Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Obraz Boga w religiach pozachrześcijańskich, a chrześcijański obraz Boga

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 11459 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Bóg jest centralną rzeczywistością religii. Bliższe poznanie religii niechrześcijańskich doprowadziło do usunięcia uprzedzeń i dowartościowania autentycznych wartości religijnych - wiary, dążenia do poznania Boga, zbawienia, wzniosłych praktyk i obrzędów religijnych, kultu, rytów itp.

ISLAM

Koran mówi:"(...) wierzymy w Boga i w to, co nam zostało zesłane, jako też i w to, co było zesłane Abrahamowi i Izmaelowi, Izaakowi i Jakubowi oraz ich potomstwu; i w to, co otrzymał od swego Pana Mojżesz, Jezus i inni Prorocy - a między nimi nie robimy różnicy; i Jemu jesteśmy Poddani" ( Koran, 3/84). W islamie Bóg jest jeden i wszechwładny. Muzułmanie głoszą jedność Boga i wierzą, że nikt ani nic nie powinno być czczone tak jak on. Bóg widziany jest jako stwórca, dawca życia i ten, który życie odbiera, obecny w całym wszechświecie, i zupełnie niepodobny do jakiejkolwiek innej istoty. Nadawane są mu różne "piękne nazwy", takie jak WSZECHMOCNY , WSZYSTKOWIDZĄCY , WSZYSTKOSŁYSZĄCY , MIŁOSIERNY , LITOŚCIWY , PRZEBACZAJĄCY. Z muzułmańskiego punktu widzenia najbardziej wiarygodna wiedza o Bogu pochodzi z jego własnych o nim objawień zawartych w Koranie.
On jest Bogiem! Nie ma Boga, jak tylko On!
On jest Miłosierny, Litościwy!
- Król, Przenajświętszy, Pokój, Wierny, Zachowujący, Potężny, Przemożny, Wyniosły!
On jest Bogiem!
Stworzycielem, Twórcą, Kształtującym!
Do Niego należą najpiękniejsze imiona!
Głosi Jego chwałę to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi!
On jest Potężny, Mądry!
(59, 18-24)


BUDDYZM

     W tym systemie filozoficznym nie ma pojęcia Boga jako takiego. Jest za to pojecie wszechogarniającej i nigdy niestworzonej ponadczasowej Prawdy. Zadaniem i celem człowieka jest dotarcie do tej Prawdy, osiągnięcie przez to pełnego szczęścia.
     Buddyzm przemawia do poszukujących prawdy, ponieważ nie uznaje dogmatów, zadowala i rozum i serce. Kładzie nacisk na zaufanie do siebie i na tolerancję dla innych punktów widzenia. Zawiera w sobie naukę, religię, filozofię, psychologię, mistycyzm, etykę i sztukę. Wskazuje na człowieka jako na jedynego twórcę swego obecnego życia i własnej przyszłości.
     Nie istnieje żaden zbawca - człowiek czy Bóg, który mógłby obdarzyć Oświeceniem, czy też zabronił go osiągnąć. W tradycji buddyjskiej istoty transcendentalne, Buddowie i Bodhisattowie są często czczeni przez wiernych, chociaż na poziomie filozoficznym taki pogląd jest kształtowany przez zrozumienie, iż Buddowie i Bodhisattowie posiadają również bezjaźniową naturę Pustki, nie mają niezależnego, absolutu bytu. Nie tylko Buddowie, lecz wszystkie rzeczy nie mają bytu niezależnego i absolutnego. Gdy pojmie się tę prawdę, wtedy wszelkie smutki i zmartwienia pochodzące z poczucia JA znikają w wyniku stopniowej praktyki buddyjskiej oraz dzięki bezstronnej, pełnej współczucia służbie innym istotom.
     Mówiąc krótko, istnienie osoby Boga absolutnego wzbudza ferwor wiary religijnej i stanowi schronienie dla wiernych, podczas gdy brak istnienia absolutnego boga nauczany przez buddyzm, oznacza schronienie oparte na przebudzeniu i na zrozumieniu prawdy. W buddyzmie uznaje się, iż istota ludzka może osiągnąć przebudzenie ku prawdzie bez uprzedniej znajomości nauk buddyjskich

