Kościół – w
religii
chrześcijańskiej
budynek przeznaczony do celów sakralnych: odprawiania
nabożeństw
, sprawowania
sakramentów
, odmawiania
modlitw
itp.
Początki
budownictwa
kościelnego, jako budowli odrębnych, sięgają
IV wieku
, wcześniej istniały jedynie kościoły
domowe
oraz kaplice w katakumbach.
Kościół w akcie
konsekracji
, dokonywanym przez
biskupa
, otrzymuje wezwanie czyli imię
patrona
świątyni – w
Kościele katolickim
najczęściej
świętego
lub
Matki Boskiej
, zaś w innych Kościołach związane z
Jezusem Chrystusem
,
Duchem Świętym
lub
Trójcą Świętą
.
Pod względem rangi czy pełnionej funkcji w katolicyzmie wyróżnia się:
bazyliki
,
archikatedry
,
katedry
,
kolegiaty
,
kościoły parafialne
,
farne
,
filialne
i
klasztorne
. W polskim
Kościele Ewangelicko-Augsburskim
wyróżnia się kościoły parafialne i filialne. Kościoły prawosławne często nazywa się
cerkwiami
lub
molennami
(w prawosławiu staroobrzędowym).
Pod względem
planu
kościoły można podzielić na
kościoły na planie centralnym
i kościoły na planie podłużnym, albo na jedno- i wielonawowe. Kościoły wielonawowe mogą występować w
układzie
halowym
bądź
bazylikowym
.
Na kościół, jako typ budowli, składa się:
kruchta
,
korpus nawowy
,
transept
,
prezbiterium
z
apsydą
, zakrystia i
kaplice
. Nad kruchtą lub w przedniej górnej części nawy głównej mieści się zwykle chór muzyczny. Często składowymi częściami kościołów są wieże (dzwonnice) oraz sygnaturki. Główne elementy wyposażenia kościoła to:
ołtarze
,
ambona
,
stalle
,
chrzcielnica
, konfesjonały.
Nazwy świątyń w innych religiach to m.in.
meczet
,
stupa
,
synagoga
,
chram
,
sala królestwa
,
kienesa
.
Źródła
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, ss. 79, 80. .
Zobacz też
