Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Bieszczadzki Park Narodowy

Bieszczadzki Park Narodowy

Tarnica – najwyższy szczyt Bieszczadów Zachodnich
Bieszczadzki Park Narodowy
rezerwat biosfery UNESCO

Logo parku
Położenie woj. podkarpackie , pow. bieszczadzki
Data utworzenia 1973
Powierzchnia
- leśna
- uprawna
- wodna
292,02 km²
247,24 km²
21,12 km²
0,76 km²
Pow. ochrony
- ścisłej
- częściowej

184,25 km²
107,77 km²
Długość szlaków turystycznych206 km
Odwiedzających rocznie200 000
Siedziba Ustrzyki Górne
Położenie na mapie Polski

Bieszczadzki Park Narodowy
Na mapach: 49°06'45″N 22°39'53″E / 49.1125, 22.66472
Commons
commons:{{{galeria_commons}}}|Multimedia w Wikimedia Commons
Wikinews
n:{{{wikinews}}}|Wiadomości w Wikinews
q:{{{wikiquote}}}|{{{wikiquote}}} w Wikicytatach
Strona internetowa parku
Tarnica

Bieszczadzki Park Narodowy, utworzony w 1973 r., jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski w Euroregionie Karpackim .

Spis treści

Historia

BdPN jest trzecim co do wielkości parkiem narodowym na terenie Polski . W chwili utworzenia w 1973 obejmował masyw Tarnicy , Krzemienia i Halicza , oraz podszczytowe partie Połoniny Caryńskiej o powierzchni zaledwie 59,55 km². Obszar parku był powiększany czterokrotnie w latach 1989 , 1991 , 1996 oraz 1999 . Jednakże pojęcie "park narodowy" znane jest w polskich Bieszczadach znacznie wcześniej niż 1973 rok. Otóż od lat 50. XX wieku połoniny znajdowały się w zarządzie dyrektora Tatrzańskiego Parku Narodowego. Było to związane z poszukiwaniem nowych pastwisk dla podhalańskich owiec, którym ochrona ścisła łąk w TPN zabroniła wstępu na hale tatrzańskie. Obecnie w granicach BdPN znajduje się ogromna część tzw. polskich Bieszczadów Wysokich, a także kilka enklaw, z największą w dolinie górnego Sanu, gdzie Park przejął po kombinacie Igloopol łąki i nieużytki.

W 1992 stał się częścią Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Karpaty Wschodnie" .

Budowa geologiczna

Bieszczadzki Park Narodowy jest położony w Karpatach Zewnętrznych zbudowanych z utworów fliszowych należących do dwóch jednostek strukturalnych – płaszczowiny dukielskiej i płaszczowiny śląskiej (Ślączka 1970, Żytko i in. 1973, Tokarski 1975). Jednostki te są zbudowane z naprzemianległych ławic skał osadowych o dużym zróżnicowaniu frakcjonalnym.

Płaszczowina dukielska zbudowana z łusek: Wielkiej Rawki, Paprotnej, Borsuka i synkliny Moczarnego. W jej skład wchodzą:

  • warstwy łupkowskie (późna kreda) składające się z kompleksu łupkowo-piaskowcowego z przewagą łupków ilastych,
  • warstwy ciśniańskie (późna kreda – paleocen) składające się głównie z gruboławicowych piaskowców,
  • warstwy Majdanu (paleocen) zbudowane z ciemnoszarych i czarnych łupków z wkładkami łupków szarozielonych oraz margli syderytycznych i fukoidowych,
  • warstwy hieroglifowe (eocen) podobne do warstw hieroglifowych płaszczowiny śląskiej.

Płaszczowina śląska tektonicznie dzieli się na mniejsze jednostki – przeddukielską oraz centralną depresję karpacką, którą tworzy antyklina Bukowego Berda, synklina Magurki – Stołów, antyklina Suchych Rzek i synklina brzeżna.

Płaszczowinę śląską tworzą:

  • warstwy hieroglifowe (eocen) tworzące kompleks cienkoławicowego fliszu składającego się z zielonych łupków ilastych oraz z zielonych i szarych drobnoziarnistych piaskowców,
  • warstwy menilitowe (wczesny eocen) zbudowane z twardych czarnych i brunatnych łupków menilitowych z wkładkami ciemnoszarych i czarnych piaskowców z muskowitem,
  • warstwy przejściowe (oligocen) utworzone są z kompleksu szarych, oliwkowych lub czarnych łupków ilasto–marglistych przeławicowanych drobnoziarnistymi piaskowcami, szarych i czarnych mułowców, szarożółtych dolomitów żelazistych,
  • dolne warstwy krośnieńskie (oligocen) utworzone są z kompleksu szarych średnio- i gruboziarnistych piaskowców otryckich z zespołem cienkoławicowych skał łupkowych ilasto-marglistych.

Flora Bieszczadzkiego Parku Narodowego

Roślinność stanowi ok. 780 gatunków roślin naczyniowych, 250 gatunków mchów, 500 gatunków porostów i 1000 gatunków grzybów. Około 30 to endemiczne gatunki wschodniokarpackie, np. tojad wschodniokarpacki i tauryjski , goździk kartuzek , goździk skalny, lepnica karpacka, pszeniec biały .

Fauna Bieszczadzkiego Parku Narodowego

Spośród 230 gatunków kręgowców, w parku można spotkać takie zwierzęta jak:

Poza kręgowcami jest też dużo wyjątkowych pierścienic , owadów i pajęczaków .

Klimat

BdPN leży na granicy dwóch pięter klimatycznych:

  • piętra umiarkowanie chłodnego (650–1075 m n.p.m.)
  • piętra chłodnego (powyżej 1075 m n.p.m.)

Średnia temperatura roczna wynosi od 2 °C do 4 °C, a w okolicy szczytów nawet poniżej 2 °C (miesiąc najcieplejszy – lipiec, miesiąc najchłodniejszy – luty).

Ilość opadów atmosferycznych mieści się w granicach od 1100–1200 mm (największe w lipcu, najmniejsze w styczniu).

Najczęstszymi wiatrami występującymi na terenie BdPN (36,5%) są wiatry z kierunków S, SE, SW.

Zobacz też

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Bieszczadzki Park Narodowy":

Pęcice ...

Nadciśnienie tętnicze ...

Tampere ...

Uznam ...

Meczet w Kownie ...

Romas Kalanta ...

Szkoci ...

Zamek w Kownie ...

Poniemoń (dzielnica Kowna) ...

Nowa Polityka Ekonomiczna ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Bieszczadzki Park Narodowy":

204 Kryzys europejskiej myśli demokratycznej (plansza 14) ...

221. Przemiany powojenne na bliskim i dalekim wschodzie (plansza 13) ...

144 I wojna światowa. Rewolucja w Rosji (plansza 15) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie