|
|
|
Lustracja dymów i podanie ludności
Lustracja dymów i podanie ludnościLustracja dymów i podanie ludności –
konstytucja
Sejmu Czteroletniego
, uchwalona
22 czerwca
1789
[1],proklamująca pierwszy w
Polsce
spis statystyczny
, obejmujący całą ludność kraju z wyjątkiem
szlachty
i
duchowieństwa
. Uchwalona z inicjatywy
sekretarza wielkiego litewskiego
Fryderyka Józefa Moszyńskiego
, który na sesji sejmowej
9 marca
1789, uzasadniał przeprowadzenie spisu. Był również autorem tabel statystycznych spisu i statystycznej metody wymiaru podatków na wojsko[2]. Uzupełnieniem spisu ludności nieszlacheckiej była księga ziemiańska. Każda z 4 tablic spisowych zawierała podział ludności według płci, zawodu i stanowiska społecznego z wyróżnieniem synów (w wieku do 15 i powyżej 15 lat) oraz córek. Spis nie był spisem imiennym, druki wypełniano odrębnie dla każdej posesji. Przypisy Bibliografia- Łukasz Kądziela, Między zdrada a służbą Rzeczypospolitej, Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793,
Warszawa
1993
Inne hasła zawierające informacje o "Lustracja dymów i podanie ludności":
Pęcice
...
Rodzimy Kościół Polski
...
II wiek
...
Cava de' Tirreni
...
Brescia
...
Canelli
...
Mieszko II Lambert
...
Tiumeń
...
Oddychanie komórkowe
...
Xiamen
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Lustracja dymów i podanie ludności":
Rozprawa z rozprawką (plansza 2)
...
208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 10)
...
208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 12)
...
|
|
|
|
