Rezerwat powstał w
1957
roku i ma łączną powierzchnię 94,43
ha
.
Pierwotnie miał chronić miejsca lęgowe ptactwa wodnego oraz reliktowe stanowisko
brzozy niskiej
– pierwsza obok
brzozy karłowatej
pojawiła się na terenie Polski w okresie późnoglacjalnym w strefie bezdrzewnej
tundry
. Jednak ze względu na obniżenie się poziomu wód gruntowych zaczyna zanikać. Obecnie obserwuje się proces "starzenia się" jeziora i sukcesje zbiorowisk roślinnych w jego obrębie w kierunku
torfowiska
. Wraz ze wzrostem trofii zbiornika zaczynają tu pojawiać się takie gatunki jak:
osoka aloesowata
(Stratiotes aloides),
żabiściek pływający
(Hydrocharis morsus-ranae) oraz lepiennik Loesela (Liparis loeseli). W rezerwacie występują 24 gatunki drzew (w tym pomnikowy okaz
dębu szypułkowego
o obwodzie 550 cm i wysokości 20 m) i 19 gatunków krzewów.
Podstawa prawna
Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 28 września 1957 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M. P. z 1957 r. Nr 85, Poz. 513)
Obwieszczenie Wojewody Wielkopolskiego z dn. 4.10.2001 r. w sprawie ogłoszenia wykazu rezerwatów przyrody utworzonych do dn. 31.12.1998 r.
Roślina mająca największe liście dorastające do 20 metrów długości to palma Raphia farinifera (Raphia ruffia), która rośnie na wyspach Oceanu Indyjskiego.