Na mapach: 39°54'12″N 116°23'40″E / 39.90333, 116.39444 Chińskie Muzeum Narodowe ( chin.upr. 中国国家博物馆; chin.trad. 中國國家博物館; pinyin : Zhōngguó guójiā bówùguǎn) – muzeum znajdujące się w centrum Pekinu , przy placu Niebiańskiego Spokoju , naprzeciw gmachu Wielkiej Hali Ludowej .

Muzeum zostało wybudowane w latach 1958 - 1959 dla uczczenia 10. rocznicy powstania Chińskiej Republiki Ludowej ^[1]. Budynek zajmuje powierzchnię 69 000 m² i ma wysokość 40 metrów. Jego długość wzdłuż osi północ-południe wynosi 313 metrów, wzdłuż osi wschód-zachód 149 metrów^[1]. Wejście do budynku ma formę portyku wspartego na ustawionych w dwóch rzędach 24 kolumnach^[2], za którym znajdują się dwie pary potężnych drzwi o wysokości 39 metrów^[1].

Chińskie Muzeum Narodowe podzielone jest na dwa mniejsze: w południowej części gmachu znajduje się Muzeum Historii Chin, w północnej zaś Muzeum Chińskiej Rewolucji. W Muzeum Historii Chin zgromadzono około 9 tysięcy eksponatów ilustrujących historię Państwa Środka od czasów prehistorycznych do wybuchu I wojny opiumowej w 1840 roku^[1]. Do najcenniejszych należą skamieniałości człowieka z Yuanmou , gliniane i nefrytowe naczynia neolityczne, dingi z czasów dynastii Shang , wykonany z nefrytu strój pogrzebowy z czasów dynastii Han , porcelana sancai z okresu Tang ^[2].

Muzeum Chińskiej Rewolucji ilustruje ostatnie 150 lat historii kraju. Podzielone jest na trzy części, odpowiadające oficjalnemu podziałowi współczesnej chińskiej historii: od 1840 do 1911, od 1911 do 1949 i po 1949 roku^[2].

Przypisy