Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Kościoły lokalne (ruch religijny)

Kościoły lokalne (ruch religijny)

Kościoły lokalne (miejscowe) – nurt w obrębie chrześcijaństwa ewangelikalnego uznający, że podstawowe prawdy wiary („jedyne konieczne”, łac. unum necessarium) są wystarczające dla zachowania doktrynalnej jedności chrześcijan.

Prawdy te – składające się na wiarę – obejmują takie zagadnienia, jak: Biblia, Bóg, Chrystus, dzieło Chrystusa, zbawienie i kościół. Każdy chrześcijanin podziela te same wierzenia dotyczące wspólnej wiary (List św. Pawła do Tytusa 1:4). Trwanie w tych prawdach pozwala zachować jedność wiary. Wierzenia inne niż te, które obejmują wiarę, prowadzą częstokroć do sporów i podziałów. Przyjmowanie prawd drugorzędnych pozostaje kwestią wolności chrześcijanina. Powyższe stanowisko zgodne jest z maksymą Augustyna : "W sprawach pierwszorzędnych – jedność, w drugorzędnych – wolność, a we wszystkich – miłość" (In necessariis unitas, in dubiis libertas, in omnibus caritas). Praktycznym wyrazem jedności chrześcijan jest kościół zgromadzający się w miejscu ich zamieszkania. Podłoże miejscowości, a nie drugorzędne szczegóły doktrynalne, powinno być czynnikiem, który jednoczy chrześcijan.

Nurt kościołów miejscowych powstał dzięki kaznodziejskiej posłudze Watchmana Nee[1]. Została ona podjęta w Chinach w latach 30. XX w., a następnie kontynuowana w Azji i na innych kontynentach przez posługę Witnessa Lee[2]. Obaj uznali kościół miejscowy ( zbór lokalny) za najmniejszą i zarazem największą, widzialną jednostkę organizacyjną kościoła powszechnego , sankcjonowaną przez Nowy Testament . Każdy kościół miejscowy choć samodzielny, aby zachować charakter kościoła musi jednakże praktykować jedność z innymi kościołami.

Nurt kościołów miejscowych nawiązuje do apostolskiej tradycji wczesnego chrześcijaństwa, kiedy to istniały liczne kościoły lokalne, a nie istniał podział na wyznania (denominacje). Intencją tego nurtu chrześcijaństwa jest powrót do stanu "jedna miejscowość – jeden kościół". Ponieważ zakłada świadomy i ewolucyjny proces dochodzenia chrześcijan do tego stanu, sprzeciwia się destrukcyjnym działaniom podejmowanym przez zwolenników Horsta Schaffranka, posługujących się hasłem „kościoła lokalnego”, choć odmiennie pojmowanym.

Pierwsze kościoły miejscowe w Polsce powstały na początku lat 80. XX w. Obecnie (stan z 2001 r.) istnieją następujące kościoły miejscowe, zarejestrowane w Departamencie Wyznań MSWiA: Kościół Boży (Siedlce), Kościół Chrześcijan w Rybniku, Kościół Ekklesia w Warszawie, Kościół w Radomiu , Lokalny Kościół w Kwidzynie, Miejscowy Kościół w Lublinie, Zbór w Opolu "Społeczność Wywołanych" oraz Zbór w Wodzisławiu Śląskim. Istnieje ponadto wiele kościołów, które nie podjęły starań o rejestrację.

Przypisy

  1. Zob. W. Nee, Normalne chrześcijańskie życie kościoła, wyd. LSM , Anaheim-Londyn 1994,
  2. W. Lee, Szczególność, ogólność i praktyka życia kościoła, wyd. LSM , Anaheim-Warszawa 2001,


Inne hasła zawierające informacje o "Kościoły lokalne (ruch religijny)":

Wszystkich Świętych ...

Dziady (zwyczaj) ...

Rodzimy Kościół Polski ...

Biskup ...

Czerwony Krzyż ...

Adwentyzm ...

Odense ...

Linz ...

Brno ...

Adolf Giżyński ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Kościoły lokalne (ruch religijny)":

10b Wyprzedzanie - część 2 (plansza 6) ...

02c Pojęcia podstawowe - część 3 (plansza 1) ...

02c Pojęcia podstawowe - część 3 (plansza 11) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie