Sceniariusz części artystycznej przygotowanej z okazji obchodów dnia seniora w szkole podstawowej w Jarostach
Materiały pomocnicze:
J.M. Śnieciński- „Malowane wierszem” wyd. „Żak”
M.Kwietniewska- „Pani na opak” wyd.”Impuls”
Antologia wierszy dla dzieci
OPRACOWANIE:
Anna Kwiatkowska i Teresa Sipa
21 stycznia 2003 r.
Dziś obchodzimy dwa urocze święta – Dzień Babci i Dzień Dziadka.
Swym wystąpieniem chcemy dać odczuć naszym Seniorom, jak bardzo
jesteście dla nas ważni, potrzebni i jak bardzo was kochamy.
1) Z okazji Święta Babci Po pierwsze, proszę Babci-
ja dzisiaj Babcię nauczę, ja już od dawna uważam,
jaka powinna być wnuczka że nic tak wnucząt nie zdobi
i jaki powinien być wnuczek. jak piękny uśmiech na twarzy.
Uśmiech jest dobry na co dzień,
a nie wyłącznie od święta
więc wnuczek ma się uśmiechać
a wnuczka ma być uśmiechnięta.
2)Kto ci opowie o dawnych latach? Otworzy serce, kieszeń otworzy,
Tych lat naoczny świadek. podsunie czekoladę,
Jak kraj nasz rośnie, z Twoich sukcesów zawsze się cieszy,
jak ludzie rosną Kto? No wiadomo- dziadek!
opowie ci twój- Dziadek!
A jak coś spsocisz, jak coś naknocisz, jak trzeba spytać o radę -
To kto za uszy wyciągnie z biedy?
Wiadomo, zawsze – dziadek.
Więc wnuki proszą , żeby w kwiaciarniach
kwiatów nie chować pod ladę
Dziadek ma święto!
Kwiaty dla dziadka!
Wiwat, niech żyje dziadek!
3) Oto Babcia
Z uśmiechem na twarzy,
Z torbą pełną jabłek i warzyw.
No i teraz wszystko się odmienia:
W domu robi się jaśniej, weselej
jakby Babcia przyniosła niedzielę
z odrobiną Bożego Narodzenia
Z Babcią – wszystko jest pyszną zabawą;
szczotka tańczy raz w lewo, raz w prawo jakby szczotka tańczyła walczyka.
A odkurzacz choć trochę uparty,
nie pozwala dziś sobie na żarty,
tylko kurz posłusznie połyka.
W kuchni pachnie wesoło rosołem-
i będziemy jeść rosół i śmiać się,
wszystko milsze jest,
lepsze, ciekawsze,
każdy w domu marzy- na zawsze
aby mieć taką dobrą, najukochańszą Babcię.
4) Mój dziadzio jest dobry.
Mój dziadzio wszystko naprawia;
Gdy się zepsuje światło, albo maszyna do szycia,
albo dzwonek przy drzwiach.
Mój dziadzio umie zrobić latawca,
a nawet łuk i strzały.
Patrz, dziadziu, zepsuł się księżyc!
Niedawno był okrągły, a dziś
jest cały wyszczerbiony,
Napraw księżyc, dziadziu!
5) Babcia to są miłe ręce Babcia to bajka, której nie znamy
książka, herbata słodka, Pudełeczko, perfumy, włóczka,
śmieszne słowa w piosence Babcia to mama mojej mamy
suknia dla lalki i szarlotka. A ja jestem jej wnuczka.
.
6) Zimowy, srebrny Dzień Dziadka Dlatego my z Dnia Dziadka
nie zna piosenki skowronka pożyczymy kilka godzin,
wiosennego słonka, żeby wiosną na łące
zapachu polnego kwiatka. godziny Dziadka obchodzić.
A dzisiaj ucałujmy Dziadka i przewieźmy
choć kawałek na sankach.
7) Babciu zmęczone masz ręce,
nie krzątaj się już więcej.
Talerze zmyć? Przyszyć guzik?
My przecież jesteśmy duzi, umiemy.
Uczyłaś nieraz.
Siądź sobie tu, opowiadaj!
Może o swoim rudym kocie?
O tych kłótliwych dwóch sąsiadkach?
A jak to babciu było
z tą jabłonią pochyłą przy płocie?
Niemało masz ich , niemało
śmiesznych i smutnych wspomnień –
tak jakby książkę całą.
Przeżyłaś już tyle, tyle!
A ja lubię ogromnie słuchać,
przysiąść na chwilę,
lub żebyś ty koło mnie
siadła przy stole,
a ja ci może powiem,
co było w szkole,
pokażę zeszyty...
Babciu guzik przyszyty,
i nie najgorzej.
8) Teraz koncert życzeń!
Zdrowia, szczęścia i słodyczy Babci wnuczek życzy!