HINDUIZM

     Bogów zna hinduizm bardzo wielu i dzieli je na wielkich (Brahma, Śiwa i Wisznu) oraz pomniejsze bóstwa a także duchy przypisane do konkretnych przedmiotów czy miejsc. Co ciekawe, panteon ten ciągle wzrasta, jako że bogowie tworzą a ludzie odkrywają coraz to nowe swoje manifestacje, boginie wychodzą za mąż i rodzą im się dzieci.
     W zasadzie ubóstwione może być wszystko - od bohatera legendy, poprzez człowieka, pojęcia abstrakcyjne aż po wcielenia pradawnych bogów objawiające się raz na jakiś czas. Tryb życia hinduistycznych bogów jest przy tym również do ludzkiego zbliżony - od swoich czcicieli różnią się tylko daleko większą mocą i nieśmiertelnością. Obiektami kultu w głównych odłamach hinduizmu są trzej bogowie: Brahma, Wisznu i Śiwa. W naukowej teologii hinduskiej łączeni są często w triadę (trimurti).
     Brahma jest twórcą okresów świata (kalpa), Wisznu jest konserwatorem tego świata, Śiwa zaś doprowadza pod koniec każdej kalpy do jego zagłady.
     Brahmę boga osobowego w hinduizmie przedstawia się jako brodatego mężczyznę, z czterema głowami i czterema ramionami. Jego małżonką jest Saraswati pani ksiąg i umiejętności, opiekunka sztuki i nauki.
     Życie Brahmy, według wyznawców hinduizmu, odmierza cykl kosmicznego czasu świata. Wisznu (zwrócony ku wszystkim stronom, czynny) jest bogiem dobrym i przyjaznym ludziom. Przedstawia się go jako młodzieńca w błyszczącym diademie, jeżdżącego na mitycznym ptaku Garudzie. Jego małżonką jest Lakszmi, bogini bogactwa i szczęścia. Wisznu w hinduizmie jest czczony w swoich zstąpieniach (awatarach), czyli wcieleniach; co jakiś czas zstępuje na ziemię, troszcząc się o swoich wyznawców. Wylicza się 10 awatar Wisznu, między nimi najbardziej znany jest, Kryszna opiewany w Mahabharacie (szczególnie w Bhagawadgicie), Budda i Kalkin ostatnie zstąpienie Wisznu, które pod koniec obecnego wieku uwolni świat od nikczemników.

     Śiwa (sprzyjający, łaskawy) jest nie mniej ważny niż Wisznu. Jest postacią złożoną i wewnętrznie sprzeczną, ponieważ łączy w sobie ascetyzm i kult płodności. Jest opiekunem medytacji i joginów, a także bogiem siły rozrodczej, której symbolem jest fallus (linga). Małżonką albo mocą (siakti) Śiwy jest Dewi najbardziej popularna bogini dzisiejszych Indii. Czczona jest pod różnymi postaciami, na przykład jako Uma (Światłość), Parwati (Córka Góry), Durga (Trudno Dostępna), Kali (Czarna).
     Znaczącymi bogami w hinduizmie są również opiekunowie stron świata, na przykład Indra to strażnik Wschodu, bóg burzy, wiatru i wojny, Agni bóg ognia, jest strażnikiem południowo-wschodniej strony świata, Jama jest strażnikiem południowej strony świata, groźnym bogiem śmierci, a Waruna pełni straż nad Zachodem, włada oceanami, morzami i wodami lądowymi.
     Ważną rolę odgrywają też bóstwa zwierzęce, wśród nich Nandin, biały byk, wierzchowiec Śiwy, wyraża płodność i siłę, Garuda to wierzchowiec Wisznu, Hanuman przedstawiany w postaci małpy płci męskiej jest uznawany za boga mądrości i uczoności, Ganesia wyobrażany w postaci dziecka o głowie słonia reprezentuje nie tylko witalność świata zwierząt, ale co najważniejsze, "pomaga" w przezwyciężaniu przeciwieństw i pozyskaniu pomyślności.

     Jednakże nie jest hinduizm religią politeistyczną w dosłownym rozumieniu tego słowa. Wszyscy bogowie, boginki i duchy są, bowiem jedynie różnymi aspektami jednej Najwyższej istoty - częściami pełni. Na codzień nie zauważa się jednak tego Jedynego, co jest szczególnie wyraźne przy składaniu darów i ofiar. Bogowie, nawet ci najłagodniejsi mogą, bowiem wybuchnąć gniewem, gdy pominie się ich w ceremoniach. Przysłowie mówi: "Oddaj raz cześć dobroczynnemu bogu, ponieważ może przynieść ci to szczęście, lecz dwa razy złym mocom, aby nie wyrządziły ci szkody". Pewien stary bramin przyznał, że w swoich codziennych ofiarach oddawał najpierw cześć Wisznu, swojemu bogu, a potem rzucał garść ryżu innym bogom, ponieważ "miał nadzieję, że uznając w ten sposób ich istnienie i potęgę i nawet nie wyobrażając sobie ich konkretnie, zapewni sobie przychylność z ich strony".

TAOIZM

     Tutaj nie ma mowy o objawieniu i o wierze, można go traktować jako przygotowanie na przyjęcie Zhuang Zi. Zhuang Zi powiada: Tao jest stanem i rzeczywistością, nie jest czynnością ani kształtem. Może być udzielone, ale nie może być wzięte. Można je osiągnąć, ale nie można go zobaczyć. [...] Istniało przed narodzinami nieba i ziemi, a nie jest dawne; jest starsze od najgłębszej starożytności, a nie jest sędziwe (Czuangtsy, Prawdziwa Księga Południowego Kwiatu. Pod red. W. Jabłońskiego, Warszawa 1953). Dao to element idealno - mistyczny. Jest nieogarnione, nie ma zewnętrznych i wewnętrznych granic, istnieje poza czasem i przestrzenią, jest pierwotne względem wszystkiego. Nie ma kształtu, ale jest przyczyną każdej formy. W żadnym przypadku dao nie ma charakteru istoty boskiej. Jest przedosobowe i wiecznie zmienne. Dlatego też cały świat jest zmienny i niestały.

HARE KRISZNA

     Zgodnie z naukami Bhagavad Gity ("Pieśń Pana") sanskryckie pismo, Kryszna jest wieczną, wszechwiedzącą, wszechobecną i wszechatrakcyjną Osobą ("Kryszna" w sanskrycie "Krsna" dosłownie znaczy "Wszechatrakcyjny"). Kryszna jest tym samym Bogiem, o którym mówią wszystkie pisma święte świata. To zrozumienie uczy szacunku dla innych religii i uznaje we wszystkich ludziach ten sam, duchowy pierwiastek nie mający nic wspólnego z kolorem skóry, narodowością czy wyznawaną religią. Bóg jest jeden, ale ma nieograniczoną ilość imion opisujących Jego nieograniczone, boskie cechy. Jest ojcem wszystkich żywych istot, utrzymującą wszechświat energią i źródłem boskich inkarnacji.

JUDAIZM

     Religia monoteistyczna. Jej podstawą jest wiara w Boga Jedynego, Stwórcę, Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba, Boga, który wybrał naród izraelski i zawarł z nim jedyne w historii świata przymierze. Dzieje narodu wybranego opisane w Biblii to przede wszystkim historia szczególnego związku Izraela z Bogiem, który w konkretnych czasach i miejscach ingeruje w życie swojego ludu, ratując go, przestrzegając, odłączając dla siebie od pogańskich sąsiadów, a także karcąc każde nieposłuszeństwo. Tora stanowi źródło mitzvot /przykazań/ - treści żydowskiej myśli religijnej, wyjaśnia związki wzajemne między Bogiem a narodem, jednocześnie ustanawiając całokształt przepisów kultowych, moralnych i prawnych warunkujących te związki.

CHRZEŚCIJAŃSTWO

     Chrześcijaństwo głosi wiarę w jednego Boga w 3 Osobach (Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty), czyli Trójcę Świętą. Wobec wszystkich innych bytów Bóg jest Stwórcą i Panem; Bóg objawia się ludziom w ciągu historii i chce ich wybawić; pierwszym etapem było objawienie się narodowi Izrael od czasów Abrahama i Mojżesza; pełnię Objawienia i zbawienia przyniósł Jezus Chrystus, syn Marii, który jest wcielonym Synem Bożym, prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem, który za ludzi umarł na krzyżu, a następnie zmartwychwstał w chwale; Osobowy charakter Boga znajduje m.in. swój wyraz w tym, że Bóg zwraca się do człowieka w słowach przez proroków, a w chrześcijaństwie — w fakcie wcielenia Chrystusa w człowieczą postać. Bóg jest jedynym Panem i sędzią człowieka, i wyklucza się istnienie jakiejkolwiek mocy nadnaturalnej nie pochodzącej od niego. Określenie Boga "transcendentno-immanentny" to stosunek Boga do człowieka. Transcendentny oznacza, że Bóg wykracza poza świat, jest ponad nim, jest całkiem inny niż świat; jako stworzyciel wszystkiego, sam przez nic i przez nikogo nie stworzony, różni się od świata w stopniu absolutnym. Natomiast jako Bóg immanentny, jest on stale obecny w świecie, podtrzymuje go w swoim istnieniu, użycza mu swojej siły i obdarza swoją miłością, wreszcie stale ujawnia swoją obecność w świecie. Wśród filoz. rozważań na temat Boga szczególne znaczenie mają dowody na istnienie Boga. Dzielą się one na metafizyczne m.in. dowód ontologiczny św. Anzelma z Canterbury oraz dowody św. Tomasza z Akwinu i pozametafizyczne. Nazywanie Boga Ojcem jest ważnym rysem Nowego Testamentu w wypowiedziach Jezusa było to główne imię Boga; rozróżniał on przy tym własną, synowską więź z Ojcem od relacji między Bogiem jako miłującym Ojcem i ludźmi jako jego dziećmi; Bóg Ojciec jest Ojcem w relacji do Syna, Jezusa Chrystusa, który jest odwiecznie zrodzony przez Ojca, Duch Święty pochodzi od Ojca przez odwieczne tchnienie, Bóg Ojciec od nikogo nie pochodzi i jest "początkiem bez początku" (łac. principium sine principio) W ikonografii Boga Ojca przedstawia się za pomocą symboli (prawica Boża, słup obłoku lub ognia, otwarte oko) oraz figuralnie w sztuce starożytnej. Podobnie jak Chrystusa, m.in. wg bizant. "kanonu Przedwiecznego" jako brodatego starca, jako rzeźbiarza lub budowniczego, bądź jako władcę.

W chrześcijaństwie Bóg jest miłością.

"Miłość Boża jest "wieczysta" (Iz 54, 8): "Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie" (Iż 54, 10). "Ukochałem cię odwieczną miłością, dlatego też zachowałem dla ciebie łaskawość" (Jr 31, 3)."
KKK 220

"Święty Jan pójdzie jeszcze dalej, gdy zaświadczy: "Bóg jest miłością" (1 J 4, 8. 16): miłość jest samą istotą Boga. Posyłając w pełni czasów swojego jedynego Syna i Ducha miłości, Bóg objawia swoją najbardziej wewnętrzną tajemnicę: jest wieczną wymianą miłości – Ojcem. Synem i Duchem Świętym, a nas przeznaczył do udziału w tej wymianie."
KKK 221



Opracowała: Irena Szulc

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie