Inscenizacja mikołajkowej imprezy szkolnej - spotkanie ze Św. Mikołajem na miarę XXI wieku.
Mikołaj: - Co my tu mamy? Ta dzisiejsza technika powoduje, że kręci mi się w głowie. Kiedyś dzieci pisały do mnie tylko listy, a teraz?...faksy, telefony, sms-y, e-maile i podania – jak w urzędzie! Elfy! Pomóżcie!
Elf 1: - Dostałeś faks, szefie. Posłuchaj!
Kochany Święty Mikołaju!
Proszę, przyjdź do mnie koniecznie i podaruj mi na Mikołajki – uśmiech Mamy. Nic więcej nie chcę. Mama jest taka smutna, kiedy kłócą się z tatą. W domu często są awantury, słyszałam jak mówili o rozwodzie. Mama płacze, a my z bratem często obrywamy. Wszystko zniosę, ale Mama jest taka smutna. Proszę, pociesz ją św. Mikołaju – Ty wszystko przecież możesz! Ściskam Cię –
Marysia
Mikołaj: - Mój Boże, temu dziecku trzeba pomóc. Elfie! Zapisz adres! Pojadę tam czym prędzej!
Elf 2: - Właśnie odebrałem sms-a. To do Ciebie:
Ja mam już wlasciwie wszystko, ale moja siostra lezy w szpitalu i będzie miala ciezka operacje. Przynies jej w worku troche zdrowia, a jestem pewien ze wtedy moja rodzina będzie miala najbardziej udane swieta na swiecie! Pozdro. Antek.
Mikołaj: - Może będą mieli szczęśliwe święta. Zobaczę co się da zrobić.
Elf 3: - Mikołaju, Twój komputer aż zagrzał się od e-maili, a ten na pewno Cię zainteresuje:
Najdroższy Mikołaju!
Chciałabym Cię prosić o lalkę, taką, która zamyka oczy i mówi „mama” i ma mnóstwo innych bajerów. A poza tym prosiłabym Cię o cały worek kolorowych, mięciutkich przytulanek! Pomyślisz pewnie, że przewróciło mi się w głowie – też bym tak pomyślała na Twoim miejscu. A ja nie chcę tego dla siebie, tylko dla dzieci z Domu Dziecka w mojej miejscowości. Natomiast lalkę podaruję mojej koleżance z klasy, która mieszka właśnie w Domu Dziecka, i wiem, że o takiej marzy! Pomóż, Mikołaju!
Całuję - Zosia
Mikołaj: - Elfie, natychmiast zapakuj maskotki i lalkę – pojedziemy tam jeszcze dzisiaj. A temu kochanemu dziecku, które przysłało... to coś (...e-maila, tak...?) wyślij coś specjalnego!
Elf 4: - Szefie, ważna przesyłka. Przyszło podanie w liście poleconym. Trzeba odpowiedzieć.
Szanowny Pan Św. Mikołaj
Zwracam się z uprzejmą prośbą o worek cukierków i czekoladek w celu obdarowania tułających się po moim naszym mieście bezdomnych, aby osłodzić im życie. Ponadto niżej podpisany pyta, czy dla tych ludzi można coś jeszcze zrobić. Uprzejmie proszę o pozytywne rozpatrzenie mojego podania.
Z wyrazami szacunku – Karol
Mikołaj: - Dobrze, Elfie. Odpisz Karolowi, że słodycze dotrą na czas. A sprawą bezdomnych zajmę się osobiście.
Elf 5: - Mikołaju, telegram od dzieci:
Święty Mikołaju – stop - Odwiedź naszych rodziców i nauczycieli – stop - Oni też lubią prezenty - stop - Jak nie przyjedziesz to my będziemy musieli się tym zająć – stop – Radosnych świąt – stop – Czarek.
Mikołaj: - Hmm.. Prezenty dla dorosłych to zawsze najtrudniejsza sprawa. Musimy się tym zająć, Elfie! No, ale najpierw dzieciaki. Gdzie mój worek? O, jest! Pomóżcie mi drogie Elfy obdarować przybyłe tu dzieci. Co tam dla nich mamy? Poproszę przewodniczących klas o podejście i odebranie paczek.
Elf 6: - Mikołaju teraz wyłączymy już te wszystkie urządzenia. Na dzisiaj fajrant! Będziesz mógł sobie odpocząć i posłuchać jak dzieci śpiewają.
Mikołaj: - Oj, chętnie, chętnie. Czuję się taki zmęczony.
Dzieci śpiewają i tańczą.
Mikołaj: - Dziękuję Wam za piękny koncert , na mnie już czas. Chodźcie Elfy, do zobaczenia kochani!
Dzieci: Do zobaczenia, Święty Mikołaju!!! Dziękujemy za prezenty!
Barbara Cywińska
Nauczyciel nauczania zintegrowanego w SP4 w Luboniu
|
