Medyka
Kościół pw. św. Piotra i Pawła z 1607 r. Kościół pw. św. Piotra i Pawła z 1607 r.
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	przemyski
Gmina	Medyka
Liczba ludności (2006)	2800
Strefa numeracyjna	(+48) 16
Tablice rejestracyjne	RPR
Położenie na mapie Polski Medyka
49°48'15″N 22°55'55″E / 49.80417, 22.93194 Na mapach: 49°48'15″N 22°55'55″E / 49.80417, 22.93194

Medyka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim , w powiecie przemyskim , w gminie Medyka . Miejscowość jest siedzibą gminy .

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego .

Kościół pw. św. Piotra i Pawła z 1607 r.

Historia

Wieś i znajdujący się na jej terenie zamek istniały już w XIV wieku . Zamek został rozbudowany w 1542 r. przez Piotra Kmitę. W 1607 r. powstał tu drewniany kościół parafialny pw. św. Piotra i Pawła. W 1663 r. utworzono tu niewielkie starostwo niegrodowe.

Od 1809 r. właścicielami wsi byli Pawlikowscy, którzy w miejscu ruin zamku wznieśli pałac . W 1830 r. Jan Gwalbert Pawlikowski założył na terenie swojego majątku pierwszą w Galicji szkołę ogrodniczą. Pałac uległ zniszczeniu w 1915 i 1939 r. Część z jego zbiorów, przekazana do Ossolineum, ocalała.

W 1863 r. we wsi miał punkt zborny oddział Marcina Borelowskiego.

Wieś leży na szlaku architektury drewnianej województwa podkarpackiego .

W Medyce urodził się m.in. Jan Gwalbert Pawlikowski - polski ekonomista, publicysta i polityk, historyk literatury, jeden z polskich pionierów ochrony przyrody, profesor.

Zabytki

Zespół dworski^[1] - wpisany do rejestru zabytków 19 lipca 1969 r. Położony jest w północno-zachodniej części wsi. W jego skład wchodzą:

• park - pochodzący z drugiej połowy XVI wieku (z reliktami z XIV i XVI wieku ). W XIX wieku przekształcony przez Gwalberta Pawlikowskiego, który stworzył na jego terenie kolekcję dendrologiczną. Rozciąga się on nieregularnie wokół tzw. wyspy powstańców. Od południa graniczy ze stawami, a od północnego zachodu i północnego wschodu z sadem pomologicznym. Występują tu m.in.: platan , miłorząb japoński , orzech czarny i dąb czerwony ;
• dom gościnny - położony na wyspie, wokół niego znajdują się wały i fosa ( 1534 r.). Połączony mostem, a następnie drogą z majdanem gospodarczym. Powstał wg projektu Michała Gwalberta Pawlikowskiego ;
• majdan gospodarczy z klasycystyczną oficyną dworską;
• kopiec Jagiełły - usytuowany za fosą, znajdujący się na północny wschód od wyspy;
• dwa stoły kamienne;
• cokół wazy ogrodowej.

Zespół kościelny^[1] - wpisany do rejestru zabytków 20 grudnia 1989 r.

Cmentarz komunalny^[1] - wpisany do rejestru zabytków 10 marca 1994 r. Powstał w drugiej połowie XIX wieku ., w południowej części wsi (w okolicy torów kolejowych). Ma kształt trapezu. Na jego terenie znajdują się dwie główne alejki:

• od wejścia do kaplicy rodziny Pawlikowskich;
• do kaplicy rodziny Pawlikowskich w kierunku zachodnim.

Najstarszy nagrobek pochodzi z 1888 r., a kilka z przełomu XIX / XX wieku Na terenie cmentarza znajdują się dwie kaplice grobowe (Pawlikowskich i Sienkiewiczów).

Osada z okresu rzymskiego^[1] - wpisana do rejestru zabytków 30 kwietnia 1970 r.

Transport

We wsi znajduje się drogowe polsko-ukraińskie przejście graniczne w kierunku Dobromila.

Prowadzi tu droga 28 Zator - Wadowice - Nowy Sącz - Gorlice - Biecz - Jasło - Krosno - Sanok - Medyka, i dalej przez przejście graniczne drogą M11 do Mościsk i Sądowej Wiszni .

Przypisy

Zobacz też

• Synagoga w Medyce
• Zakład Karny Medyka

Linki zewnętrzne

• Mapy: Emapi • Google Maps • Targeo • Zumi
• Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi
• Medyka w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich , Tom VI (Malczyce – Netreba) z 1885 r.