Rok | Laureaci | Dziedzina | Osiągnięcia |
---|
2010 |
Peter Diamond
| | za analizę rynków poszukiwania, na których występują "tarcia"[4] |
Dale Mortensen
|
Christopher Pissarides
|
2009 |
Elinor Ostrom
|
Zarządzanie
| za analizę ekonomicznych aspektów zarządzania[5] |
Oliver E. Williamson
|
2008 |
Paul Krugman
| Ekonomia międzynarodowa | za analizę wzorców handlu i lokalizacji działalności gospodarczej[6] |
2007 |
Leonid Hurwicz
|
Mikroekonomia
| za położenie podwalin pod teorię mechanism design[7] |
Eric S. Maskin
|
Roger B. Myerson
|
2006 |
Edmund S. Phelps
|
Makroekonomia
| za analizę zależności międzyokresowych w polityce makroekonomicznej[8] |
2005 |
Robert J. Aumann
|
Teoria gier
| za poszerzenie naszego rozumienia konfliktu i kooperacji poprzez analizę z użyciem teorii gier[9] |
Thomas C. Schelling
|
2004 |
Finn E. Kydland
|
Makroekonomia
| za wkład w makroekonomie dynamiczną: spójność polityki gospodarczej w czasie oraz przyczyny leżące u podstaw cykli koniunkturalnych[10] |
Edward C. Prescott
|
2003 |
Robert F. Engle
|
Ekonometria
| za metody analizy ekonomicznych szeregów czasowych ze zmienną w czasie wariancją (model ARCH)[11] |
Clive W. J. Granger
| za metody analizy ekonomicznych szeregów czasowych ze wspólnymi trendami (kointegrację)[11] |
2002 |
Daniel Kahneman
|
Psychologia ekonomiczna
i
ekonomia eksperymentalna
| za zintegrowanie wniosków z badań psychologicznych do nauk ekonomicznych, szczególnie dotyczących ludzkich osądów i podejmowania decyzji w warunkach niepewności[12] |
Vernon L. Smith
| za ustanowienie eksperymentów laboratoryjnych narzędziem empirycznej analizy ekonomicznej, szczególnie do badania alternatywnych mechanizmów rynkowych[12] |
2001 |
George A. Akerlof
|
Ekonomia informacji
| za analizę rynków z asymetrią informacji[13] |
A. Michael Spence
|
Joseph E. Stiglitz
|
2000 |
James Heckman
|
Ekonometria
| za rozwój teorii i metod analizowania prób selektywnych[14] |
Daniel McFadden
| za rozwój teorii i metod analizowania wyborów dyskretnych[14] |
1999 |
Robert Mundell
| Makroekonomia międzynarodowa | za analizę polityki pieniężnej i fiskalnej w warunkach różnych reżimów kursów wymiany oraz analizę optymalnych obszarów walutowych[15] |
1998 |
Amartya Sen
|
Ekonomia dobrobytu
| za wkład w ekonomię dobrobytu[16] |
1997 |
Robert Merton
|
Ekonomia finansowa
| za nowatorską metodę wyznaczania wartości instrumentów pochodnych[17] |
Myron Scholes
|
1996 |
James Mirrlees
|
Ekonomia informacji
| za fundamentalny wkład w ekonomiczną teorię bodźców w warunkach asymetrii informacji[18] |
William Vickrey
|
1995 |
Robert Lucas Jr
|
Makroekonomia
| za rozwój i zastosowanie hipotezy racjonalnych oczekiwań, a tym samym przekształcenie analizy makroekonomicznej i głębsze zrozumienie polityki gospodarczej[19] |
1994 |
Reinhard Selten
|
Teoria gier
| za pionierską analizę równowagi w teorii gier niekooperacyjnych[20] |
John Nash Jr
|
John Harsanyi
|
1993 |
Robert Fogel
|
Historia gospodarcza
| za wkład w odnowę historii gospodarczej poprzez zastosowanie teorii ekonomii i metod ilościowych do objaśnienia zmian gospodarczych i instytucjonalnych[21] |
Douglas North
|
1992 |
Gary Becker
|
Mikroekonomia
i
socjologia ekonomiczna
| za rozszerzenie zakresu analizy mikroekonomicznej na szeroki zakres ludzkich zachowań i interakcji, włączając zachowanie pozarynkowe[22] |
1991 |
Ronald Coase
| Teoria instytucji | za odkrycie i wyjaśnienie wpływu kosztów transakcyjnych i praw własności na strukturę instytucjonalną i funkcjonowanie gospodarki[23] |
1990 |
Harry Markowitz
|
Ekonomia finansowa
| za pionierskie prace w teorii ekonomii finansowej[24] |
Merton Miller
|
William Sharpe
|
1989 |
Trygve Haavelmo
|
Ekonometria
| za wyjaśnienie podstaw ekonometrii w oparciu o rachunek prawdopodobieństwa i analizę równoczesnych struktur ekonomicznych[25] |
1988 |
Maurice Allais
|
Teoria równowagi ogólnej
i
teoria równowag cząstkowych
| za pionierski wkład w teorię rynków i efektywnego wykorzystywania zasobów[26] |
1987 |
Robert M. Solow
|
Teoria wzrostu gospodarczego
| za wkład w teorię wzrostu gospodarczego[27] |
1986 |
James M. Buchanan Jr.
|
Finanse publiczne
| za rozwój kontraktowych i konstytucyjnych podstaw teorii podejmowania decyzji ekonomicznych i politycznych[28] |
1985 |
Franco Modigliani
|
Makroekonomia
| za pionierskie analizy oszczędzania i rynków finansowych[29] |
1984 |
Richard Stone
| Pomiar produktu narodowego | za zasadniczy wkład w rozwój systemów rachunku narodowego, a tym samym ogromne usprawnienie podstaw empirycznej analizy ekonomicznej[30] |
1983 |
Gérard Debreu
|
Teoria równowagi ogólnej
| za wdrożenie do teorii ekonomii nowych metod analitycznych oraz za nowe ścisłe sformułowanie teorii równowagi ogólnej[31] |
1982 |
George Stigler
| Organizacja przemysłu | za nowatorskie badania nad strukturami przemysłu, funkcjonowaniem rynków oraz przyczynami i skutkami regulacji publicznej[32] |
1981 |
James Tobin
|
Makroekonomia
| za analizę rynków finansowych i ich związków z decyzjami o wydatkach, zatrudnieniem, produkcją i cenami[33] |
1980 |
Lawrence Klein
| Makroekonometria | za stworzenie modeli ekonometrycznych i ich zastosowanie do analizy wahań ekonomicznych i polityki ekonomicznej[34] |
1979 |
Theodore Schultz
|
Ekonomia rozwoju
| za pionierski wkład w badania rozwoju gospodarczego ze szczególnym uwzględnieniem problemów krajów rozwijających się[35] |
Arthur Lewis
|
1978 |
Herbert Simon
|
Management science
(
zarządzanie
) | za pionierskie badania procesów podejmowania decyzji wewnątrz organizacji gospodarczych[36] |
1977 |
Bertil Ohlin
|
Międzynarodowe stosunki gospodarcze
| za przełomowy wkład w teorię handlu międzynarodowego i międzynarodowych przepływów kapitałowych[37] |
James Meade
|
1976 |
Milton Friedman
|
Makroekonomia
| za osiągnięcia w dziedzinie analizy konsumpcji, historii i teorii monetarnej oraz za przedstawienie złożoności polityki stabilizacyjnej[38] |
1975 |
Leonid Kantorowicz
| Teoria optymalnej alokacji zasobów | za wkład w teorię optymalnej alokacji zasobów[39] |
Tjalling Koopmans
|
1974 |
Gunnar Myrdal
|
Makroekonomia
i ekonomia instytucjonalna | za pionierską pracę w dziedzinie teorii pieniądza i wahań gospodarczych oraz za pogłębioną analizę współzależności zjawisk ekonomicznych, społecznych i instytucjonalnych[40] |
Friedrich Hayek
|
1973 |
Wassily Leontief
| Analiza nakładów i wyników | za rozwój metody nakładów i wyników i jej zastosowanie do ważnych problemów ekonomicznych[41] |
1972 |
John Hicks
|
Teoria równowagi ogólnej
| za pionierski wkład w ekonomiczną teorię równowagi ogólnej oraz ekonomii dobrobytu[42] |
Kenneth Arrow
|
1971 |
Simon Kuznets
|
Wzrost gospodarczy
i
historia gospodarcza
| za opartą na badaniach empirycznych interpretację wzrostu gospodarczego, która dała nowe i pogłębiła istniejące zrozumienie ekonomiczne struktur społecznych i procesów rozwoju[43] |
1970 |
Paul Samuelson
|
Teoria równowagi ogólnej
i
teoria równowag cząstkowych
| za pracę naukową, poprzez którą rozwinął statyczną i dynamiczną teorię ekonomii i aktywnie przyczynił się do podniesienia poziomu analizy w naukach ekonomicznych[44] |
1969 |
Ragnar Anton Kittil Frisch
|
Ekonometria
| za rozwój i zastosowanie modeli dynamicznych do analizy procesów ekonomicznych[45] |
Jan Tinbergen
|