Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Metody Oceny Postawy Ciała

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 37873 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Wady postawy ciała stają się obecnie jedną z najczęściej pojawiających się chorób cywilizacyjnych. Dzieci coraz więcej czasu spędzają przed telewizorem lub komputerem. Brak ruchu powoduje nieprawidłowe rozwijanie się dzieci. Początki powstawania wad postawy są często trudne do zauważenia. Coraz częściej w środkach masowego przekazu lekarze alarmują, że rośnie liczba dzieci, u których obserwuje się wady postawy.

mgr Jolanta Pankowiak



METODY OCENY POSTAWY CIAŁA.

Istnieje wiele kryteriów oceny postawy, dlatego też w literaturze można znaleźć wiele metod oceny postawy ciała, które znacznie się od siebie różnią.

Przewęda podaje następujący podział metod oceny postawy ciała:

a) Wzrokowa ocena sylwetki – polega na ogólnej ocenie sposobu trzymania się. Pozwala na ocenę postawy nawykowej, czyli najczęstszej dla badanego.

b) Wzrokowa ocena wybranych elementów postawy – mówi ona o ułożeniu poszczególnych odcinków i punktów ciała.

c) Metoda sylwetek zarejestrowanych za pomocą fotografii, cieniografii i konturografii – ta metoda pozwala kilkakrotnie ( po upływie dłuższego czasu) wracać do sylwetki badanego i ocenić zmiany jakie w niej zaszły.

d) Metody oceny poszczególnych elementów postawy ciała przy użyciu różnego rodzaju aparatury pomiarowo – rejestrującej.

e) Metody oparte na kryterium linii pionowych i poziomych, linii symetrycznych katów, na zasadzie równowagi mechanicznej i symetrii ciała.


Kasperczyk uzupełnia ten podział o stosowane współcześnie nowoczesne techniki badania postawy ciała.

- Technika Moire’a – polega na załamywaniu się wiązki światła do czego służy tzw. roster. W wyniku badania uzyskuje się obraz w układzie warstwicowym, który zostaje poddany odpowiedniej analizie.

- Metoda ISIS – wykorzystywana głównie do diagnostyki kręgosłupa, w szczególności do wykrywania skolioz.


Wczesne wykrycie zaburzenia w budowie ciała dziecka umożliwia wprowadzenie gimnastyki korekcyjnej, a w razie potrzeby bardziej złożonych metod leczenia. W literaturze fachowej możemy zapoznać się z wieloma metodami badania i oceny postawy zarówno obiektywnych, jak i subiektywnych.

Żuk i Dziak do obiektywnych metod rejestrujących odchylenia lub istniejące wady postawy zaliczyli: fotografię, rentgenografię, tonometrię oraz chronaksjometrię i dynamometrię. Metody te są niedostępne dla rodziców i nauczycieli, a także bardzo skomplikowane w obsłudze, dlatego też wymagają udziału specjalistów w ich wykonaniu i ocenie.

Na podstawie wyników badań Wolański opracował przeciętne typy postawy zależne od wieku, płci i środowiska. Wyodrębnił trzy rodzaje postaw, biorąc pod uwagę krzywiznę kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej.


  1. Postawa o przewadze krzywizny kifotycznej (piersiowej) nad lordotyczną (lędźwiową), którą nazwał „kifotyczną” – K ;
  2. Postawa o przewadze krzywizny lordotycznej nad kifotyczną – postawa „lordotyczna” – L ;
  3. Postawa niemal o jednakowo zaznaczonych krzywiznach piersiowej i lędźwiowej – postawa „równoważna” – R.

W ramach wyżej wymienionych trzech kategorii postaw wyróżnił podtypy w zależności od ukształtowania krzywizn kręgosłupa.

Zeyland – Malawka zaproponowała własną modyfikację metody Wolańskiego. Postawę jako kifotyczną, równoważną lub lordotyczną określiła na podstawie wielkości wskaźnika kompensacji. Poszczególne typy postawy zostały określone na podstawie wielkości kifozy piersiowej dla postaw kifotycznych, sumy kątów nachyleń kręgosłupa na odcinku piersiowym górnym, piersiowo – lędźwiowym i lędźwiowo – krzyżowym dla postaw równoważnych oraz wielkości lordozy lędźwiowej dla postaw lordotycznych.

Kolejną metodą badania postawy ciała jest metoda punktowania. Polega ona na ocenie położenia poszczególnych odcinków i punktów ciała. Ułatwia analityczny opis elementów składowych postawy.

Najpopularniejszą metodą punktowania jest metoda opracowana przez Stobiecką i Szczygieł. Polega na dokładnym badaniu i punktowaniu dostrzeżonych odchyleń. Prawidłowej postawie przyznaje się zero punktów. Niewielkiemu odchyleniu przyznaje się jeden punkt (odchylenia większe – dwa lub trzy punkty).

Najbardziej obiektywną metodą oceny budowy stopu jest plantokonturografia. Współcześnie analizowana za pomocą aparatury połączonej z komputerem. Polega ona na sporządzeniu odcisków podporowej części stopy. Opracowano wiele wskaźników, które umożliwiają odróżnienie stopy prawidłowej od wadliwej. Jednym z nich jest wskaźnik kątowy Clarke’a. Kąt sklepienia stopy zawarty jest między styczną przyśrodkowego brzegu odbitki, a linią łączącą punkt największego wgłębienia i zetknięcia stycznej przyśrodkowej z brzegiem przodostopia.

Jak podaje Staszewska za mniej obiektywną metodę uważa się wzrokowe badanie stopy w odciążeniu i obciążeniu. W pierwszym badaniu obserwacje dotyczą wysokości sklepienia stopy, kształtów łuków, osi stopy i palucha oraz zakresu ruchów w stawach. W obciążeniu ciężarem własnym w postawie zasadniczej obserwujemy oś kończyny i kości piętowej, kostki przyśrodkowe, kostki goleni oraz łuki podłużne stóp.

Zadaniem rodziców i nauczycieli jest dbałość o prawidłową postawę dzieci, należyte jej kształtowanie oraz usuwanie przyczyn pogarszających postawę ciała. Takie działanie umożliwi wyrobienie nawyku dobrej postawy.



LITERATURA:

Kasperczyk T. – „Wady postawy caiła, diagnostyka i leczenie.”

Kutzner – Kozińska M. – „Postawa ciała, jej ocena i korygowanie wad.”

Przewęda R. – Przeglad ważniejszych metod oceny postawy ciała.”

Staszewska H. – „Zniekształcenia stóp – wkładki ortopedyczne.”

Wolański N. – „Metody kontroli i normy rozwoju dzieci i młodzieży.”

Zeyland – Malawka – artykuł pt. „Klasyfikacja i ocena postawy ciała w modyfikacjach metody Wolańskiego i Nowojorskiego Testu Klasyfikacyjnego”

Żuk T, Dziak A. – „Propedeutyka ortopedii.”

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie