Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Scenariusz warsztatów z wykorzystaniem metod Pedagogiki Zabawy

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 39625 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Pedagogika Zabawy niezawodna metoda do wykorzystania w przedszkolu, w pracy z dziećmi i rodzicami.

Scenariusz warsztatów z wykorzystaniem metod Pedagogiki Zabawy.

  1. Kolorowy wąż
    Przygotowujemy markery i arkusz szarego papieru z narysowaną głową węża; kładziemy go na podłodze w sali. Wchodząc do sali uczestnicy dorysowują fragment węża i ozdabiają go swoim imieniem i kolorowym szlaczkiem.
    Cel: utrwalenie imion.

  2. Wyrywany ludzik
    Każdy uczestnik wydziera z papieru postać ludzika i podchodząc do wybranych przez siebie osób, zbiera autografy wg określonej instrukcji, np.:
    - w głowie podpis osoby, która ma taki sam kolor włosów,
    - w nogach podpis osoby, która ma tyle dzieci,
    - w rękach podpis osoby, którą chciałby poznać,
    - na brzuchu wpisuje swoje imię.
    Z każdą osobą, którą prosi o autograf, może chwilę porozmawiać.
    Materiały: kartka papieru o formacie A4 i flamaster dla każdego uczestnika zabawy, instrukcja.
    Cel: przełamywanie pierwszych lodów w związku z poznaniem nowych osób.

  3. Piosenka na powitanie A hej- a ho
    Uczestnicy zabawy stoją w kręgu. W trakcie śpiewania piosenki wykonują charakterystyczne gesty wynikające z jej tekstu:
    Miło mi was dziś powitać w waszej miejscowości
    (szeroki gest powitalny poprzez rozłożenie rąk do boku)
    Witam pięknie gospodarzy oraz wszystkich gości
    (szeroki gest prawą ręką w prawą stronę, a potem lewą ręką w lewą stronę)
    Refren: A hej, a ho, zabawmy się w piosence
    (machamy- pozdrawiamy prawą ręką, lewą ręką)
    A hej, a ho podajmy sobie ręce
    (podajemy sobie ręce)
    A hej, a ho zrobimy duże koło
    (robimy duże koło)
    A hej, a ho zatańczymy wesoło
    (każdy wykonuje podskokami obrót w miejscu)
    Celem zabawy jest aktywizacja grupy, rozwija orientacje przestrzenną.

  4. Życiorys na literę
    Uczestnicy siedzą w kręgu. Każdy ma za zadanie ułożyć swój życiorys tak, by powtarzała się w nim litera rozpoczynająca jego imię. Życiorys ten nie koniecznie musi być zgodny z prawdą. Następuje prezentacja, np.: Mam na imię Zbyszek, zamieszkuję w Zamościu, zbieram znaczki…
    Cel: bliższe poznanie się.

  5. Głoskomania
    Siedzimy w kręgu. Jedna osoba stoi w środku i głoskuje swoje imię: wypowiadając pierwszą głoskę, wskazuje na siebie, a potem na kolejne osoby z kręgu. Ten, na kogo wypadnie ostatnia głoska, wstaje i kontynuuje zabawę, a osoba ze środka siada na jego miejscu.
    Cel: kształcenie umiejętności analizy wyrazów.

  6. Ciuchcia
    Stoimy w rozsypce. Prowadzący jest lokomotywą, która porusza się po sali. Jeżeli kogoś dotknie, ten dołącza doń, stając się wagonem, a grupa rytmicznie (wolno, wolno, szybko, szybko, szybko) wypowiada jego imię. Zabawę kontynuujemy do momentu, aż wszystkie dzieci będą wagonami, tworząc jeden pociąg.
    Cel: utrwalenie imion, kształcenie poczucia rytmu.

  7. Pędzel malarza
    Dobieramy się w pary. Jedna osoba w parze jest malarzem. Druga- pędzlem malarza. Malarz wyciągniętą ręką powoli wykonuje jakieś czynności (np. maluje z boku na bok, z góry na dół, maluje różne wzorki, stawia kropki). Druga osoba stoi swobodnie i całym swoim ciałem obrazuje ruchy, jakie wykonuje malarz, bacznie go obserwując- jest ona pędzlem w ręku malarza.
    Cel: aktywizacja grupy, zabawa rozwija wyobraźnię, ekspresją twórczą, uczy koncentracji uwagi na wykonywanych czynnościach.

