„Bądźmy razem a nie obok”- to temat prelekcji skierowanej do rodziców dzieci wszystkich grup wiekowych począwszy od 3- 6 lat. Temat ten dotyczy współpracy z rodzicami, środowiskiem, a placówką przedszkolną w której pełnię funkcję dyrektora od 14 lat.
Myślę, że przy dobrej współpracy wspólnie zadbamy o ogólny stan zdrowia dzieci, jak też bezpieczeństwo zarówno na terenie przedszkola jak i poza nim. Chciałabym przypomnieć o przestrzeganiu obowiązku dotyczącego przyprowadzania i odbierania dziecka z przedszkola przez rodziców lub prawnych opiekunów, albo upoważnioną na piśmie pełnoletnią osobę bądź zaufaną zapewniającą pełne bezpieczeństwo. Nie jest to sprawa bez znaczenia, komu powierzamy małego człowieka. Chcę państwu uświadomić co może się zdarzyć i jak nieobliczalne mogą być skutki z powodu lekkomyślności.
W naszym przedszkolu jest oddział czynny do późnych godzin popołudniowych tj. do godziny 18-tej, który utworzyliśmy dla waszych potrzeb. Rodziców będących w trudnej sytuacji czasowej prosiłabym o zgłoszenie swego dziecka do tego oddziału, gdzie wasze pociechy będą pod fachową opieką. Myślę, że wówczas nieszczęśliwe wypadki będą nas omijać. Uważam, że warto poświęcić swój czas i energię, by zapewnić dzieciom bezpieczeństwo, a wam i nam spokój.
Placówka nasza znajduje się w niedalekiej odległości od ruchliwej trasy. W trakcie pokonywania drogi do przedszkola dzieci zmuszone są chodzić przez ulicę o bardzo dużym natężeniu ruchu. Musimy więc nauczyć je prawidłowego przechodzenia przez jezdnię, gdyż małe dziecko nie potrafi ocenić zagrożenia. Dlatego też uczymy je rozpoznawać niebezpieczeństwa czyhające na drodze. Aby nasze sześciolatki w przyszłości stały się rozważnymi i kulturalnymi uczestnikami ruchu drogowego przeprowadziłam wcześniej zajęcia połączone z rozmową z policjantem ruchu drogowego. Objaśnił on rolę i znaczenie znaków drogowych oraz pojęcia: droga, jezdnia, chodnik. Podkreślił charakterystyczne cechy mundurów, zwłaszcza żółtych elementów odblaskowych na kurtce. Zachęcił dzieci do noszenia takich światełek na plecach lub innych częściach swojej garderoby. Następnie przystąpił do praktycznej nauki prawidłowego przechodzenia przez jezdnię po pasach wychodząc z dziećmi na ulicę-łącząc obserwację z działaniem.
Wycieczka w obecności policjanta była dla dzieci dużą atrakcją. Przechodząc przez jezdnię czuły się bardzo usatysfakcjonowane i bezpieczne. Kontakt z policjantem pozwolił dzieciom na osobiste przeżycia oraz zapamiętanie ważnych, praktycznych wiadomości.
Chciałabym podkreślić, że jeśli będzie istniała współpraca czyli działanie z innymi, której prawidłowy przebieg zależeć będzie od wszystkich biorących w niej udział, będzie na pewno dobry i wartościowy wynik ujawniający się w prawidłowym rozwoju osobowości dziecka, jego postawie, zachowaniu i systemie wartości. Jak wiadomo każdemu, że współpraca rodzica z nauczycielem może tylko pomóc dziecku. Zachęcam więc do szczerych kontaktów, darząc nauczycieli pełnym zaufaniem.
Adaptacja do przedszkola powinna dotyczyć zarówno dziecka jak i jego rodziców. Na pewno jej przebieg wobec siebie nie jest równoległy. A więc będziemy stwarzać dogodne warunki adaptacyjne dla rodziców. Dobry kontakt z rodzina jest bardzo ważny. Ciągle poszukujemy najlepsze rozwiązania organizacyjne, które będą służyły dziecku przy jednoczesnym respektowaniu wychowawczych wartości domu rodzinnego.
Rodzice są współtwórcami wszystkiego, co dzieje się w placówce. Za cenną wychowawczo uznaje się każdą okazję kształcącą więź emocjonalną, pomiędzy dziećmi w przedszkolu, pomiędzy dziećmi a rodzicami, wychowawcami, jak również swoim najbliższym otoczeniem.
Bliski kontakt i współpracę placówki z domem rodzinnym wychowanków zakłada zintegrowany system oddziaływań wychowawczych. Rodzice i nauczyciele powinni współpracować ze sobą w sprawach wychowania i kształcenia. Bez wzajemnej otwartości i zrozumienia nie można stworzyć właściwej integracji. Wnikliwe obserwacje zachowań dziecka i rozmowy z rodzicami pozwalają nauczycielom na poznanie zasobu doświadczeń szkolnych oraz stopnia samodzielności dziecka i sposobu radzenia sobie w różnych sytuacjach. Dobra współpraca pedagogów i rodziców rodzi wzajemne zaufanie i szacunek. Rozmowy są łatwiejsze, sposób bycia swobodniejszy, wszyscy są bardziej otwarci, a wszystko po to, by nasze dzieci były szczęśliwsze.
Opracowała: mgr Lidia Sławik