W poniedziałki pomyślności, a we wtorki kosz radości !
W środy, czwartki precz zmartwienia! Niech i w piątki strapień nie ma!
Na soboty i niedziele życzę odpoczynku wiele.
To nie koniec życzeń jeszcze! Emerytury życzę ci większej.
Żyj sto lat i więcej, droga ma babuniu. I mów do mnie co dzień
„kochana wnuczuniu”.
Niech ci życie płynie miło! Żeby ci też trosk ubyło!
Dużą masz wnuczkę Dziś dla mojej babci
babciu ukochana. ciasto przygotuję,
Może ci pomagać a potem ją mocno,
z wieczora i z rana. mocno ucałuję!
Babciu najdroższa! Słuchaj sobie radia,
Odpocznij sobie popatrz w telewizję... żebyś dla prawnuków A ja ci życzenia
miała jeszcze zdrowie. na ekranie przyślę!
Bo kto moim dzieciom
bajeczkę opowie?
Pomyśl babciu o sobie! Na lato nowy leżak ci sprawię!
Poczytaj gazety! Odpoczniesz sobie w cieniu na trawie.
Zrób sobie fryzurę
jak młode kobiety!
I jeszcze prosimy teraz
na następnych parę lat
podarujcie swoim wnukom
worek pełen dobrych rad
Niech dziadzio z babunią
tak nam długo żyją,
póki komar i mucha
morza nie wypiją.
A ty mucho, ty komarze,
pijcie wodę powoli,
aż się dziadzio z babunią
nażyją do woli.
Z babcią jest zawsze świetna zabawa,
na wszystkie pytania wnukom odpowiada.
Babcia nie krzyczy, nie strofuje.
Pyszne obiady wnukom gotuje.
Pozwala mieć w domu i kota, i psa.
A za dobre świadectwo nagrodę da.
Dobrze mieć babcię, bo ma złote serce.
A my co jej damy? Miłości więcej!
SCENKA
Dziecko 1:
/Obrzuca pokój spojrzeniem/
Wieczór bliski. Już wszystko gotowe.
Jeszcze postaw tu gałązki świerkowe.
Dziecko 2 :
/Ustawia dzbanek ze świerczyną /
Jeszcze świece w lichtarzach zapalmy.../zapala świece/
Dziecko 1 :
Teraz dobrze. No więc cóż... czekajmy.
Dziecko 3 :
Cyt, cyt, cicho nasłuchujmy dźwięku dzwonków srebrnych zaprzęgu.
Dzieci nasłuchują, zwracając głowy w stronę okna.
Dziecko 2:
Czy to on? Czy błysnęła w oknie broda siwa?
Dzieci 1, 2, 3/razem/:
Tu jesteśmy ! Mikołaju, przybywaj!
Dziecko 4: /do tej pory stało na uboczu/ :
Akurat ! Już to widzę...Saniami przyjedzie...
Ja tam wcale w Mikołaja nie wierzę.
Dziecko 5 :
Pewnie, jak tu wierzyć w Mikołaja,
Gdy w okolicy cała ganiała ich zgraja.
Dziecko 4 :
Wy naprawdę w te bzdury wierzycie?
Przecież prezenty kupują rodzice.
Dziecko1:
Wiem, lecz powiem wam zupełnie szczerze,
Że ja właśnie w Mikołaja wierzę.
To nieważne, to wcale nie szkodzi,
Że nie zawsze sam do nas przychodzi.
Dziecko 4 /kładąc mu rękę na ramieniu mówi do
dziecka 5/ :
Bredzi. Coś mu dzisiaj chyba nie służy...
Dziecko 5:
Fakt, to wcale nie trzyma się kupy.
Dziecko 1:
Powiem ci to jak umiem najprościej:
On przychodzi do nas w miłości,
On przychodzi w tym serca darze,
Który innym radość sprawiać każe.
Dziecko 5:
Gadasz, pleciesz, choć po polsku umiem,
O czym mowa, wcale nie rozumiem.
Dziecko 2 :
A jak myślisz, czemu każdy prezent w sekrecie wybiera?
Dziecko 3 :
Czemu tak się wszyscy głowią...
Dziecko 2:
I coś ukradkiem chowają?
Dziecko 3:
A potem, gdy papier rozwijasz
Zdumiony szepczesz: to przecież jest mój prezent wymarzony.
Dziecko 1:
Ktoś ten prezent wybierał, pakował,
W paczce szczyptę swego serca schował...
Któż jak nie on? To właśnie on miłością serca nastraja.
I to jest cud , radosny cud świętego Mikołaja!
Na zakończenie uczniowie wręczają przybyłym na uroczystość gościom samodzielnie wykonane
upominki.
Autor: Anna Kwiatkowska |
