Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Rozwój samodzielności myślenia i działania uczniów

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 6798 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

W aktualnym dorobku naukowym samodzielność jako właściwość psychiczna, ukazywana jest najczęściej jako cecha myślenia i działania warunkująca poziom aktywności człowieka, wyznaczająca poziom regulacji jego stosunków ze światem
 
Podstawowym aspektem samodzielności jest niezależność myśli i działań od czynników zewnętrznych. Człowiek może regulować swoja zależność, wyzwalać się od niej, realizować swoje cele nawet przy zmianie warunków, które tworzą zwarty układ działający całościowo jako system regulacyjny.
Samodzielność przejawia się w świadomym panowaniu nad owymi czynnikami, wyzwalaniu się od nacisków z zewnątrz, pełnieniu przez jednostkę kontroli nad nimi.
W młodszym wieku szkolnym, wzrasta zdolność dzieci do podejmowania i wykonywania działań planowych. Oznacza to, że dziecko coraz bardziej uświadamia sobie zadania jakie podejmie lub jakie zostaną mu powierzone. Zarazem staje się w coraz większej mierze zdolne do aktywnej samokontroli, koncentracji na zadaniu w toku jego realizowania. Działania dziecka są coraz bardziej planowe i lepiej zorganizowane. Wzrost zdolności do wysiłku, wytrwałość w dążeniu do realizacji i umiejętność przeciwstawiania się przeszkodom, oraz ich pokonywanie jest kolejną ważną tendencją w rozwoju działalności dzieci.
Dzieci w wieku wczesnoszkolnym, stają się w coraz wyższym stopniu zdolne do podejmowania obowiązków i wykonywania działań z poczucia obowiązku. Wiąże się to z wchodzeniem w rolę ucznia, która wymaga określonej działalności polegającej na uczeniu się.
Wzrasta też zainteresowanie dziecka wynikami własnych działań i subiektywne znaczenie ocen. Rozumie ono coraz lepiej, że oceny ujmują wynik działania w skali wartości społecznych, pogłębia się orientacja dziecka w jego możliwościach i zdolność do ujmowania wyników własnej działalności na tle standardów grupowych.
Przez samodzielność myślenia rozumiemy względną niezależność treści i przebiegu myślenia od innych czynności człowieka i czynników zewnętrznych .
Myślenie jako czynność ukierunkowana na poznanie rzeczywistości , której poznający i działający podmiot jest integralną częścią, zawsze wiążą się z tym, czym człowiek „żyje”, co robi, czuje, co dzieje się w otaczającym go świecie. Zmienia się w toku rozwoju stosunek między myśleniem a tymi czynnościami, które stanowią formę bezpośredniego kontaktu z otoczeniem. O ile, początkowo spostrzeżenia i praktyczne działanie ściśle determinują myślenie ( uruchamiają je i warunkują jego przebieg) o tyle z czasem również myślenie zaczyna w coraz większym stopniu determinować spostrzeganie i działanie wyprzedzać je, ukierunkowywać, staje się więc czynnością samodzielną, co umożliwia doskonalsze poznanie.
W miarę wzrostu samodzielności myślenia znikają kolejno pewne ograniczenia zawężające możliwość poznania. I tak, od kiedy myślenie osiąga względną niezależność od spostrzeżeń, poznanie zaczyna wykraczać poza aktualną sytuację, jego przedmiotem może być nie tylko teraźniejszość, ale też zdarzenia przeszłe i przyszłe.
Gdy operacje umysłowe staja się odwracalne, możliwe jest ujmowanie wzajemnych związków między tym co się dzieje w tych trzech różnych perspektywach czasowych.
Wynik myślenia przestaje być zdeterminowany przyjętym punktem wyjścia. Pojawia się zdolność patrzenia na te same rzeczy z różnych stron, dostrzegania różnych aspektów, względności pewnych cech, czy relacji i formułowanych na ich podstawie sądów o rzeczywistości.
W coraz większym stopniu aktualnie występujące czy rozpatrywane stany rzeczy, zaczynają być traktowane jako przypadki szerszego systemu, obejmującego szereg różnych stanów, które mogłyby zaistnieć.
Istotne osiągnięcia w zakresie autonomii myślenia, wiążą się z opanowaniem pojęć i umiejętności posługiwania się nimi.
Wraz z rozwojem myślenia pojęciowego, poznanie uniezależnia się od konkretnych jednostkowych doświadczeń. Przedmiot jego rozszerza się na to co nie jest dostępne w bezpośredniej obserwacji . Możliwe staje się poznawanie uogólnione, prowadzące do formułowania reguł, zasad, praw odnoszących się do wielu różnych (znanych i nieznanych) szczegółowych przypadków i zwalniających od każdorazowego poznawania ich z osobna i na nowo.
Myślenie w młodszym wieku szkolnym wg Piageta znajduje się w fazie kształtowania się operacji konkretnych. Pod koniec tego okresu czynności umysłowe charakteryzuje pełna odwracalność.
Pozwala to na opanowanie umiejętności klasyfikowania i szeregowania, dzięki czemu doskonali się sposób porządkowania przyswojonych informacji .
Pod koniec tego okresu pojawia się umiejętność dokonywania analizy kombinatoryjnej (uwzględnianie wszystkich relacji między elementami zjawiska).
Dziecko potrafi też operować pojęciami abstrakcyjnymi. Następstwem odwracalności jest zdolność do decentracji ( zmiana pierwotnie przyjętego punktu widzenia, uwzględniania różnych aspektów). Następuje wzrost obiektywności ujmowania zjawisk, powstawanie operacji, uświadomienie czynności myślowych i ich uspołecznienie.
Między 7 a 11 rokiem życia myślenie staje się samodzielną, wewnętrzną czynnością poznawczą, operującą pojęciami, realizowaną w słowach i przebiegającą zgodnie z zasadami logiki.Ta postać myślenia to myślenie symboliczne . Rozwój ten w młodszym wieku szkolnym dokonuje się stopniowo na drodze interioryzacji czynności zewnętrznych opartych na spostrzeżeniach lub wyobrażeniach przedmiotów i przekształcania się tych czynności w operacje myślowe. Pod koniec tego okresu dzieci nabierają umiejętności przeprowadzania operacji myślowych bez oparcia na konkretnym materiale.


Opracowała: Donata Kaźmierska


Literatura:
1.Matczak A,Włodarski Z, Wprowadzenie do psychologii Warszawa 1992
2.Tyszkowa M,Aktywność i działalność dzieci i młodzieży Warszawa 1977

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie