Mottem naszego projektu pomocy uczniom z problemami w nauce są słowa L. Kondratowicza, z wiersza: "Niepiśmienny".
"Dajcie mi pióro i kartę białą,
Nauczcie piórem wodzić w potrzebie!
Toż by latało, toż by latało,
Jak błyskawica po ciemnym niebie!". W wyniku różnorodnych form oceniania uczniów niejednokrotnie dało się zaobserwować brak znajomości podstawowych zasad poprawnego posługiwania się językiem ojczystym w formie ustnej i pisemnej.
Jako nauczyciele-poloniści czujemy się odpowiedzialni za kulturę językową swoich uczniów i staramy się, by mówili poprawnie i pięknie, aby bogacili i doskonalili środki wypowiedzi. Przez odpowiedni dobór słownictwa, jego wartość semantyczną i syntaktyczną, pragniemy kształtować kulturę języka naszych uczniów. " Słowo piękne i prawdziwe – jak pisał C.K.Norwid –może skruszyć mury, zjednoczyć serca i umysły wszystkich pokoleń". Bo przecież chodzi nam o to, " (...) aby język giętki powiedział wszystko, co pomyśli głowa". Biorąc pod uwagę, iż tylko język używany zgodnie z normą jest poprawny, a podstawę sprawności językowej stanowi przyswojenie zbioru zaaprobowanych przez społeczeństwo wyrazów i morfemów gramatycznych oraz regół ich łączenia w tekście, wyznaczyliśmy sobie cel, którego istotą ma być ćwiczenie umiejętności wyrażania każdej myśli w sposób jasny i ścisły.
Realizując projekt pomocy uczniom, w ramach koła wyrównawczego, zamierzamy ściśle wiązać fleksję ze składnią, poszczególne części mowy rozpatrywać we wzajemnych związkach, pod kątem ich funkcji składniowych, przy częściach zdania eksponować sposób ich wyrażania przez różne części mowy, uczyć lepszego kojarzenia zjawisk językowych i logicznego myślenia. Ponadto wiedząc, że wypracowania jawią się "zmorą" dla uczniów z brakami w zakresie wiedzy literacko-kulturalnej, pragniemy zniwelować te przeszkody.
Wierzymy, iż przy naszej pomocy, uczeń opanuję sztukę pisania wypracowań. Pomogą mu w tym ćwiczenia w redagowaniu najczęściej używanych w szkole form wypowiedzi:
- dialog jako samodzielna forma wypowiedzi i forma podawcza,
- list i jego charakterystyczne cechy,
- opis człowieka, krajobrazu, sytuacji, przeżyć wewnętrznych,
- opowiadanie,
- sprawozdanie,
- recenzja,
- charakterystyka postaci,
- rozprawka.
Aby usunąć braki z zakresu wiedzy o języku i kształcenia literacko-kulturalnego, utworzyliśmy Koło Wyrównawcze, aby stymulować aktywność ucznia i jego humanistyczne dojrzewanie, a także umiejętność odpowiedniego formułowania myśli, w zależności od sytuacji komunikacyjnej i skutecznego posługiwania się językiem w mowie i piśmie ( właściwe stosowanie słownictwa, związków frazeologicznych, peryfraz, poprawne budowanie zdań, przemyślane komponowanie całego tekstu, bezbłędną ortografię i interpunkcję).
mgr Barbara Bubik-Cieślik , mgr Zbigniew Kucz
Mottem naszego projektu pomocy uczniom z problemami w nauce są słowa L. Kondratowicza, z wiersza: "Niepiśmienny".
"Dajcie mi pióro i kartę białą,
Nauczcie piórem wodzić w potrzebie!
Toż by latało, toż by latało,
Jak błyskawica po ciemnym niebie!". W wyniku różnorodnych form oceniania uczniów niejednokrotnie dało się zaobserwować brak znajomości podstawowych zasad poprawnego posługiwania się językiem ojczystym w formie ustnej i pisemnej.
Jako nauczyciele-poloniści czujemy się odpowiedzialni za kulturę językową swoich uczniów i staramy się, by mówili poprawnie i pięknie, aby bogacili i doskonalili środki wypowiedzi. Przez odpowiedni dobór słownictwa, jego wartość semantyczną i syntaktyczną, pragniemy kształtować kulturę języka naszych uczniów. " Słowo piękne i prawdziwe – jak pisał C.K.Norwid –może skruszyć mury, zjednoczyć serca i umysły wszystkich pokoleń". Bo przecież chodzi nam o to, " (...) aby język giętki powiedział wszystko, co pomyśli głowa". Biorąc pod uwagę, iż tylko język używany zgodnie z normą jest poprawny, a podstawę sprawności językowej stanowi przyswojenie zbioru zaaprobowanych przez społeczeństwo wyrazów i morfemów gramatycznych oraz regół ich łączenia w tekście, wyznaczyliśmy sobie cel, którego istotą ma być ćwiczenie umiejętności wyrażania każdej myśli w sposób jasny i ścisły.
Realizując projekt pomocy uczniom, w ramach koła wyrównawczego, zamierzamy ściśle wiązać fleksję ze składnią, poszczególne części mowy rozpatrywać we wzajemnych związkach, pod kątem ich funkcji składniowych, przy częściach zdania eksponować sposób ich wyrażania przez różne części mowy, uczyć lepszego kojarzenia zjawisk językowych i logicznego myślenia. Ponadto wiedząc, że wypracowania jawią się "zmorą" dla uczniów z brakami w zakresie wiedzy literacko-kulturalnej, pragniemy zniwelować te przeszkody.
Wierzymy, iż przy naszej pomocy, uczeń opanuję sztukę pisania wypracowań. Pomogą mu w tym ćwiczenia w redagowaniu najczęściej używanych w szkole form wypowiedzi:
- dialog jako samodzielna forma wypowiedzi i forma podawcza,
- list i jego charakterystyczne cechy,
- opis człowieka, krajobrazu, sytuacji, przeżyć wewnętrznych,
- opowiadanie,
- sprawozdanie,
- recenzja,
- charakterystyka postaci,
- rozprawka.
Aby usunąć braki z zakresu wiedzy o języku i kształcenia literacko-kulturalnego, utworzyliśmy Koło Wyrównawcze, aby stymulować aktywność ucznia i jego humanistyczne dojrzewanie, a także umiejętność odpowiedniego formułowania myśli, w zależności od sytuacji komunikacyjnej i skutecznego posługiwania się językiem w mowie i piśmie ( właściwe stosowanie słownictwa, związków frazeologicznych, peryfraz, poprawne budowanie zdań, przemyślane komponowanie całego tekstu, bezbłędną ortografię i interpunkcję).
mgr Barbara Bubik-Cieślik , mgr Zbigniew Kucz
|