  8. Pląs głowa, ramiona…
    Stoimy w rozsypce lub kręgu, śpiewamy do pląsu (na melodię "Siekiera, motyka"), ilustrując go wcześniej ustalonymi ruchami zgodnymi z tekstem.
    Ruch i podskok to zabawa
    Sport dla dzieci ważna sprawa.
    Ręce w górę w przód i bok,
    Skłon do przodu, przysiad, skok.
    Głowa, ramiona, kolana, pięty,
    Kolana, pięty, kolana, pięty,
    Głowa, ramiona, kolana, pięty,
    Oczy, uszy, usta, nos.
    Cel: rozluźnienie, odprężenie organizmu.

  9. Taniec W murowanej piwnicy- na siedząco
    Uczestnicy siedzą na krzesłach w kole.
    Dwa kroki w prawo, powrót
    4 szurania
    2 klaśnięcia w udo
    2 klaśnięcia w dłonie
    4 szurania
    wstanie i zmiana miejsc na krzesełkach.
    Materiały: krzesła, nagranie muzyczne.
    Cel: budowanie wspólnoty w grupie, nawiązanie bliskiego kontaktu z grupą.

  10. Goofi
    Wszyscy uczestnicy mają zamknięte oczy. Prowadzący wybiera Goofiego, który od tej pory jako jedyny będzie miał otwarte oczy. Zadanie uczestników polega na odnalezieniu tajemniczego Goofiego. Jego charakterystyczna cechą jest to, ze nic nie mówi. Uczestnicy chodzą po sali z zamkniętymi oczami i gdy kogoś spotkają, to pytają "Goofi"? Jeśli zapytana osoba odpowie tzn., że nie jest to Goofi, ponieważ on nie mówi. Jeżeli jest odwrotnie to znak, że znaleźliśmy Goofiego. Po znalezieniu tego stworka, kładziemy mu ręce na ramiona i stajemy się jego częścią, tzn. nie odpowiadamy, gdy ktoś zapyta. Kiedy wszyscy uczestnicy połączą się w jeden wąż – można otworzyć oczy.
    Cel: zabawa uczy przestrzegania reguł.

  11. Smok
    Uczestnicy tworzą rządek przez podanie sobie rąk. Należy ustalić, gdzie smok ma głowę a gdzie ogon. Na dany znak głowa ma za zadanie złapać ogon. Jeżeli się uda wtedy następuje zamiana ról.
    Cel: ćwiczenie zwinności i współdziałania w zespole.

  12. Taniec Sewila se bela loza
    Uczestnicy łapią się za ręce robiąc węża. Ustalamy gdzie jest początek i koniec węża. Najpierw prowadzi osoba na początku węża i podnosi rękę do góry, przy okrzyku "ho" następuje zmiana. Podczas refrenu wszyscy tańczą kankana.
    Cel: integracja grupy, uczenie dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi, nawiązanie z nimi bliskiego kontaktu.

  13. Przyjacielska dłoń
    Wybieramy cztery osoby, które rozstawione w różnych miejscach będą dbały o bezpieczeństwo grupy. Pozostali uczestnicy zawiązują sobie oczy. Po kilkakrotnym obrotach wokół własnej osi wszyscy ruszają przed siebie. Ich zadaniem jest znalezienie dłoni, która będzie dobra, przyjemna, miła, ciepła, taka, której nie będzie chciało się puścić.
    Cel: doświadczenie poruszania się bez udziału zmysłu wzroku, kształtowanie poczucia bliskości.

  14. Węzeł
    Wersja 1:
    Uczestnicy stoją w kręgu trzymając się za ręce. Prowadzący tworzy węzeł, przechodząc pod rękami osób stojących w kręgu. Na koniec bierze za rękę ostatnią osobę w kręgu. Węzeł należy rozplątać, nie puszczając rąk.
    Wersja 2
    "Baloniku mój malutki, rośnij duży okrąglutki.
    Balon rośnie, że aż strach, przebrał miarę no i bach!"
    Wszyscy mówią wierszyk, robiąc coraz większe koło. Na hasło "bach" puszczają ręce, biegną do środka koła i chwytają dwie ręce przypadkowych osób. Taki węzeł starają się rozwiązać, również nie puszczając rąk.
    Każdy trzyma tylko jedną rękę.
    Cel: zabawa kształci umiejętność współdziałania w zespole.

  15. Taniec Hej tam pod lasem
    - w wolnej części pary opierają się plecami, bujają się w lewo i w prawo mrucząc melodię,
    - w części szybkiej trzymając się za ręce cwał w prawą stronę (24 kroki), zeskok na dwie nogi, drugą ręką chwycenie nowego partnera i cwał (24 kroki) w lewą stronę.
    Cel: poczucie bliskości, podniesienie energii grupowej.

  16. Szybka zmiana miejsc
    Uczestnicy siedzą w kręgu na krzesłach. Jedna osoba w środku podaje wyraz, np. wiosna. Wszyscy, których imiona zaczynają się na którąś literę tego wyrazu, zmieniają miejsca. Osoba w środku stara się usiąść na któreś krzesło. Jeśli jej się to uda, prowadzi zabawę dalej.
    Cel: ćwiczenie reakcji na sygnał,.

  17. Sałatka owocowa
    Uczestnicy zabawy siedzą w kręgu. Każdy przyjmuje nazwę jakiegoś owocu. W środku stoi prowadzący. Ktoś z kręgu zaczyna mówiąc nazwę jakiegoś owocu. Osoba wywołana musi szybko wymienić inny owoc, zanim osoba w środku ją dotknie. Jeśli jej się to uda, gra trwa dalej, jeśli nie ona wchodzi do środka.
    Materiały: rolka zrobiona z gazety.
    Cel: zabawa kształci refleks, skupienie uwagi.

  18. Na kolana
    Uczestnicy siedzą na krzesłach w kręgu. Prowadzący stoi z boku. Zadaje pytania, na które można odpowiedzieć "tak" lub "nie", np.: "Masz w domu zwierzątko"? Kto może odpowiedzieć twierdząco, przesiada się na krzesło, znajdujące się z prawej strony. Jeżeli już ktoś na nim siedzi, zajmuje miejsce na jego kolanach. Osoba ta jest wtedy zablokowana i musi czekać, aż jej kolana będą wolne ( na jednym krześle mogą siedzieć najwyżej 3 osoby). Zabawę kończymy w chwili, gdy komuś uda się wrócić na swoje miejsce.
    Cel: zabawa rozwija koncentrację uwagi na wykonywanej czynności, współdziałanie i radość przebywania z innymi w grupie.

  19. Trzy rzędy
    Ustawiamy się w trzech równolicznych rzędach.
    I rząd- nadający
    II rząd – zagłuszający
    II rząd – odbierający
    Pierwszy rząd wymyśla dowolny wyraz. Następnie wykrzykuje go jak najgłośniej. Drugi rząd stara się zagłuszyć (może tupać, krzyczeć, machać rękami). Natomiast trzeci musi odgadnąć, co nadaje pierwszy. Po odgadnięciu hasła następuje zmiana ról między rzędami.
    Cel: odprężenie, rozładowanie napięcia, kształcenie umiejętności współdziałania w zespole.

  20. Szklana kula
    Uczestnicy stoją w rozsypce, w dużych odstępach od siebie z zamkniętymi oczami. Wyobrażamy sobie, że jesteśmy wewnątrz wielkiej, szklanej kuli, którą malujemy muzyką , wodząc dłońmi zgodnie z opadaniem i wznoszeniem się melodii, jej falowaniem, intensywnością, barwą…
    Pomoce: nagrania "El ultimo tremolo" A.B.Mangore.
    Cel: wyciszenie, fantazja ruchowa, uwrażliwienie na brzmienie.

  21. Myjnia samochodowa
    Uczestnicy ustawiają się w szpaler, który dzielimy na trzy części: "Prysznic", "Szczotki", "Suszarka". Osoby z początku szpaleru, przebierają palcami "zraszają" samochód. Druga część szpaleru go szczotkuje, a trzecia pucuje ruchami rozcierającymi. Każdy uczestnik kolejno staje przed szpalerem i mówi jakiej marki jest samochodem i którą część chce mieć wymytą, np. Jestem mercedesem i chcę mieć umyty dach, po czym schyla się i udostępnia swoje plecy do mycia.
    Cel: zabawa integrująca grupę, wyzwalająca ekspresję ruchową i zaufanie do innych.

  22. Zabawa fabularyzowana "Dyskoteka"

  23. Taniec Koło mego ogródeczka
    Pary trzymają się za rękę, po obwodzie koła
    8 kroków po obwodzie koła
    - zwrot partnerów twarzami do siebie
    • 2 kroki odstawno –dostawne w prawo
    • 2 kroki odstawno- dostawne w lewo
    • koło zewnętrzne – 8 kroków obrotu dookoła własnej osi, ukłon
    • koło wewnętrzne- 8 razy klaszcze stojąc w miejscu
    - osoby z koła zewnętrznego przechodzą 4 krokami do następnego partnera stojącego po prawej stronie
    Cel: radość wspólnego śpiewania i wspólnego ruchu, uporządkowanie sekwencji ruchów.

  24. Vip i ochroniarz
    Uczestnicy stoją w kole, a w środku znajdują się dwie osoby: VIP i ochroniarz. Uczestnicy rzucają do siebie piłkę, starając się trafić w VIP-a, w czym przeszkadza im ochroniarz. Trafiony Vip zostaje ochroniarzem, a osoba, która trafiła zostaje VIP-em. Ochroniarz wchodzi do kręgu na jej miejsce.
    Materiały: piłka.
    Cel: rozwijanie współpracy, koleżeńskości, lojalności.

  25. Zajączek i myśliwy
    Spośród uczestników zabawy wybieramy dwie osoby: jedna to zajączek, druga myśliwy. Pozostali tworzą krąg, trzymając się za ręce. Zajączek i myśliwy mają zawiązane oczy i chodzą wewnątrz koła. Myśliwy chcąc złapać zajączka, próbuje go zlokalizować. Jeśli klaśnie raz, zajączek odpowiada mu dwoma klaśnięciami. Myśliwy ma trzy takie szanse.
    Cel: ćwiczenie koncentracji i uwagi.
    Materiały: chustki do zawiązania oczu.

  26. Lokomotywa
    Uczestnicy siedzą w kole. Po kolei każdy mówi literę alfabetu i zapamiętuje ją. Rundę powtarzamy aż do wyczerpania liter. Następnie literujemy wiersz pt. "Lokomotywa". Kto ma dana literę, mówi ją głośno i klaszcze. Między wyrazami klaszczą wszyscy.
    Cel: kształcenie umiejętności analizy wyrazów, uważnego słuchania, refleks.

  27. Tańczące dłonie
    Dobieramy się parami. Każda para otrzymuje jeden karton, a partnerzy po jednej kredce. Na kartonie rysujemy dwa jeziorka. Animator podaje instrukcję: Do słuchanej muzyki rozpoczynamy taniec naszych dłoni. Trzymając w ręku kredkę, możemy rysować linie i piruety zgodnie z tempem muzyki. Starajmy się podczas trwania ćwiczenia nic do siebie nie mówić.
    Pomoce: Nagranie "Walca" Johana Straussa; kartony, kredki, taśma klejąca.
    Cel: Plastyczne wyobrażenie ruchu muzycznego, współdziałanie z partnerem, uświadomienie sobie problemu dystansu społecznego.

  28. Tworzymy wyrazy
    Dzielimy uczestników na grupy. Grupy otrzymują kartki z literami. Z nich układają i zapisują jak najwięcej wyrazów. Po określonym czasie następuje prezentacja.
    Materiały: kartki z literami, identyczne dla każdej grupy.
    Cel: kształcenie twórczego myślenia.

  29. Wyklejany plakat
    Każdy uczestnik wydziera z czasopisma ciekawy obrazek lub postać oraz wycina z bibuły jakiś kształt lub przedmiot, a następnie nakleja je w dowolnym miejscu na dużym arkuszu papieru. Kolejni uczestnicy doklejają nowe elementy zmieniają wygląd pracy i dopiero ostatnia osoba zamyka całość działania. W ten sposób powstaje wspólny obraz, który przyklejamy na ścianie w sali. Grupa może zastanowić się jaki tytuł nadać wspólnemu dziełu.
    Materiały: duży arkusz szarego papieru, kolorowe czasopisma, bibuła, klej, nożyczki
    Cel: zabawa rozwija sprawność manualną, pomysłowość, wyobraźnię, planowanie pracy.

  30. Poszedł Jarek na jarmarek
    Uczestnicy siedzą w kręgu. Pierwsza osoba mówi: "Poszedł Jarek na jarmarek, kupił sobie…" (i tutaj dodaje, co sobie kupił, np. kwiatek). Kolejna osoba powtarza całe to zdanie i dodaje drugi przedmiot, który kupił Jarek. Kolejni uczestnicy zabawy dodają po jednej rzeczy, powtarzając oczywiście całą wcześniejszą listę zakupów bohatera zabawy.
    Gdy ktoś ma trudności z przypomnieniem sobie kolejnych zakupionych rzeczy, grupa może pomóc, pokazuje gestem, o jaki zakup chodzi, a w ostateczności podpowiedzieć słownie.
    Cel: zabawa ćwiczy pamięć i zapamiętywanie ciągów wyrazowych, wzbogaca słownictwo, uczy cierpliwości.

  31. Idę i jestem
    Ta zabawa jest dwuetapowa. W części pierwszej "Idę" wykonujemy w całkowitym milczeniu następujące ćwiczenia:
    • Idziemy w dowolnym tempie i kierunku, starając się odczuwać swoje kroki (czy są chwiejne, pewne, stawiane całą stopą czy jej częścią) i skupić się na towarzyszących emocjach:
      Cieszę się, że chodzę, jest mi obojętne, odczuwam zmęczenie, entuzjazm.
    • Każdy indywidualnie, w dowolnym czasie zmienia kierunek chodzenia: w tył, w przód, w lewo, w prawo.
    • Teraz grupa poszukuje wspólnego kierunku (wszyscy idą w tę samą stronę).
    • Poszukujemy wspólnego tempa, tak aby cała grupa szła jednakowo szybko, równomiernie przyspieszając i zwalniając.
    • Chodzimy z określoną intencją: Brniemy po błocie. Wędrujemy przez strumyk, przeskakując z kamienia na kamień. Idziemy z ciężkim workiem na plecach. Gonimy popychane wiatrem balony.
      W części drugiej "Jestem" uczestnicy siadają w kręgu z zamkniętymi oczami.
    • Wszystkim rozdajemy kromki chleba. W ciszy, z uwagą staramy się świadomie odczuć każdy kęs poprzez dotyk, smak, zapach.
    • Skupiamy się przez chwilę na odgłosach dochodzących z sali i z naszego wnętrza.
    • "Poznajemy" uważnie palcami naszą własną twarz: czoło, brwi, nasadę nosa, oczy, policzki, wargi, brodę.
    • Szukamy dłoni sąsiada, z uwagą "oglądamy" ją dotykiem- czy jest ciepła, zimna, delikatna, duża…
    • Otwieramy oczy i rozmawiamy o naszych doznaniach.
    Pomoce: kromki chleba.
    Cel: poczucie wspólnego działania, ćwiczenie odczuwania własnego ciała, rozwijanie wrażliwości zmysłowej.

  32. Piosenka na zakończenie dnia
    W trakcie śpiewania zwrotki tańczymy w jednym, dużym kole. W trakcie śpiewania refrenu wszyscy stoją twarzami do środka koła i wykonują następujące elementy ruchowe:

    Tańce, śpiewy i zabawy dzisiaj kończyć pora
    Jutro znowu się spotkamy i znów do wieczora.

    Refren: Skoki, wrzaski i oklaski
    (4 podskoki)
    Hop-ha-tra-la-la
    (2 klaśnięcia w dłonie + 3 klaśnięcia w dłonie)
    Dyrdy- myrdy- fiku –miku
    (młynek oburącz przed sobą- od siebie i do siebie)
    Trzasku – prasku- bum.
    (3 klaśnięcia)
Literatura:
Bissinger – Ćwierz U., Muzyka i ruch dla każdego, Wydawnictwo Klanza, Lublin 2000,
Bzowska L., Kownacka R., Lorek M., Sowińska A., Zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Oficyna Wydawnicza "Impuls", Kraków 2004,
Kędzior- Niczyporuk E., Wprowadzenie do Pedagogiki Zabawy, Wydawnictwo Klanza, Lublin 2003,
Noga E., Wasilak A., Stare i nowe zabawy podwórkowe, Wydawnictwo Klanza, Lublin 2003.



Opracowały i zajęcia przeprowadziły: Joanna Szarkiel, Bożena Płatkowska.
Nauczycielki Przedszkola Miejskiego nr 4
w Stargardzie Szczecińskim

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie