Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Organizowanie sytuacji dydaktycznych w edukacji zintegrowanej

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 10846 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Współcześnie w nowo kształtującym się systemie edukacji obok zadań dydaktyczno – wychowawczych wysuwa się potrzeba kształtowania twórczej postawy uczniów. Pobudzanie twórczej aktywności dziecka wspomaga jego harmonijny i pełny rozwój.
Postawę tę cechuje otwartość na doświadczenia oraz dostarczanie bodźców związanych z pragnieniami, emocjami i myślami. Należy włożyć wiele wysiłku od pierwszych dni pobytu dziecka w szkole, aby podtrzymać jego naturalną ciekawość, która przejawia się w zadawaniu pytań o otaczającą rzeczywistość. Przed współczesną szkołą staje zatem wiele wyzwań. Dlatego nauczyciel musi nauczyć się stwarzać sytuacje dydaktyczno – wychowawcze stymulujący rozwój aktywności wychowanków.

Nauczyciel klas początkowych pragnący wychować nowych twórców, powinien nie tylko znać wewnętrzne i zewnętrzne warunki sprzyjające stymulacji i uprawiania twórczej aktywności , ale winien respektować i organizować sytuacje sprzyjające rozwijaniu wszelakiej twórczej aktywności.
Nauczyciel ma obowiązek realizowanie celów i treści obowiązującego programu, to jednak bardziej powinien koncentrować się na potrzebach i możliwościach uczniów niż na samym programie.
Właśnie nauczyciel wprowadza i pomaga uczniom w zrozumieniu i poznaniu świata słów, liczb i pojęć to od niego zależy jak potoczą się dalsze losy edukacyjne ucznia. Systematyczne i racjonalne wdrażanie ucznia do umiejętności uczenia się, korzystnie wpływa na osobowość i pobudza aktywność w toku dalszej nauki oraz rozwijania indywidualnych zainteresowań.
Aktywność dziecka przejawia się w różnych formach. Formą szczególnie ważną w życiu dziecka 6 – 10 letniego jest zabawa, która obok nauki wypełnia prawie całą jego aktywność w tym okresie.
Przykładem zabaw są: zabawy tematyczne, konstrukcyjne, badawcze i ruchowe.
Zabawy wywołują dużo śmiechu, działają rozluźniająco, wspomagają wyobraźnię, pomysłowość. Dziecko w zabawie często odtwarza rolę aktora, reżysera, królewny itp. Rola nauczyciela powinna sprowadzać się jedynie do roli inspiratora oraz wytworzenia zaciekawienia. Uczniowie klas początkowych uwielbiają zabawy wyzwalające twórcze działanie np.: ,,zabawa w skojarzenia’’ – n-l podaje jedno słowo, dziecko siedzące obok podaje swoje skojarzenie związane z wyrazem. Również wiele pomysłowości dziecięcej wyzwala się podczas zabawy,, bajka’’- n-l zaczyna zdanie bajką a uczniowie dodają kolejno zdania tak, żeby wspólnie stworzyć dalszy ciąg ciekawej bajki np. ,, dawno, dawno temu, za siedmioma górami i siedmioma lasami, żyła piękna księżniczka i pewnego razu...........’’. Zabawy te wywołują w uczniach spontaniczne, radosne i otwarte wypowiedzi oraz pobudzają wyobraźnię. Dzieci uwielbiają zabawę w ,, burzę mózgów’’ – polegającą na tym , iż każdy ma prawo wypowiedzieć swoje zdanie, podać swój pomysł na określony temat.
Bardzo dobrą formą na własną oryginalność twórczej ekspresji są inscenizacje. W tego typu zabawach cechą charakterystyczną jest podejmowanie i wykonywanie przez dziecko określonych ról. Dają możliwość bycia widzem i aktorem. Inspiracją do tego typu zabaw są ; bajki, wiersze, opowiadania, spektakle teatralne a także zaśpiewanie piosenki.
Możemy to uzyskać podczas różnych ośrodków tematycznych na przykład : ,, Mieszkańcy wód’’.
Dzieci poznały bajkę J. Tuwima ,, O rybaku i złotej rybce”” do której postanowiły przygotować inscenizację. Pierwszą czynnością było ustalenie osób występujących w utworze, projektowanie dekoracji i lalek. Nastąpił podział na grupy. Każda grupa musiała dobrze poznać tekst, ale niektóre fragmenty mogły zmieniać. Dodatkowym utrudnieniem było wymyślić jedno życzenie rybaka do rybki. Dzieci podczas przygotowań były bardzo ożywione, wywiązała się ogromna więź grupowa. Po wielu tygodniach przygotowań nastąpił moment przedstawienia bajki. Dzieci pokazały wiele ciekawych pomysłów: były kukiełki i barwne stroje. Bardzo ciekawe były pomysły w wypowiadaniu życzeń rybaka do rybki. Proszono o : mądrość, rozsądek, wdzięczność itp. Tego typu inscenizacja pozwoliła uczniom na własną oryginalność i twórcze eksperymentowanie oraz przeżywanie.
Bardzo duże znaczenie aktywizujące dziecko klas początkowych do twórczego działania ma aktywność ekspresyjno – manualna. Punktem wyjścia może być wiersz A.Onichimowskiej,, Bajka o jeżach’’.
,,Na wysokiej szklanej wieży mieszka sto dwadzieścia jeży. Sto w kolorze morskiej wody hoduje w doniczkach jagody’’.
Nauczycielka podzieliła klasę na grupy: Ekspresja ruchowa: n-lka:,, idziemy w odwiedziny do jeży na wysoką wieżę’’- dzieci idą w rytm mówionego tekstu. N- lka :,, już jesteśmy, przywitajmy się z jeżami i pobawmy się z nimi’’.
Ekspresja plastyczna : Dzieci otrzymały : kartki z bloku, pędzle, farby. Mają namalować taki obraz, który będzie pasował do wiersza.
Dzieci wyzwoliły swobodną i spontaniczną aktywność twórczą. Szklaną wieżę przedstawiły zimną barwą
( niebieską, szarą i błękitną). Wieża miała różny kształt ( stożka, walca). Jeże były szare z kolcami a na wielu pracach różowe, zielone i fioletowe. Prace dzieci odzwierciedlały atmosferę utworu. Pojawiły się elementy bajkowe, fantastyczne wyzwalające w dziecku wyobraźnię twórczą.
Znaczącą rolę rozwijania aktywności uczniów odgrywają nowoczesne środki dydaktyczne, które wzbogacają i uatrakcyjniają zajęcia. Aktywność ta rozwija się poprzez stosowanie różnorodnych: gier, rebusów, zagadek, krzyżówek, historyjek obrazkowych itp. Część z nich powinna stanowić wyposażenie Sali jak: kącik tematyczny z literaturą dziecięcą, czasopismami, atlasami, albumami, przybory do mierzenia i kreślenia. Powinny również znaleźć się środki dydaktyczne wspomagające proces przyswajania wiedzy i rozwijania umiejętności : klocki Dienesa, liczby w kolorach, liczmany, plansze, filmy wideo i płytoteka. Powinno znaleźć się w Sali miejsce na ekspresję dziecięcych prac np., ,Nasza galeria’’ – dzięki której zostaną stworzone warunki do porównywania własnych efektów działań i wzajemnej inspiracji.
Spotkanie z przyrodą stanowi bogactwo i źródło inspiracji do organizowania sytuacji aktywizującej dziecko do twórczego działania. Obserwacje, eksperymenty, zabawy ruchowe o tematyce przyrodniczej zaspokajają ciekawość dzieci, pomagają w praktycznym poznawaniu świata.
Ważną rolę w rozwijaniu aktywności dzieci może być wycieczka. Jest silnym bodźcem w dostarczaniu wielu wrażeń. Uczy dzieci poznawania otoczenia, szacunku dla ludzi, pracy i ich efektów. Kształtuje pożądane postawy, wdraża do przestrzegania zasad ochrony przyrody, uczy uczestnictwa w kulturze, kształtuje naukowy pogląd na świat. Poprzez wycieczki np.: przedmiotowe, w których należy skonfrontować wiedzę z podręcznika z praktyką – wycieczka tego typu pozwala na bezpośredni udział ucznia w zdobywaniu wiedzy, uczy selektywnego podejścia do procesu poznawania, odkrywania oraz umożliwia wybranie elementów najistotniejszych. Sama wiadomość o planowanej wycieczce wywołuje większe zainteresowanie tematem lekcji, wyzwala aktywność i pozwala tym samym osiągnąć lepsze wyniki nauczania. Dzieci szybciej przyswajają materiał programowy i łatwiej zapamiętują a wiedza zdobyta na wycieczce jest trwalsza, pełniejsza i bogatsza. Wycieczka uczy zasad współżycia w zespole w warunkach wymagających wyzbycia się egoizmu. Udając się na wycieczkę n- l ma okazję oderwania się od werbalnego sposobu przekazywania wiedzy, pozwala osiągnąć lepsze wyniki nauczania, obudzić lub pogłębić zainteresowanie omawianą tematyką.
Pedagogika Celestyna Freineta jest pedagogiką twórczej aktywności w współczesnym procesie edukacji mający na celu wszechstronny rozwój osobowości dziecka. Jej realizacja oparta jest na wielostronnej aktywności dziecka, ich zainteresowaniach, a także potrzebach rozwojowych. Podstawową techniką tej koncepcji jest metoda oparta na pisaniu przez dzieci swobodnych tekstów. Najkorzystniejsza sytuacja do napisania swobodnego tekstu, wystąpi wówczas, gdy dziecko samo zapragnie samo wyrazić piórem , to co czuje to co je interesuje. Na technikę funkcjonującą w koncepcji pedagogicznej Freineta składają się metody aktywne i naturalne oraz szeroki współudział dzieci w życiu środowiska przez różnego rodzaju spotkania, wywiady, prace społeczne a także wspólne planowanie z uczniami zajęć dydaktyczno – wychowawczych. W duchu koncepcji Frineta dziecko pisze to co chce przekazać najbliższemu otoczeniu: przyjaciołom kolegom, rodzicom, nauczycielom. Pisze w klasie z pomocą n – la lub całkowicie samodzielnie. Efekt pracy dziecka w dużym stopniu zależy od atmosfery w jakiej ono tworzy. Zadanie a jednocześnie troską nauczyciela jest zorganizowanie sytuacji w której dziecko chciałoby się wypowiedzieć np.: oglądania pamiątek z wakacji, porządkowanie eksponatów przyniesionych z jesiennej wycieczki: pola, lasu, ogrodu i indywidualnych kontaktów ze światem roślin i zwierząt oraz scen z życia najbliższego środowiska itp. Pisanie swobodnych tekstów w organizowaniu sytuacji dydaktycznej, sprawia dzieciom dużo radości, mogą wyrazić swoje emicje, odczucia i przeżycia.
W zintegrowanym programie nauczania początkowego – podstawowe wiadomości z zakresu różnych edukacji są realizowane w czasie obserwacji i działań praktycznych, czego odzwierciedleniem jest dział - ,, Obserwowanie i doświadczenia’’ . Realizacja tego działu stwarza warunki do integralnego ujęcia treści
Np.: obserwację terenu wokół szkoły , domu a najbliższej okolicy składać się będą: obserwacje krajobrazu, wyróżnianie cech przedmiotów i zjawisk występujących w otoczeniu ucznia, nazywanie kształtów, określenie wielkości, proporcji, , obserwacja zabytków sztuki ludowej. Podejmowane i poczynione obserwacje są źródłem inspiracji do podejmowania działań, wyrażania przeżyć, odtwarzania i tworzenia. Każdy dzień aktywności powinien przynieść dzieciom nowe przeżycia, doświadczenia wynikające z podejmowanych działań.
Zawarty w programie dział,, Odtwarzanie i tworzenie’’ daje uczniom możliwość wyrażania przeżyć towarzyszących poznaniu na drodze różnorodnej ekspresji: językowej, muzycznej, plastycznej, technicznej i ruchowej.
Istotą nauczania zintegrowanego jest stymulowanie rozwoju ucznia przez stworzenie mu warunków do aktywnego działania. Sprzyjać temu będzie odpowiedni dobór metod kształcenia, adekwatny do możliwości percepcyjnych dziecka, uwzględniający naturalną potrzebę poznawania świata, sprzyjające wyzwalaniu inicjatywy i twórczej postawy. Metody stosowane przez nauczyciela powinny umożliwiać zastosowanie zdobytych informacji w życiu, przygotowywać do współdziałania w zespole. Powinny rozwijać takie umiejętności jak : samodzielne rozwiązywanie problemów, projektowanie wielu rozwiązań tej samej sytuacji problemowej i wdrażać do kreatywności. Nauczyciel powinien dawać uczniom emocjonalne wsparcie, respektować autonomię dziecka i udzielać niezbędnych informacji do wykonania zadania.
Trzeba zdawać sobie sprawę z tego , że wczesnoszkolna edukacja, doświadczenia, przeżycia z tego okresu mają znaczący wpływ na rozwój całej kariery szkolnej ucznia.


Literatura:
  1. J. Kujawiński:,, Rozwijanie aktywności twórczej uczniów klas początkowych’’, Warszawa 1990, WSi P
  2. M. Tyburczy :,,Stymulowanie ciekawości dzieci’’, ,,Nauczanie Początkowe’’, 2000 nr 3 .
  3. A. Ungehener – Gołąb: ,,Rozwijanie wrażliwości estetycznej dziecka’’, ,,Życie Szkoły’’,2001
  4. T. Łobożewicz:,, Wycieczki szkolne w kl. I – III Szkoły Podstawowej’’, Warszawa, wyd. PTTK,,Kraj’’
  5. H. Smolińska – Rębak, E. Filipiak: ,,Techniki swobodnego tekstu’’, Otwock – Warszawa 1995 P.S.A. Red. C. Frine
SCENARIUSZE ZINTEGROWANYCH ZAJĘĆ DZIENNYCH W KLASIE III.

TEMAT BLOKU: NADESZŁA JESIEŃ.

I DZIEŃ AKTYWNOŚCI

TEMAT DNIA: JAKIE JESIEŃ DARY NIESIE?

CELE OGÓLNE:
- rozwijanie umiejętności dłuższych wypowiedzi na określony temat.
- wzbogacanie słownictwa o tematyce jesiennej.
- kształtowanie umiejętności korzystania z zdobytej wiedzy o różnych formach ekspresyjnych
- kształtowanie umiejętności wykonywania prostych doświadczeń
- rozwijanie inwencji twórczej uczniów
- doskonalenie dodawania w zakresie 100
- uświadomienie potrzeby racjonalnego korzystania z dóbr przyrody
- kształcenie umiejętności cichego czytania ze zrozumieniem.

CELE SZCZEGÓŁOWE:
UCZEŃ:
- sprawdzi i trafnie dobierze określenia do otrzymanego daru
- wykona tablicę ortograficzną do wybranego wyrazu
- utrwali zasadę ortograficzną w pisowni wyrazów z „rz, ó, ch”.
- pokaże gestem kształt danego daru
- bezbłędnie wypisze nazwy darów jesieni do krzyżówki
- podkreśli w tekście nazwy darów
- rozpozna dany owoc lub warzywo po jego charakterystycznych cechach
- poda kilka sposobów wykorzystania darów jesieni
- posegreguje przetwory według umówionego sposobu
- poprawnie wykona dodawanie w zakresie 100
- aktywnie włączy się w pracę swojej grupy
- wypowie się na temat swojego dnia pracy


METODY: słowna: rozmowa, praca z tekstem
oglądowe: pokaz, obserwacja
działań praktycznych

FORMY PRACY: zbiorowa: grupowa, cała klasa
Indywidualna: ( jednolita-zróżnicowana)


ŚRODKI DYDAKTYCZNE-
kosz z darami, sylwety darów:
-jabłko, śliwka, kapusta, grzyby,
zestaw przymiotników określających dary,
napis:
- dary ogrodu, dary lasu,
krzyżówka,
zadanie matematyczne,
przetwory owocowe i warzywne, podpisy do przetworów.



ZAPIS W DZIENNIKU:
Wypowiedzi na temat sposobów przechowywania i przetwarzania darów jesieni. Ciche i czytanie ze zrozumieniem wiersza „Dary pani Jesieni”. Doświadczalne sprawdzenie cech owoców i warzyw. Dodawanie w zakresie 100. Przedstawienie za pomocą ilustracji wybranego daru z napisaną formą ortograficzną.



LP.

PRZEBIEG ZAJĘCIA
OBSZAR AKTYWNOŚCI
1.
Dzieci stoją w kręgu. Wchodzi „Pani Jesień” z koszem darów (owoce, warzywa, dary lasu).

Uczniowie przyjmują dary od „Pani Jesieni” i wyrażają podziękowanie poprzez dygnięcie (dziewczynki) skinieniem głową ( chłopcy).

Aktywność społeczna
2.
Wykonanie doświadczenia sprawdzającego cechy określanego daru – dobranie odpowiednich przymiotników ( karta pracy nr1)

Uczniowie grupują się według darów otrzymanych od „Pani Jesieni” i siadają w oznaczonych miejscach –stolikach na których leżą: jabłko, gruszka, śliwka, kapusta, grzyb. Odczytują z otrzymanego zestawu przymiotniki i sprawdzają doświadczalnie, które są właściwe do ich daru ( wąchają, dotykają, smakują itp.).
Wybrane określenia przyklejają na arkusz obserwacyjny i uzasadniają swój wybór

Aktywność przyrodniczo-
językowa
3.
Na tablicy wiszą napisy: DARY OGRODU, DARY LASU. Poniżej wiszą tablice z napisami warzyw, owoców i darów lasu. Nauczycielka poleca opracować niepełne tablice z napisami.
Uczniowie odczytują podpisy i rozmawiają na temat pogrupowania darów. Pod podpisami umieszczają odpowiednia tablice z sylwetami i wyodrębniają trudności ortograficzne.

Aktywność polonistyczna
4.
Zabawa orientacyjno-porządkowa „Schyl się lub podskocz”. Nauczycielka wymienia nazwy jesiennych darów, uczniowie usłyszawszy nazwę daru wspinają się
( np. aby zerwać jabłko) lub schylają się ( aby wyrwać marchew). Pokazują również kształt danego daru.

Aktywność ruchowa
5.
Nauczycielka poleca rozwiązać krzyżówkę poprzez napisanie nazw warzyw, owoców i darów lasu.( Karta pracy nr2)
Uczniowie wpisują ( indywidualnie ) nazwy darów do krzyżówki na podstawie rysunków z uwzględnieniem podanej trudności ortograficznej.
Aktywność polonistyczna.
6.
Nauczycielka rozdaje uczniom kartki z tekstem i poleca:
Odszukajcie w tekście nazwy darów jesieni.( karta pracy nr 3) Uczniowie cicho czytają tekst i podkreślają nazwy darów ( jabłko, śliwka, gruszka, kapusta, grzyby, pomidory) i odczytują je. Przypinają na gazetkę sylwety daru, który występuje w tekście (wypełnianie kosza).

Aktywność polonistyczna
7.
Nauczycielka zachęca uczniów do obejrzenia wcześniej przygotowanej wystawki naturalnych przetworów owocowych, warzywnych i leśnych (ułożonych na półkach klasowych).
Nauczycielka poleca: określ sposób przechowywania i przetwarzania darów jesieni.
Uczniowie oglądają wystawkę, nazywają zgromadzone przetwory, rozmawiają na temat sposobu ich przechowywania (na podstawie własnych doświadczeń).
Dokonują podziału na przetwory owocowe, przetwory warzywne, susze.

Aktywność przyrodniczo-językowa
8.
Nauczycielka zachęca posegregować przetwory według rodzaju przetworów ( karta pracy nr4)
Uczniowie segregują i naklejają na ilustrację spiżarni modele przetworów według ustalonego porządku:
- przetwory owocowe (dżemy, kompoty, soki)
- przetwory warzywne ( marynaty, kiszonki)
- susze.

Aktywność plastyczna
9.
Nauczycielka poleca, aby uczniowie prawidłowo wykonali działania na dodawanie i odejmowanie umieszczone na sylwetkach darów jesieni. Przyporządkowali rosnącym wynikom kolejne litery i odczytali hasło ( karta pracy nr5)
Uczniowie wykonują dodawanie i odejmowanie.

Aktywność matematyczna
10.
Zakończenie w kręgu ( dzieci siedzą na dywanie .
Nauczycielka zachęca uczniów do wypowiedzi na temat odczuć związanych z wykonana pracą.
Uczniowie oceniają swój wysiłek i zaangażowanie.












KARTA PRACY NR 3


„DARY PANI JESIENI ”

Jestem jesień z pełnym koszem.

Różne dary Wam przynoszę:

Jabłka, śliwki, gruszki, pomidory i selery.

Przyszła Jesień do gosposi

- Czy gosposia o cos prosi?

„Mam kapustę do kwaszenia, dobre grzyby do suszenia”.









II DZIEŃ AKTYWNOŚCI


TEMAT DNIA: CZY JESIEŃ JEST SMUTNĄ PORĄ ROKU?



CELE OGÓLNE:
- wdrażanie do rozumienia słuchanego tekstu,
- doskonalenie techniki czytania,
- rozwijanie aktywności twórczej,
- rozwijanie umiejętności dłuższych wypowiedzi na określony temat,
- wzbogacanie słownictwa o tematyce jesiennej,
- zwrócenie uwagi na sposób wyrażania w poezji piękna jesieni ,
- kształtowanie umiejętności korzystania ze zdobytej wiedzy w różnych formach ekspresji,
- nabywanie umiejętności wyciągania wniosków i interpretowania ich na podstawie obserwowanych zjawisk,
- rozwijanie umiejętności logicznego rozumowania poprzez
rozwiązywanie zadań tekstowych.

CELE SZCZEGÓŁOWE:
UCZEŃ:
- wykorzysta tekst do przedstawienia zmian zachodzących jesienią,

- wymieni charakterystyczne barwy jesieni,
- poprawnie rozwiąże zagadki,
- wykona pracę plastyczna – pomaluje kolorami jesieni kontur liścia,
- odpowie na pytania tworząc słowny opis jesieni,
- wskaże określenia dotyczące wesołego nastroju jesieni,
- dobierze właściwe słownictwo do uzupełnienia tekstu z lukami,
- aktywnie włączy się w pracę grupy,
- podsumuje swój dzień pracy.

METODA: oglądowa: obserwacja,
działań praktycznych,
słowne: rozmowa (wzajemna wymiana myśli między nauczycielem a uczniami)
problemowa: ( w toku dyskusji formułuje i rozwiązuje się problem).
FORMY PRACY: -zbiorowa; praca z całą grupą.
-indywidualna: jednolita i zróżnicowana.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: rebusy, ilustracje przedstawiające „złotą polską jesień”, bukiety różnokolorowych , jesiennych liści, wiersz M. Głowackiego „pora wesoła”, tekst z lukami, szablony różnokształtnych
liści.

ZAPIS W DZIENNIKU:
Formułowanie odpowiedzi na pytanie „Czy jesień jest smutną porą roku?” na podstawie wiersza M. Głowackiego „Pora wesoła” ilustracji oraz skarbów jesiennych zgromadzonych w kąciku przyrody. Uzupełnianie tekstu z lukami.
Malowanie liści farbami plakatowymi.



LP.

PRZEBIEG ZAJĘCIA
OBSZAR AKTYWNOŚCI
1.
Powitanie w kręgu. Nauczycielka wraz z dziećmi siedzi na obwodzie koła. Stara się rozbudzić zainteresowanie dzieci tematem zajęć.
Poleca rozwiązać zagadki o jesieni:
a) Biała niteczka w powietrzu lata
Pajączek leci na podbój świata.
A dzieci klaszczą cieszą się na to-
Wołają :- Patrzcie już ..........(babie lato).

b) Choć mamy zielone pancerze
Każdy szpilkami nabijamy
To niejeden nas zabierze
Bo w pancerzu są .............(kasztany)

c) Wiemy doskonale, co to za korale,
Lecą do nich wróble, szpaki
Na balik nie byle jaki.
Cała od nich się ugina .............(jarzębina)

Po rozwiązaniu zagadki (a) nauczycielka prezentuje ilustracje a przy zagadce (b, c) uczniowie podchodzą do kącika przyrody i oglądają (kasztany, jarzębina)

Aktywność językowo-społeczna

















Aktywność polonistyczno-środowiskowa
2.
Rozmowa nauczyciela z uczniami na temat treści zagadek:
- do jakiej pory roku nawiązują rozwiązane przez was zagadki? ( do jesieni)


3.
Omówienie bogactwa kolorów polskiej jesieni i jej wesoły charakter.
a) Obejrzenie przez uczniów wystawy, w której znajduje się bukiet jesiennych różnobarwnych liści, kasztany, owoce jarzębiny oraz ilustracje przedstawiające jesień.
b) Swobodne wypowiedzi uczniów wspierane pytaniami nauczycielki:
- Jakie barwy ma nasza jesień?
- Czy możemy powiedzieć, że jest bogata?
- Jaki nastrój wzbudza w nas oglądanie tej wystawy?
- Dlaczego mówimy o tej porze roku „złota polska jesień”?


Aktywność polonistyczno- przyrodnicza
4.
Wspólne ustalenie odpowiedzi na pytanie :
- Czy jesień jest smutną porą roku ? na podstawie wiersza M. Głowackiego pt. „Pora wesoła’ przeczytanego głośno przez nauczycielkę.

„PORA WESOŁA”I Kto powiedział, że jesień jest smutna,
że ma kolor szczerego płótna,
że jej prawie nie widać we mgle ?
Kto to wszystko powiedział ?
Ja nie !
II Dla mnie jesień to pora wesoła,
Roześmiana i gwarna jak szkoła!
Lśniąca skórka kasztana na trawie,
W odlot ptaków wpatrzona ciekawie.
III Jesień – roztargniona malarka-
Gubi farby po lasach i parkach,
A ja biegam wciąż za nią z ochotą
I znajduję brąz, czerwień i złoto.

Marek Głowacki


5.
Wysłuchanie przez uczniów wiersza.
a) Próby wypowiedzi uczniów ukierunkowane pytaniami nauczyciela:
- Czy odczucia dotyczące jesieni wyrażone przez poetę, są podobne do naszych ?
- Jakimi kolorami określił poeta jesień?
- Co oznacza określenie „roztargniona malarka”?
- W jaki sposób autor przekonuje nas o tym, że jest to wesoła pora roku?

b)Ciche czytanie wiersza przez uczniów z poleceniem wyszukania określeń dotyczących wesołego nastroju jesieni.


Aktywność polonistyczna
6.
Zabawa orientacyjno-porządkowa „Spadające listki”
a) Nauczycielka poleca dzieciom naśladować listki kołyszące się na drzewie ( uczniowie stoją i kołyszą się poruszając tułowiem lub obracają się wkoło własnej osi).
Na hasło „listki lecą z drzew” ( uczniowie schylają się ).

Aktywność ruchowa
7.
Uzupełnianie tekstu z lukami.
a) Uczniowie otrzymują kartki na których napisany jest tekst a pod nim umieszczono kartoniki z wyrazami do uzupełnienia ( zał. 1.).
b) Nauczycielka poleca przeczytać tekst po cichu i uzupełnić okienka wyrazami znajdującymi się niżej.
c) Uczniowie z pomocą nauczyciela przyporządkowują właściwe kartoniki z wyrazami
w puste miejsca.

Aktywność polonistyczna
8.
Odczytanie przez poszczególnych uczniów uzupełnionego tekstu. ( zał nr 1)


9.
Nauczycielka zachęca uczniów do wybrania sylwety jednego liścia ( różnokształtne liście leżą na stoliku ) i poleca pomalować powierzchnię liścia farbami.
a) uczniowie malują i dekorują klasę.

Aktywność plastyczna
10.
Zakończenie w kręgu na dywanie. Nauczycielka zachęca
Uczniów do wypowiedzi na temat odczuć związanych z tematem: Czy jesień jest smutną porą roku ?








KARTA PRACY ( zał. nr 1)


Jesień nie jest smutną porą roku.
Wiele radości sprawiają nam .......................... .
Możemy wtedy podziwiać jej piękne kolory:.................... ,
.............................. i ................................. .
Kolory układają się tak, jakby położyła
Je ........................ ............................. .
Ze spaceru przynosimy kolorowe ............................... ,
............................... i ................................... .


………….
brąz, czerwień, złoto, roztargniona, malarka, jarzębinę, liście, spacery, kasztany



III DZIEŃ AKTYWNOŚCI


TEMAT DNIA: REDAGUJEMY OPIS
WIEWIÓRKI.


CELE OGÓLNE:
- rozwijanie umiejętności wypowiadania się na określony temat,
- wzbogacanie czynnego słownictwa uczniów,
- bogacenie słownictwa związanego z wiewiórką,
- kształcenie umiejętności budowania zdań opisujących,
- rozwijanie inwencji twórczej,
- wzbogacanie słownictwa związanego z przyrodą jesienną,

- rozwijanie umiejętności logicznego rozumowania poprzez rozwiązywanie zadań tekstowych.

CELE SZCZEGÓŁOWE:
UCZEŃ:
- prawidłowo rozwiąże zagadkę,
- opowie jak wyobraża sobie wiewiórkę,
- odpowie na pytania tworząc opis słowny,
- głośno i wyraźnie przeczyta wiersz,
- wymieni barwy jesienne,
- dobierze właściwe słownictwo do opisu wiewiórki,
- ułoży zdania opisujące wiewiórkę,

- rozwiąże zadanie z treścią,
- wykona pracę plastyczną – wypełni krepą kontury wiewiórki,
- podsumuje swój dzień pracy.

FORMY PRACY: zróżnicowana- praca w 4 grupach,
indywidualna: jednolita,
zbiorowa: grupowa.

METODY: oglądowe: pokaz, obserwacja.
słowna: rozmowa, praca z tekstem działań praktycznych

POMOCE DYDAKTYCZNE: zagadki, ilustracja przedstawiająca wiewiórkę, wiersz J. Kulmowej „Jesienią”, szablon wiewiórki, paski papieru w kopercie, na których są rzeczowniki z przymiotnikami.



ZAPIS W DZIENNIKU:
Wspólne redagowanie i pisanie wyglądu wiewiórki na podstawie ilustracji wiewiórki, zgromadzonego słownictwa i wiersza J. Kulmowej „Jesienią”. Ustalenie odpowiedzi na pytanie : Co to znaczy wiewiórczo w lesie ? Wykonanie wiewiórki z rudo-brązowej krepy. Rozwiązanie zadania z treścią.



Lp.

PRZEBIEG ZAJĘCIA
OBSZAR AKTYWNOŚCI
1.
Powitanie w kręgu.
a) Nauczycielka, aby zainteresować tematem zajęcia poleca rozwiązać zagadkę:
Mam rude futerko
W małej dziupli mieszkam.
Lubię łuskać szyszki
I chrupać orzeszki ( wiewiórka)


2.
Nauczycielka prezentuje ilustrację przedstawiającą wiewiórkę.
a) uczniowie omawiają wygląd zwierzątka –
samodzielnie bez ukierunkowania ze strony nauczyciela.

Aktywność polonistyczna
3.
Głośne indywidualne odczytanie przez najlepiej czytającego ucznia wiersza J. Kulmowej
Pt. „Jesienią”.

„JESIENIĄ” Wiewiórka lubi jesień
Bo jesienią wiewiórczo w lesie.
Rude są buki na pagórkach
Rude trawy zeschnięte w dolinach.
Rude są orzeszki na leszczynach.
Cały las – to jedna ruda wiewiórka
Wiewiórki lubią jesienie,
Bo same są jak rude płomienie.

Joanna Kulmowa



4.
Rozmowa nauczycielki z uczniami na temat treści wiersza ukierunkowana pytaniami:
- do czego porównano jesień w tym wierszu?
- jaki kolor dominuje w obrazie jesieni?
- Co to znaczy wiewiórczo w lesie?

Aktywność polonistyczna
5.
Zabawa skoczna „Wiewiórki”
a) Nauczycielka poleca skakać jak wiewiórki na sygnał „wiewiórki do dziupli”- dzieci szukają miejsca w klasie i kucają.

Aktywność ruchowa
6.
Nazywanie poszczególnych części wiewiórki rzeczownikami z określającymi przymiotnikami
( zał. 1)


7.
Praca w 4 grupach osobowych.
a) Każda grupa otrzymuje sylwetę wiewiórki oraz w kopercie paski papieru z napisanymi rzeczownikami określającymi je przymiotnikami.
Uczniowie w grupach musza po cichu odczytać wyrazy i spróbować przyporządkować właściwym częściom wiewiórki. Po skończeniu pracy poszczególne grupy prezentują swój wysiłek na forum klasy ( jedno dziecko wybrane z grupy)

Aktywność polonistyczna
8.
Nauczycielka zaprasza grupy do wspólnego redagowania opisu wiewiórki, zachęcając do odpowiedzi poprzez stawianie pytań
-gdzie mieszka wiewiórka?
-jak wygląda jej tułów i główka?
-jakie ma nóżki i ogonek?
-jaki ma kolor futerka?


9.
Nauczycielka zapisuje na tablicy najlepiej ułożone zdania.
Przykładowy opis.
Wiewiórka zamieszkuje lasy i parki.
Jest to małe zwierzątko. Ma mały, okrągłą główkę ze spiczastymi uszkami i ostrymi ślepkami.
Nóżki ma małe, zakończone ostrymi pazurkami .Futerko jest koloru rudego.
Kiedy przeskakuje od drzewa do drzewa, miga jej długi, puszysty ogon.


10.
Głośne odczytanie po kolei przez uczniów wspólnie ułożonego opisu i przepisywanie do zeszytu.

Aktywność polonistyczna
11
Analiza zadania z treścią i rozwiązanie go (karta pracy nr2).
Aktywność matematyczna
12.





Uczniowie otrzymują szablon wiewiórki.
Nauczycielka zachęca do pomalowania ( ogon wykonać z ponacinanej brązowo- rudej krepy.)
Po skończeniu prace uczniów nauczycielka zawiesza na wystawę.

Aktywność plastyczna
13.


Zakończenie w kręgu (dzieci siedzą na dywanie)
Nauczycielka zachęca uczniów do wypowiedzi na temat odczuć związanych z tematem.





Załącznik nr. 1


GŁÓWKA – okrągła, spiczaste uszka, bystre ślepka.



TUŁÓW- krótki, okrągły.



NÓŻKI- małe, z ostrymi pazurkami.



OGONEK- długi, puszysty.



KOLOR- rude futerko.


KARTA PRACY NR 2




Wiewiórka zbiera orzechy przez 5 godzin dziennie.
Ile godzin pracuje wiewiórka w ciągu 3 dni, ile w ciągu 5 dni, a ile w ciągu tygodnia?
Ile godzin razem pracowałaby wiewiórka przez te wszystkie dni razem?

Rozwiązanie:


...........................................................


Odpowiedź:


............................................................









Literatura
Do pracy z uczniami wykorzystano:

1. Podręcznik do kształcenia zintegrowanego „Całoroczna podróż” – Maria Bober-Pełzowska, Hanna Małkowska-Zegadło

2. Wiersze: „Dary pani Jesieni”
„Pora wesoła” – Marek Głowacki
„Jesienią” – Joanna Kulmowa





Do opracowania zajęć wykorzystano:

1. Zintegrowana edukacja w klasach I-III – pod red. Elżbiety Misiornej – Ewy Ziętkiewicz, Poznań 1999, W.Ośr.Metodyczny
2. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela „Nauczanie zintegrowane w kl. I-III” E.B. Cywińskiej, T. Janickiej-Panek, L. Zielkowskiej, Wyd. „Juka”
3. „Nauczanie zintegrowane w kl. I-III” – scenariusze zajęć – E.B. Cywińskiej, T. Janickiej-Panek
4. Materiały metodyczne dla nauczyciela „Język polski kl. III” – P.W. „Mac” S.A., Oficyna Wydawnicza 1993






Maria Przybylska

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie