci w pojedynkę. Tymczasem jedynie co czwarte dziecko informuje rodziców o spotkaniach z osobami poznanymi w Sieci, zaś 17% dzieci nie powiadamia o spotkaniu nikogo. Blisko połowa badanych uczestniczy w spotkaniach z osobami poznanymi w Internecie w pojedynkę. Jeżeli decydują się na towarzystwo, prawie zawsze jest to towarzystwo rówieśnika. Niezależnie od wieku dziecka, rodzice lub inne osoby dorosłe nie uczestniczą w tego typu spotkaniach prawie nigdy (1,6%)!

    Czy poinformowałe(a)ś kogoś o planowanym spotkaniu z osoba poznaną w Internecie?
    W czyim towarzystwie poszedłe(a)ś na spotkanie z osobą poznaną w Internecie?

    Wnioski
    • Pomimo że zdecydowana większość najmłodszych słyszała o zagrożeniach związanych z Internetem, dzieci często podejmują ryzykowne zachowania w Sieci. Konieczne jest więc wdrażanie atrakcyjnych programów edukacyjnych, które we wnikliwy sposób wyjaśnią dzieciom kwestie związane z bezpieczeństwem w Internecie. Szczególny nacisk powinno się w nich kłaść na zasady związane z kontaktami i spotkaniami z osobami poznanymi w Internecie.
    • Rodzice stosunkowo rzadko są dla dzieci źródłem informacji o bezpieczeństwie w Internecie. Dzieci nie traktują ich więc jako partnerów w kwestiach z nim związanych i rzadko informują ich o kontaktach i spotkaniach z osobami poznanymi w Sieci. Działania podejmowane w ramach kampanii „Dziecko w Sieci” powinny uświadomić rodzicom wagę edukacji najmłodszych w zakresie bezpieczeństwa w Internecie i ich decydującą rolę w tym procesie.
    • Większa powinna być rola szkoły w edukacji internetowej najmłodszych. Kwestie bezpiecznego korzystania z Internetu powinny być podejmowane zarówno w szkołach podstawowych, jak i gimnazjach. Problematyka ta powinna zostać włączona do programu nauczania.
    Zajęcia mają na celu:
    • profilaktykę – udział dzieci i młodzieży w zajęciach dotyczących bezpieczeństwa w Sieci ma uświadomić im zagrożenia czyhające w świecie wirtualnym;
    • promocję bezpiecznego, kulturalnego i efektywnego korzystania z Internetu.
          Prowadzący zajęcia powinien starać się przedstawić Internet jako doskonałe narzędzie, którego kształt, a więc i funkcjonalność, zależą w największym stopniu od osób, które go tworzą, czyli wszystkich internautów. Sam Internet nie może być dobry lub zły. Dobrzy lub źli mogą być jedynie ludzie, którzy go używają

         Pokazanie mechanizmów działania osób o nieczystych intencjach ma nauczyć dzieci i młodzież reagowania na tego typu zagrożenia w odpowiedni sposób.

    Część II

    1.Scenariusze zajęć wybranych jednostek lekcyjnych

    KLASA IV
    Temat: Co wiem na temat pracy policji?

    Cele zajęć:
    1. przybliżenie dzieciom pracy służb policyjnych, ich roli w zapewnieniu bezpieczeństwa i utrzymania porządku publicznego,
    2. kształtowanie w dzieciach postawy zaufania do policjanta.
    Przebieg zajęć:
    1. zajęcia oparte są na rozmowach i zapoznaniu się z wiadomościami na temat pracy policji.
    Czy znasz numer telefonu Pogotowia Policyjnego ? ( 997 i z telefonu komórkowego112).
    Nazwa Policja funkcjonuje od dnia 10.05.1990r .
    Policja jest umundurowaną i uzbrojoną formacją służącą społeczeństwu , przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania ładu i porządku publicznego.

    Do podstawowych zadań Policji należy m.in.:
    • ochrona życia i zdrowia obywateli oraz ich mienia,
    • zapewnienie spokoju w miejscach publicznych w środkach komunikacji publicznej i w ruchu drogowym,
    • podejmowanie działań w celu zapobiegania popełnianiu przestępstw i wykroczeń,
    • wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców,
    • współdziałanie z policjami innych państw.
    Policja robi wszystko, aby m.in. każde dziecko mogło żyć, bawić i uczyć się w bezpiecznych warunkach.
    Policja dzieli się na : policję kryminalną
    policję prewencji i ruchu drogowego
    policję specjalistyczną

         Policja kryminalna : zajmuje się wspólnie z prokuratorami prowadzeniem dochodzeń i śledztw w sprawach o przestępstwa, przesłuchuje przestępców, świadków zdarzeń przestępczych, zbiera inne materiały dowodowe celem przedstawienia ich w sądzie.

         Policja Prewencji i Ruchu Drogowego : są najczęściej widoczną grupą mundurową pełniącą służbę w patrolach pieszych lub zmotoryzowanych na ulicach miast, wsi i trasach komunikacji samochodowej.

         Dzielnicowy, którego spotykasz na ulicy, osiedlu lub w szkole to policjant Wydziału Prewencji.

    Co to jest PREWENCJA ?
    To najogólniej mówiąc takie działanie zapobiegawcze mające na celu niedopuszczenie do popełnienia przestępstwa i wykroczenia.

          Nad bezpieczeństwem wszystkich uczestników ruchu drogowego ( pieszych i zmotoryzowanych ) czuwają policjanci Wydziału Ruchu Drogowego .
    Można ich rozpoznać po białych czapkach.
    Na kurtkach umundurowania mają naszyte pomarańczowe lub jasnozielone odblaskowe paski z napisem na plecach Policja.
    Policjanci Wydziału Ruchu Drogowego prowadzą również postępowania w sprawach o wykroczenia i przestępstwa drogowe .

    PYTANIE.
    Czy widziałeś policjanta kierującego ruchem na skrzyżowaniu ulic? ( opisz i pokaż w jaki sposób kierował ruchem drogowym )

    Policja specjalistyczna.

         Nad bezpieczeństwem dorosłych i dzieci przebywających nad wodą czuwają policjanci z Komisariatów Wodnych . Patrolują tereny nadbrzeżne oraz pływają po wodach łodziami motorowymi.

         Gdy udajemy się w podróż koleją naszego bezpieczeństwa strzegą policjanci z Komisariatów Kolejowych . Patrolują tereny dworców ,stacji i pociągów.

         Będąc na terenie dworca lotniczego spotkasz tam policjantów z Komisariatu Lotniczego, którzy czuwają nad bezpieczeństwem przebywających tam pasażerów oraz terenu lotniska.


    Temat: Chcę zostać policjantem.

    Cele zajęć:
    1. kształtowanie w dzieciach postawy zaufania do policjanta,
    2. rozwijanie zdolności manualnych.
    Przebieg zajęć:
    1. uczniowie rozwiązują krzyżówkę (załącznik 1),
    2. pogadanka; kto chciałby zostać w przyszłości policjantem i dlaczego?,
    3. praca plastyczna związana z praca policjanta wykonana dowolna techniką.
    Prace mogą zostać wywieszone w klasie przed spotkaniem z policjantem.

    Temat: Bezpieczny marsz do szkoły.

    Cele zajęć:
    1. promowanie rozwagi i ostrożności na drogach,
    2. poskromienie brawury dzieci na rzecz ich osobistego bezpieczeństwa,
    3. utrwalenie umiejętności bezpiecznego zachowania się,
    4. ogłębienie rozumienia zasad bezpieczeństwa.
    Przebieg zajęć:
    1. czy wiesz, że.. Niewielu uczniów ma bezpieczna drogę do szkoły, drogę bez ruchu samochodowego, skrzyżowań oznaczonych światłami regulującymi ruch. Większość z was musi bardzo uważać podczas marszu do szkoły i powrotu do domu. Co roku w wypadkach drogowych ginie tyle dzieci, ile uczęszcza do jednej, dużej szkoły, tj. około 1 tysiaca. Wiele dzieci zostaje kalekami do końca życia.
    2. nauczyciel podejmuje dyskusje, o drodze jaka uczniowie chodzą do szkoły, do kolegów, na spacer, itd.,
    3. uczniowie kończą zdanie: Niebezpieczne miejsca podczas mojej drogi do szkoły to ……….,
    4. nauczyciel czyta tekst lub rozdaje tekst każdemu uczniowi do uzupełnienia: Jesień to pora roku, w której zagrożeni SA piesi użytkownicy dróg. Wieczorne powroty do domu, deszcz, mgła utrudniają widoczność i są dla nas bardzo niebezpieczne. Szybko zapadający zmrok, opadła z drzew liście, śliska jezdnia i wydłużona droga hamowania pojazdów jest przyczyna wielu wypadków. Jeśli dojeżdżasz do szkoły rowerem, to pamiętaj, że masz obowiązek mieć kartę rowerową i zawsze sprawny pojazd: hamulce, oświetlenie, tablice odblaskowe.
    5. nauczyciel przygotowuje na kartkach następujące zasady:
          Pieszy to osoba znajdująca się na drodze poza pojazdem. Do nich zalicza się osoba prowadząca, ciągnąca, pchająca rower , motocykl, wózek dziecinny lub inwalidzki , a także osoby poruszające się samodzielnie po chodniku w wózku inwalidzkim.

         Pieszy ma obowiązek poruszania się po chodniku. Jeżeli droga nie posiada chodnika piesi powinni poruszać się po poboczu.

         Idąc po poboczu drogi należy poruszać się lewą stroną drogi i usuwać się z jezdni jeśli nadjeżdża pojazd.

         Piesi idąc jezdnią są obowiązani iść jeden za drugim . Na drodze o małym ruchu w warunkach dobrej widoczności , dwóch pieszych może iść obok siebie.

         Jezdnię należy przekraczać w miejscach do tego wyznaczonych , oznakowanych odpowiednimi znakami.

    Na jezdnię nie wolno wybiegać.

         Kartki można rozdać wybranym uczniom, którzy głośno czytają. Następuje ewentualne wyjaśnienie i dyskusja.

    Pamiętaj jednak , aby :
    • upewnić się czy nie nadjeżdża żaden pojazd ,
    • na drugą stronę jezdni przechodzić po jak najkrótszym odcinku,
    • nie wychodzić spoza zaparkowanych pojazdów,
    • nie przechodzić przez jezdnię przed zakrętami, wzniesieniami lub tam gdzie są barierki,
    • nie chodzić po torowiskach tramwajowych lub kolejowych,
    • nie przechodzić przez tory, gdy zapory są opuszczone,
    • idąc do szkoły korzystaj zawsze z tej samej drogi sprawdzonej przez Twoich rodziców.
         Będziesz dobrze widoczny na drodze - wyposażony w emblemat odblaskowy, który pozwoli kierowcy pojazdu zobaczyć Cię z odległości co najmniej 150 m .

    Przechodząc przez jezdnię pamiętaj o 5 podstawowych zasadach :
    1. Zatrzymaj się – zanim przejdziesz, zatrzymaj się na brzegu chodnika,
    2. Spójrz w lewo – spójrz, czy nic nie nadjeżdża z lewej strony,
    3. Spójrz w prawo – następnie sprawdź, czy nic nie nadjeżdża z prawej strony,
    4. Spójrz w lewo – dla pewności spójrz jeszcze raz w lewo,
    5. Przechodź – jeśli droga jest wolna przejdź przez jezdnię.
          Jeśli przejście przez jezdnię wyposażono w sygnalizację świetlną, musisz zapamiętać jak należy zachować się w czasie zapalania poszczególnych świateł.
    1. Światło czerwone - STÓJ!
    2. Światło żółte - UWAGA !
    3. Światło zielone - IDŹ !
    Temat: Czy jesteś mistrzem poruszania się po drogach? – quiz.
    Uczniowie rozwiązują wspólnie, grupowo lub indywidualnie quiz (załącznik 2), po czym następuje dyskusja.

    Temat: Co byś zrobił? – quiz
    Uczniowie rozwiązują zespołowo, grupowo lub indywidualnie quiz ( załącznik 3), po czym następuje pogadanka.

    Temat: Przemoc w szkole.
    Cele zajęć:
    1. uczeń zwraca się o pomoc w przypadkach zagrożenia,
    2. uczeń rozróżnia postacie przemocy,
    3. uczeń właściwie reaguje na symptomy przemocy ze strony kolegów i koleżanek.
    Przebieg zajęć:
    1. nauczyciel czyta teksty i kieruje dyskusją uczniów
    Co dziecko powinno wiedzieć o przemocy?

         O przemocy w szkole mówimy wtedy, gdy osoba mająca przewagę fizyczną lub psychiczną używa jej przeciw słabszemu.
    Typowym przejawem agresji jest bójka między chłopcami.
    Powszechne, zarówno wśród dziewcząt jak i chłopców , jest obrzucanie się wulgarnymi wyzwiskami.

          Inna forma przemocy to złośliwości, np. umyślne niszczenie lub uszkadzanie atrakcyjnych przedmiotów należących do pokrzywdzonego i wreszcie agresja spotykana coraz częściej – wymuszanie drobnych kwot pieniężnych i różnych wartościowych rzeczy przez starszych kolegów lub rówieśników.

    Pamiętaj i ty możesz stać się ofiarą przemocy ze strony innych uczniów. Jak rozpoznać i odpowiednio zareagować, aby się przed nią uchronić ?
    Przemoc występuje najczęściej pod dwoma postaciami :
    • przemoc fizyczna,
    • przemoc psychiczna.
    Co to jest przemoc fizyczna ?

         Ma miejsce wtedy gdy np. inny kolega używając siły fizycznej bije cię kopiąc nogą lub używając pięści. Do przemocy fizycznej dochodzi również w sytuacjach, gdy inna osoba dokonuje na tobie wymuszenia pieniędzy lub innych wartościowych przedmiotów używając siły fizycznej np. wykręca ci ręce, dusi za szyję.

    Co to jest przemoc psychiczna ?

         Występuje w sytuacjach, gdy inne osoby szykanują cię używając obraźliwych słów, opluwają, popychają, naśmiewają się.

    Pamiętaj !

         Gdy jesteś ofiarą lub świadkiem takich zachowań powiadom o tym :nauczyciela, pedagoga szkolnego, rodziców, opiekunów , Policję. Twoja bierna postawa jako ofiary lub tego , który przygląda się z boku takim zachowaniom rozzuchwala prześladowców i powoduje szkody w twoim zdrowiu i społeczności szkolnej.

    Przykłady najczęściej występujących form przemocy w szkole:
    • bicie, wymuszenia pieniędzy, kradzieże,
    • zastraszanie, zmuszanie do palenia papierosów,
    • niszczenie mienia, poniżanie.
    Miejsca występowania przemocy na terenie szkoły :
    • korytarze szkolne, szatnie,
    • sklepiki szkolne, toalety ,
    • tereny szkoły.
    Informacje dodatkowe dla nauczyciel lub rodzica.

         Zjawisko narastającej przemocy w szkole przyjęto określać “mobbningiem ” definiując to; “ O zjawisku mobbningu w szkole można mówić wówczas, gdy ofiara przez dłuższy czas jest wielokrotnie narażana na negatywne działania ( wyrządzenie krzywdy, chęć wyrządzenia krzywdy lub przykrości ) ze strony innej osoby lub kilku osób”. Szkoła wolna od strachu i przemocy .

          Nie wolno nam oczekiwać, że dzieci same zapewnią sobie bezpieczeństwo w szkole. Wszystkie mają prawo do nietykalności osobistej, a obowiązek zapewnienia im bezpieczeństwa spoczywa na nas, dorosłych. Dziecko, które wie, jak się bronić przed zagrożeniami, jest w mniejszym stopniu narażone na niebezpieczeństwa.

    Pamiętaj !

          Koniecznie musimy przekonać dziecko, że zawsze powinno mówić nam o wszystkim, co mu się przydarzyło. Jedyne co możemy zrobić, to rozmawiać z dzieckiem i uczyć je, na odpowiednim do jego wieku i możliwości percepcyjnych poziomie, gdzie może szukać pomocy i jak najlepiej uchronić się przed przemocą.
    Symptomy występujące u dziecka - ofiary przemocy ( mobbningu )
    • niechęć do chodzenia do szkoły,
    • nagłe “gubienie” pieniędzy lub przedmiotów wartościowych np. zegarek,
    • zmienianie drogi do szkoły,
    • wracanie do domu w podartym ubraniu, ze zniszczonymi książkami, zeszytami,
    • zaniedbania w nauce,
    • pojawianie się niewiadomego pochodzenia sińców, zadrapań i skaleczeń,
    • niechęć do opowiadania o swoich kłopotach,
    • złoszczenie się na rodziców.
    Cechy charakteryzujące sprawców przemocy ( mobbningu ).
    • łatwo irytują się, szydzą z innych, celowo mówią rzeczy, które mogą kogoś zranić, grożą, naśmiewają się , popychają innych, szturchają, biją, znęcają się, niszczą cudze rzeczy,
    • mogą być silniejsi od kolegów z klasy, zwłaszcza od ofiar; są sprawni fizycznie i mają dobrą koordynację ruchów, mają potrzebę dominowania i tyranizowania innych, uciekają się do przemocy i gróźb, dążą do realizacji swojej woli za wszelką cenę; chełpią się swoją władzą nad pozostałymi uczniami,
    • są porywczy, impulsywni, cechuje ich niski próg frustracji, mają trudności z przystosowaniem się do panujących norm, dla korzyści oszukują, ogólnie są zbuntowani, nieposłuszni i agresywni także wobec dorosłych i nauczycieli, starsi i silniejsi mogą budzić strach nawet wśród dorosłych, sprytnie wykręcają się z trudnych sytuacji,
    • mają opinię twardych, nie współczują dręczonym uczniom, są pewni siebie i zazwyczaj mają dość wysokie mniemanie o sobie,
    • wcześniej niż inni zaczynają łamać inne normy społeczne i prawne; wpadają w złe towarzystwo, dużo piją, kradną, stają się chuliganami, zwykle mają poparcie przynajmniej niewielkiej grupki kolegów,
    • oceny – do piątej klasy bez odstępstw, później mają negatywny stosunek do szkoły i ocen.
    Jeśli podejrzewasz, że dziecko jest prześladowane postaraj się upewnić, czy te podejrzenia są prawdziwe. Tylko wspólne współdziałanie rodziców i nauczycieli może pomoc wyjść dziecku z roli ofiary.

    Temat: Przemoc w szkole- ankieta.

    Uczniowie samodzielnie odpowiadają na pytania z ankiety „Moja opinia o przemocy” ( załącznik 4 ).
    Omówienie wyników następuje na następnej lekcji, po sprawdzeniu ankiet przez nauczyciela.

    Temat: Miejsca, w których należy zachować rozwagę i ostrożność.

    Temat: Żeby pies nie był wrogiem.
    Cele zajęć:
    1. wyrobienie prawidłowej postawy uczniów wobec psów,
    2. prawidłowa reakcja na zagrożenie ze strony psa.
    Przebieg zajęć:
    1. nauczyciel kieruje dyskusją zadając uczniom pytania, np.:
      Czy pies jest przyjacielem ludzi ?
      Czy masz psa ?
      Czy on cię kiedyś ugryzł ?
    2. omówienie zasad postępowania z psem:
      PAMIĘTAJ - łagodny z pozoru pies może stać się groźny, jeżeli :
      • wejdziesz na teren pilnowany przez psa tj. podwórko, mieszkanie , ogród , samochód,
      • drażnisz psa , tj. rzucasz w niego kamieniami , wymachujesz kijem lub uderzasz nim o ogrodzenie, głośno krzyczysz,
      • sprawiasz psu ból, tj. ciągniesz go za uszy, za ogon lub bijesz,
      • zabierasz przedmioty należące do psa, tj. jedzenie, piłki, zabawki, szczenięta,
      • dotykasz, głaszczesz obcego psa bez zgody właściciela,
      Jakie sygnały ostrzegające wysyła pies, gdy jest niezadowolony ?
      • sygnały akustyczne ( szczekanie , wycie, warczenie, skomlenie , skowyt ),
      • mimika pyska i uszu .
      Jak dzieci mają postępować, by unikać lub minimalizować skutki ataku psa.
      • ucieczka na drzewo,
      • zatrzymać się, nie krzyczeć, nie machać rękoma, nie patrzeć psu w oczy,
      • podsunąć psu coś do gryzienia , np. torebkę, plecak, teczkę, parasol, odgrodzić się od psa rowerem,
      Jeżeli pies nas przewróci to :
      • zwinąć się w kłębek twarzą i brzuchem do ziemi ( skulić się ),
      • zasłonić uszy, twarz, kark.
    3. przeczytanie i omówienie artykułów prasowych przyniesionych przez nauczyciela i uczniów dotyczących przypadków pogryzień przez psy.
    Temat: Dziękuję- nie palę!

    Cele zajęć:
    Uczeń
    1. wskazuje zgubny wpływ nikotyny na zdrowie człowieka,
    2. wie, jak ustrzec się przed uzależnieniem,
    3. kształci zachowania asertywne i umiejętność odmawiania,
    4. promuje zdrowy styl życia – życia bez papierosa.
    Przebieg zajęć:
    1. o zachowaniu asertywnym – pogadanka.

           Asertywność to zdolność do bycia sobą, wyrażanie swoich prawdziwych uczuć, myśli, pragnień, postaw, ale w sposób, który respektuje prawa innych do tego samego. Zachowanie asertywne to takie zachowanie, które pozwala bronić własnych interesów bez krzywdzenia drugiej osoby, z zachowaniem szacunku dla jej osobistej godności. Asertywność to „złota ścieżka” między uległością a agresywnością. Mówi się czasem, że zachowanie asertywne jest stanowcze, ale łagodne. Asertywność nie jest wrodzona. Jest to umiejętność, której można się nauczyć, jeśli tylko uzna się, że tego się chce, że taki styl zachowania nam odpowiada.

           Człowiek, który posiadł umiejętność asertywnego zachowania, potrafi oprzeć się namowom, nie daje sobą manipulować, gdyż jasno wyraża swoje przekonania, postawy i opinie na dany temat. Człowiek taki potrafi powiedzieć stanowczo: „Nie!”. Wiele osób natomiast obawia się wyrażenia wprost odmowy i stara się zrobić to w sposób delikatny. Odmowa „nie wprost” zachęca zwykle upartego rozmówcę do dalszego namawiania.

           Proponujemy wysłuchanie dwóch dialogów. Słuchając, uczniowie mają się zastanowić, który z nich świadczy o zachowaniu asertywnym?

      ***

      Po południu dzwoni przyjaciółka Magdy:
      - Cześć, Magda. Fajnie, że jesteś w domu. Kupiłam dwa bilety
      do kina na dwudziestą. Pójdziesz ze mną?
      - Ojej, na dzisiaj? Gdyby to było jutro... Chyba nie mogę,
      chyba nie dam rady...
      - Nie marudź, jutro nie grają. Wpadnę po ciebie o 19.30.
      Cześć!
      ***

      Po południu dzwoni przyjaciółka Magdy:
      - Cześć, Magda. Fajnie, że jesteś w domu. Kupiłam dwa bilety
      do kina na dwudziestą. Pójdziesz ze mną?
      - Nie, nie pójdę dziś z tobą do kina. Zaplanowałam już wieczór
      w inny sposób. Ale chętnie wybiorę się z tobą w sobotę czy
      w niedzielę, jeśli jesteś wolna.
      ***


           Uczniowie rozpoznają zachowanie asertywne i wskazują na przykład drugi.

            Podkreślamy, że asertywna odmowa składa się z trzech elementów: słowa „nie”, jasnego określenia zamiarów, krótkiego wyjaśnienia.
    1. Dziękuję, nie palę – zajęcia dramowe z wykorzystaniem odmowy asertywnej.
    Ćwiczenie pierwsze

          Wybieramy dwóch uczniów: pierwszy będzie gorliwie namawiał swych kolegów do zapalenia papierosa, chcąc za wszelką cenę do tego doprowadzić; drugi będzie pełnił rolę obserwatora i notował, czyja odpowiedź była odmową asertywną. Pozostali uczestnicy mają za zadanie odmówić. Po wykonaniu ćwiczenia obserwator wskazuje tych, którzy wykazali się zachowaniem asertywnym.

    Ćwiczenie drugie

          Wybrani przez obserwatora w poprzednim ćwiczeniu uczniowie ponownie odgrywają swoje scenki. Pozostali wskazują, na czym polegało zachowanie asertywne w każdej scence. Zwracają uwagę na gestykulację, mimikę, słownictwo, bezpośredniość i stanowczość wypowiedzi. Wybierają najlepszą ich zdaniem scenkę.

    3.Podsumowanie.
    Dyskusja na temat, czy będę w stanie odmówić, jeśli ktoś zaproponuje mi zapalenie papierosa?

    Temat: Palenie – zgubny nałóg

    Przebieg zajęć:
    Prawda i fałsz o paleniu.

         Uczniowie siedzą w kręgu. Po kolei odczytują po jednym haśle i stwierdzają, czy to prawda, czy fałsz. Każdą kwestię omawiamy na forum.
    • Palenie jest szkodliwe dla zdrowia.
    • Palenie to wstęp do innych uzależnień.
    • Palenie wyszczupla.
    • Palenie jest modne wśród młodzieży.
    • Papieros dodaje odwagi.
    • Nie ma udanej imprezy bez papierosa.
    • Nie można palić w miejscach publicznych.
    • Paląc papierosy, człowiek szybciej się starzeje.
    • Papieros jest dobry dla zabicia czasu.
    • Na zachodzie Europy panuje moda na niepalenie.
    • Papierosy zagraniczne są zdrowsze niż polskie.
    • Na palaczach zyskują najwięcej producenci papierosów.
    • Lepiej palić papierosy, niż pić alkohol.
    • Dzieci, których rodzice palą tytoń, częściej chorują.
    • Dziecko palącej matki może urodzić się zbyt wcześnie.
    • Z papierosem wygląda się atrakcyjniej.
    • Bierne palenie szkodzi tak samo jak czynne.
    • Palenie fajki jest mniej szkodliwe niż palenie papierosa.
    • Palenie spłyca oddech.
    • Dobrze jest zapalić po jedzeniu.
    • Palenie tytoniu nie jest uzależnieniem.
    • Itp.
    Nie pal przy mnie.

    Grupy mają za zadanie wymyślenie rymowanego hasła, które pomoże przekonać osoby palące, aby nie paliły przy dzieciach i osobach niepalących. Chętni mogą je zaśpiewać na melodię znanej piosenki.

    KLASA V

    Temat: Czy znasz pracę policji? - quiz

    Cele zajęć:
    1. przybliżenie dzieciom pracy służb policyjnych, ich roli w zapewnieniu bezpieczeństwa i utrzymania porządku publicznego.
    Przebieg zajęć:
    1. nauczyciel dzieli klasę na grupy, każdej z nich rozdaje słowniki. Uczniowie szukają słowa: „grafolog”, „daktyloskopia”,
    2. uczniowie w grupach lub indywidualnie rozwiązują quiz (załącznik 5),
    3. dyskusja.
    Temat: Moja opinia o przemocy – ankieta.
    Uczniowie odpowiadają na pytania zawarte w ankiecie „Moja opinia o przemocy” ( załącznik 6).


    Temat: Niebezpieczeństwa grożące dzieciom.
    Cele zajęć:
    1. zachęcanie dzieci do rozważań na temat niebezpiecznych miejsc i sposobów zabawy,
    2. właściwa reakcja dzieci na sygnały dorosłych.
    Przebieg zajęć:
    1. dyskusja ;
      • czy w twoim życiu była jakaś niebezpieczna sytuacja?
      • jak poradziłeś sobie w niebezpieczeństwie?
      • podaj przykład trudnej sytuacji, przed którą ostrzegali cię rodzice, opiekunowie, nauczyciele, a ty nie posłuchałeś. Jakie poniosłeś konsekwencje?
      • przykłady niebezpiecznych zabaw: chęć naśladowania brutalnych scen z filmów, wchodzenie do domów przeznaczonych na rozbiórkę, otwieranie drzwi nieznajomemu, wsiadanie do obcych samochodów, itd.
    2. jak uniknąć niebezpiecznych sytuacji? Uczniowie sami formułują odpowiedź na pytanie. Np.: zanim cokolwiek zrobię, najpierw pomyślę, czy jest to czynność bezpieczna dla mnie i innych.
    3. rozwiązanie krzyżówki (załącznik 7).
    Temat; Palenie tytoniu to uzależnienie czy ucieczka przed codziennością ?

    Cele lekcji:
    Uczeń:
    1. wymienia główne przyczyny palenia papierosów,
    2. podaje szkodliwe składniki dymu tytoniowego,
    3. wymania najczęstsze choroby spowodowane paleniem papierosów,
    4. zdaje sobie sprawę z ujemnych skutków palenia papierosów,
    5. dostrzega korzyści płynące z niepalenia papierosów,
    Przebieg lekcji:
    1. w ramach pracy domowej uczniowie na zajęcia przynoszą wszelkie informacje związane z paleniem papierosów. Mogą korzystać z różnych źródeł : (broszury medyczne, ulotki, encyklopedie, podręczniki, prasa).

      Pojęcia i terminy :
      1. Papierosy
      2. Tytoń
      3. Nikotyna
      4. Substancje smołowate
      5. Tlenek węgla
      6. Zdrowie
      7. Choroby spowodowane paleniem papierosów Sprawność układu oddechowego
      Nauczyciel po dokonaniu wszelkich formalności, zapisuje na tablicy słowo „ papierosy” a uczniowie mają powiedzieć z czym im się to słowo kojarzy. Jest to krótka „ burza mózgów”
    2. Klasa zostaje podzielona losowo na grupy. ( nauczyciel rozdaje wcześniej przygotowane kartki z napisem " Przyczyny palenia papierosów" oraz kartki z napisem "Skutki palenia papierosów." Uczniowie losują jedną kartkę, a tym samym swoją grupę.) Obie powstałe grupy otrzymują arkusz papieru, na którym tworzą listę przyczyn lub skutków palenia.
    3. Przedstawiciele obu grup wieszają swoje arkusze na tablicy i prezentują wyniki przemyśleń. Pozostali uczniowie mają prawo zgłaszania uwag i uzupełniania kolegów. Praca przybiera formę dyskusji, którą kieruje nauczyciel i pilnuje aby wymieniono jak najwięcej przyczyn i skutków palenia. W czasie prezentacji uczniowie mogą również powoływać się na fragmenty z przyniesionej literatury.
    4. Nauczyciel wspólnie z uczniami zastanawia się jakie są formy walki z nałogiem palenia papierosów na świecie. (np. zakaz palenia w miejscach publicznych, wiele firm ubezpieczeniowych oferuje niepalącym lepsze warunki składek w ramach ubezpieczeń na życie, wielu pracodawców preferuje osoby niepalące)

      Nauczyciel zadaje uczniom pytania wprowadzające w zagadnienie:
      czy ktoś z was spróbował kiedyś zapalić papierosa? wasze odczucia,
      czy ktoś z domowników pali papierosy?, jaki jest stosunek pozostałych członków rodziny do palącego?
    5. Każda grupa otrzymuje ponownie arkusze papieru i mazaki. Na arkuszach uczniowie wypisują swoje argumenty dotyczące "za" i "przeciw" palenia papierosów (czas pracy grup 5 min). Uczniowie podczas pracy w grupach mogą korzystać z wcześniej przygotowanych informacji z różnych źródeł.
    6. Prezentacja pracy grup - każda grupa zawiesza swoje arkusze na tablicy i rozpoczyna się debata

           Strona "za" przedstawia zasadnicze tezy swojego stanowiska i jak najlepiej je argumentuje. Storna "przeciw" - podważa i argumentuje. Każda ze stron może podeprzeć się argumentami z fachowej literatury, odpowiedzi uczniów powinny być krótkie, rzeczowe i treściwe. Argumenty muszą mieć charakter merytoryczny.

           Nauczyciel prowadzący debatę dba o to, aby głos zabierali na przemian przedstawiciele obu grup, a następnie przedstawia wnioski klasy:

      PRZYCZYNY PALENIA PAPIEROSÓW
      • palenie działa uspokajająco, łagodzi stres, relaksuje,
      • nuda, pali się dla "zabicia czasu",
      • palenie jest modne,
      • grupa złożona z ludzi, którzy palą akceptuje nas,
      • palenie ułatwia nawiązywanie kontaktów,
      • palenie zmniejsza ból, np. zęba,
      SKUTKI PALENIA PAPIEROSÓW
      • palenie prowadzi do raka płuc i innych chorób układu oddechowego,
      • wywołuje zaburzenia gastryczne oraz zaburzenia układu krwionośnego,
      • prowadzi do niedorozwoju fizycznego i psychicznego,
      • wiąże się z dużym obciążeniem finansowym,
      • niszczy zdrowie osób będących nawet biernymi ,
      • dym zanieczyszcza powietrze,
      • osoby palące papierosy mają często ciemne zęby, pożółkłe palce,
      • nieświeży oddech,
      • ubrania przechodzą dymem papierosowym
    7. Nauczyciel zadaje pytanie: Argumentacja, której grupy jest bardziej przekonywująca? Rozdanie ankiety ewaluacyjnej , która na koniec lekcji zostanie zebrana,
    8. Nauczyciel kończy rozważania stwierdzeniem, że przyszłe życie i zdrowie uczniów zależy od ich własnych decyzji. Mogą wybrać życie z nałogiem lub bez. Jednak wybór ten będzie świadomy gdyż zapoznali się z konsekwencjami nikotynizmu. Wybierając, powinni pamiętać, że skutki palenia papierosów są trwałe, że palenie rujnuje zdrowie, skraca życie, a ponadto wpływa negatywnie na otaczające nas osoby. Oczywiście, nie jest łatwo rzucić palenie. W walce z nałogiem najważniejsze są silna wolna i determinacja, ale konieczne będzie również wsparcie rodziny, przyjaciół i całego środowiska palacza. Na podstawie debaty dochodzimy do wniosku, ze skutki palenia papierosów są trwałe, papierosy niszczą zdrowie i skracają życie. Dokonując w przyszłości wyboru należy kierować się roztropnością. Wnioski mogą być formą notatki w zeszycie ucznia
    Temat: Przyczyny i skutki nałogów.

    Cele zajęć:
    1. dostrzeganie przyczyn i skutków nałogów,
    2. kształtowanie poczucia własnej wartości,
    3. wskazanie szkodliwości zażywania alkoholu dla zdrowia i życia człowieka,
    4. kształtowanie nawyków zdrowego stylu życia.
    Przebieg lekcji:
    1. uczniowie próbują zdefiniować, co to jest nałóg?

           Nałóg – uzależnienie, przymusowa przyjmowanie substancji uzależniającej, uzależnienie psychiczne i fizyczne od niej. Powoduje następstwa zdrowotne i społeczne
    2. podział klasy na grupy: Uczniowie na arkuszach papieru zapisują przykłady właściwego i niewłaściwego spędzania wolnego czasu
    3. prezentacja pracy przez liderów

           Wniosek: ludziom (zwłaszcza młodym), którzy niewłaściwie spędzają czas i nie mają żadnych zainteresowań, grozi nuda, niezadowolenie, niechęć do życia. Mogą wtedy szukać zapomnienia w nałogach.
    4. uczniowie układają zdanie z rozsypanki kołowej „W zdrowym ciele zdrowy duch” i interpretują to powiedzenie

    5. uczniowie czytają przyczyny i skutki nałogów. Podają swój własny przykład.
      NAŁOGI
      Przyczyna
      Skutek
      Janek był małym chłopcem, dużo jadł. Rodzice i dziadkowie podziwiali go za to. Podczas jedzenia chłopiec czuł się bardzo szczęśliwy. W ten sposób u Janka wykształcił się nawyk obfitego jedzenia. Janek jest gruby. W V klasie waży 70 kg. Nie może szybko biegać. Choruje na serce. Grozi mu choroba cukrzyca. Dzieci śmieją się z niego. Nie ma przyjaciół. Złości się. Cierpi. Jest coraz bardziej agresywny. Uważa wszystkich za wrogów.
      Brat Zosi, kiedy miał 14 lat przyjaźnił się z kilkoma wesołymi kolegami, których czasem przyprowadzał do domu. Mama Zosi i tomka urodziła Kasie. Ze względu na siostrzyczkę Tomek bywał z kolegami poza domem. Rodzice zajęci praca i małym dzieckiem mniej czasu i uwagi poświęcali starszym dzieciom. Nie zwracali uwagi, że Tomek wracał późno. Nie uśmiechał się, mało mówił, zamykał się w swoim pokoju. Kilka razy nie wrócił do domu na noc. Ojciec bardzo krzyczał na niego. Po kilku dniach Tomek ukradł pieniądze mamy i uciekł z domu. Od momentu narodzin Kasi, Tomek poczuł się zagrożony. Wydawało mu się, ze przeszkadza rodzicom, ze nikt w domu nie interesuje się nim. Koledzy mieli różne pomysły. Wszyscy chcieli być dorośli. W ich domach też nie było najlepiej. Zaczęli smakować alkohol i papierosy. To było przyjemne. Tylko Rysiu wymiotował i jakoś odsunął się od paczki. Któregoś dnia kolega przyniósł gumy do żucia, po których wszyscy byli oszołomieni. To był narkotyk. Potem próbowali wąchać kleje i benzynę, aż któregoś dnia spróbowali narkotyku strzykawka do żyły. To był przyjemny „odlot” z wizjami i koszmarami w głowie. Tomek potrzebował coraz większych dawek. Jak nie brał, wszystko go bolało, był wściekły, mógłby wtedy nawet zabić. Po awanturze w domu przedawkował. Zmarł w piwnicy jakiegoś domu.
    6. podsumowanie zajęć;
    7. Zapamiętam:

           Nawyki zachowań lub nałogi w moim dorosłym życiu kształtują się teraz, gdy jestem uczniem szkoły podstawowej.
      Dopisz uzasadnienie. Nie wolno mi, dla zaspokojenia ciekawości lub udawania dorosłości, próbować:
      • pić alkoholu, bo …. (nie chcę być alkoholikiem),
      • palić papierosów, bo …(nie chcę umrzeć na raka),
      • brać narkotyków, bo…9nie chcę zniszczyć życia swojego i bliskich),
      • oglądać filmów ukazujących przemoc, bo…(nie chcę rozwinąć w sobie agresji, nie chcę nikogo bić, ani zabić),
      • objadać się obficie, bo … (chcę być zdrowy i sprawny fizycznie),
      • kłamać, bo … (chcę siebie szanować i nie chcę stracić przyjaciół)
    Klasa VI

    Temat: Niewypały, niewybuchy i inne niebezpieczne przedmioty przyczyną kalectwa lub śmierci.

    Cele zajęć:
    1. uczeń potrafi zachować się właściwie w niebezpiecznych sytuacjach,
    2. zwraca się o pomoc,
    3. unika sytuacji niebezpiecznych.
    Przebieg lekcji:
    1. nauczyciel wyjaśnia znaczenie pojęć:
      niewybuch – pocisk, który po uderzeniu w cel nie eksplodował.
      niewypał – nabój, który nie został odpalony wskutek zacięcia się broni, wadliwej lub uszkodzonej amunicji, itp.
      Co to jest niewypał ?
      Gdzie go można znaleźć ?
      Co każdy powinien zrobić po znalezieniu niewypału ?
      Czy można się bawić niewypałem ?

      PAMIĘTAJ - każda broń jest produkowana po to, żeby ranić lub zabijać. W rękach dziecka staje się niebezpieczna.
            Nigdy nie wchodź na teren , na którym mogą być niewypały (np. teren poligonu wojskowego) Jeśli gdziekolwiek natkniesz się na coś co twoim zdaniem może być niewypałem oznacz to miejsce np. zatykając chusteczkę na kijku i zawiadom kogoś dorosłego.
    2. postępowanie ze środkami pirotechnicznymi jak: ognie sztuczne, race petardy itp.
      • nie należy samemu, bez zgody i obecności rodziców kupować jakichkolwiek materiałów wybuchowych, pomimo oferowania ich dzieciom i młodzieży przez sprzedawców 9bywaja niesprawdzone i wiele z nich nie posiada instrukcji obsługi),
      • nie wolno bez obecności osób dorosłych, odpalać posiadanych środków pirotechnicznych, niewłaściwie obsługiwane mogą spowodować trwałe uszkodzenia ciała.
    3. dyskusja.
    Temat: Dlaczego nałogi są szkodliwe?

    Cele zajęć:
    1. uczeń rozumie zgubne dla zdrowia skutki nałogów,
    2. uczeń potrafi odmówić ich przyjęcia.
    Przebieg zajęć:
    1. pogadanka: wymień nałogi i złe nawyki, które szkodzą zdrowiu człowieka i ludziom, z którymi nałogowiec przebywa.
      • nałogi: narkomania, alkoholizm, palenie papierosów.
      • złe nawyki: kłamstwo, obżarstwo, kradzież, bicie innych, używanie brzydkich słów.
           (Zwróć uwagę na społeczny problem skutków nałogów i złych nawyków, takich jak: tragedie w rodzinach alkoholików, narkomanów, brak kultury społecznej, przestępczość, itp. Spróbuj uświadomić uczniom, że złe nawyki i nałogi powodują nieprawidłowy rozwój systemu nerwowego i funkcji mózgu. W wieku dorosłym mogą być ludźmi o słabym charakterze.)

      Można przygotować wycinki z gazet lub krótki film. Jeśli wiemy lub podejrzewamy, że wśród uczniów są dzieci z rodzin patologicznych można przeprowadzić anonimową ankietę lub skrzynkę pytań, życzeń, problemów związanych z tym tematem.
    2. w jaki sposób człowiek uzależnia się od nałogów?
      I faza : zadowolenie : przyjemność, coś nowego, przygoda, poczucie dorosłości, nowe doznania psychiczne.
      II faza: możliwość uzależnienia się: chęć powtórzenia zadowolenia (początek uzależnienia psychicznego prowadzi do nawyku, ogranicza świadomość) lub świadomość szkodliwości dla zdrowia i odrzucenie.
      III faza: nawyk – potrzeba korzystania z nałogu: spełnienie przyjemności doznań jest silniejsze od świadomości, że szkodzi swojemu zdrowiu, nie mam władzy nad soba, władzę nad moim mózgiem mają nałogi.
    3. podsumowanie zajęć lub ćwiczenia do przeprowadzenia na następnej lekcji:
      • pytania z cyklu „Prawda czy fałsz”, ( załącznik 8)
  • Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

    X


    Zarejestruj się lub zaloguj,
    aby mieć pełny dostęp
    do serwisu edukacyjnego.




    www.szkolnictwo.pl

    e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
    - największy w Polsce katalog szkół
    - ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




    Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

    Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




    Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie