Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Herod Wielki

Herod Wielki

Herod Wielki
Król Żydowski
Okres panowaniaod 37 p.n.e.
do 4 p.n.e.
Poprzednik Antygon
Następca Herod Archelaos
Władca Galilei
Okres panowaniaod 37 p.n.e.
do 4 p.n.e.
Poprzednik Antygon
Następca Herod Antypas
Władca Batanei
Okres panowaniaod 37 p.n.e.
do 4 p.n.e.
Poprzednik Antygon
Następca Herod Filip II
Dane biograficzne
Urodzony 73 p.n.e. lub 72 p.n.e.
Zmarł 4 p.n.e.
Ojciec Antypater I
Miedziana moneta Heroda. Legenda: " Basileus Herodon" na awersie i macedoński symbol słońca na rewersie.

Herod Wielki (Herodes Magnus), czasami w literaturze opisywany jako Herod (II) Wielki[1] (ur. 73 lub w 72 roku p.n.e. , zm. 4 roku p.n.e. ) - syn Idumejczyka Antypatra i Nabatejki Kypros. Od roku 47 p.n.e. był namiestnikiem Galilei mianowanym przez swojego ojca, a od 46 r. p.n.e. namiestnikiem Celesyrii i Samarii z ręki Sekstusa Cezara. W latach 39 - 4 p.n.e. król Judei z łaski Rzymu .

Spis treści

Wywód przodków

4. Antypas I
   
  2. Antypater
5. NN
    
   1. Herod Wielki
6. NN  
  3. Kypros
  
7. NN   
 

Biografia

Judea za Heroda Wielkiego

Pod koniec 40 p.n.e. decyzją senatu rzymskiego został mianowany królem Judei. W konflikcie między Oktawianem i Antoniuszem wziął stronę tego drugiego, ale po jego klęsce pod Akcjum ukorzył się przed Oktawianem, który potwierdził jego władzę w Judei i oddał Herodowi ziemie zagarnięte wcześniej przez Kleopatrę . W latach 20. I wieku p.n.e. królestwo Heroda obejmowało, prócz Palestyny , też część dzisiejszej Jordanii, Libanu i Syrii. Sprawny władca i zarządca, znany z zainicjowania budowy wielu monumentalnych budowli (m.in. port w Cezarei , Twierdza Antonia widoczna z Via Dolorosa oraz rozbudowa Drugiej Świątyni w Jeruzalem ).

W tradycji Ewangelii Mateusza przedstawiony został jako tyran pragnący zgładzić Jezusa , dokonując tzw. rzezi niewiniątek , jednakże istnieją wątpliwości czy zdarzenie to miało faktycznie miejsce. Jedynym tekstem przekazującym informacje na ten temat jest wspomniana Ewangelia Mateusza, której autor mógł wpleść tę anegdotę w tok opowiadania z pobudek teologicznych. O rzezi niewiniątek nie wspominają pozostałe Ewangelie Nowego Testamentu ani wczesne apokryfy , jak również inne źródła historyczne, głównie pisma Józefa Flawiusza , opisujące epokę rządów Heroda z pozycji mu nieprzychylnych. Wiadomo jednak, że pod koniec życia Herod dopuścił się wielu mordów, poszukując rzeczywistych lub domniemanych spisków mogących pozbawić go władzy, m.in. zamordował swojego pierworodnego syna Antypatra (z pierwszej żony Doris). Zabił też jedną ze swoich żon oraz jej synów, brata i matkę, którą wydał na śmierć głodową w więzieniu. Współcześnie ocenia się, że okrucieństwo Heroda pod koniec życia wynikało po części z choroby umysłowej wywołanej przez chorobę nerek, z powodu której w końcu zmarł w męczarniach. Po jego śmierci wybuchła tzw. wojna Warusa .

Data śmierci

Najczęściej podaje się, że Herod Wielki zmarł w 4 p.n.e. [2] (wedle wyliczeń Jana Keplera między 12 marca a 11 kwietnia 4 p.n.e.). Józef Flawiusz pisał że Herod umarł po 18 dniach od zaćmienia Księżyca. Miało się to wydarzyć niedługo przed wiosennym świętowaniem Paschy . Pojawiła się jednak hipoteza, nie ciesząca się większą popularnością, że zmarł w grudniu 5 p.n.e. [3].

Grób Heroda

Zdjecie lotnicze Herodium od strony południowo-zachodniej
Moneta Heroda Wielkiego, przedstawiająca hełm w rzymskim stylu
Mapa Judei za Heroda Wielkiego

7 maja 2007 Ehud Necer, archeolog z Uniwersytetu Hebrajskiego poinformował o odkryciu grobu Heroda w Herodium , położonym 12 km na południe od Jerozolimy . Historyk Józef Flawiusz podawał Herodium, jako miejsce spalenia zwłok Heroda, ale dokładna lokalizacja grobu pozostawała nieznana. Sarkofag króla został rozbity na kawałki, prawdopodobnie w czasie powstania Żydów [4].

Chrześcijanie w rodzinie Heroda

W oparciu o fragmenty listu Pawła z Tarsu do Rzymian (Pozdrówcie tych, którzy należą do domu Arystobula , List do Rzymian 16, 10 oraz: Pozdrówcie Herodiona, mojego rodaka, 16, 11) szereg badaczy przyjmuje, że w rodzinie bądź otoczeniu potomków Heroda znajdowali się chrześcijanie - zdania na temat tego, jak bliska była to rodzina pozostają podzielone[5].

Żony

Potomstwo

Z małżeństwa z Doris:

Z małżeństwa z Mariamme (I):

Z małżeństwa z Mariamme (II):

  • Herod III (Herod Boethos, Herod z Rzymu, Herod Filip I), pierwszy mąż Herodiady

Z małżeństwa z Maltake:

Z małżeństwa z Kleopatrą:

  • Herod IV ,
  • Filip (Herod Filip II), zm. 34 , tetrarcha Batanei, Gaulanitydy, Trachonu i Paneas[6].

Z małżeństwa z Pallas:

Z małżeństwa z Fedrą:

  • Roksana, żona jednego z synów Ferorasa

Z małżeństwa z Elpis:

  • Salome II , żona jednego z synów Ferorasa.

Małżeństwa z córką Józefa i córką Fazaela pozostały bezdzietne.

Linki zewnętrzne

Zobacz też

Przypisy

  1. J. Ciecieląg, Polityczne dziedzictwo Heroda Wielkiego. Palestyna w epoce rzymsko-herodiańskiej, Kraków 2002, s. 193. Jest to liczebnik odróżniający go od pozostałych członków dynastii herodiańskiej noszących imię Herod, a nie numeracja jako władcy. Herod był pierwszym władcą Judei o tym imieniu.
  2. Np. Cz. P. Bosak, Postacie Nowego Testamentu. Słownik-konkordancja, Poznań-Pelplin 1996, s. 167.
  3. T.D. Barnes, The Date of Herod's Death, "Journal of Theological Studies", n.s., nr XIX, 1968, s. 204-209
  4. Archeologist: King Herod's tomb desecrated, but discovery 'high point' .
  5. Michael Morys-Twarowski, Chrześcijanie w rodzinie Heroda? , "Histmag.org", 23 kwietnia 2009, dostęp 10 maja 2009.
  6. Filip tetrarcha bywa często mylony ze swoim bratem (i teściem zarazem) Herodem Bothosem, który w Ewangelii Mateusza i Ewangelii Marka występuje jako Filip.

Bibliografia

  • Yohanan Aharoni , Michael Avi-Yonah (red.), The Carta Bible Atlas, Jerusalem, Carta, ss. 162-166, 2002.
  • Bosak Cz. P., Postacie Nowego Testamentu. Słownik-konkordancja, Poznań-Pelplin 1996, s. 166-167.
  • Jerzy Ciecieląg – Palestyna w czasach Jezusa. Dzieje polityczne, Kraków 2000.
  • Jerzy Ciecieląg – Polityczne dziedzictwo Heroda Wielkiego, Kraków 2002.
  • Jan Klinkowski, Herod Wielki i jego epoka, Wrocław, Wydawnictwo TUM, 2007.
  • Aleksander Krawczuk Herod, król Judei, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1989.
  • Michael Grant Herod Wielki Warszawa, Cyklady, 2000.
Herod Wielki
Poprzednik:
Antygon
Król żydowski
37 p.n.e. - 4 p.n.e.
Następca:
Herod Archelaos
Władca Galilei
37 p.n.e. - 4 p.n.e.
Następca:
Herod Antypas
Władca Batanei
37 p.n.e. - 4 p.n.e.
Następca:
Herod Filip II


Inne hasła zawierające informacje o "Herod Wielki":

Adwentyzm ...

I wiek ...

Brno ...

Uznam ...

Vytautas Landsbergis ...

Władysław Komar ...

1484 ...

1499 ...

Iwan IV Groźny ...

XVI wiek ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Herod Wielki":

010c. Rzym (plansza 12) ...

010b. Rzym (plansza 19) ...

010c. Rzym (plansza 5) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie