Autosan A0808MN Sancity – niskowejściowy
autobus miejski
klasy midi produkowany od jesieni
2008
do połowy
2009
roku w
Sanoku
przez firmę
Autosan
. Jego poprzednikiem produkowanym z wykorzystaniem podwozia firmy
Autosan
był model
Jelcz M083C Libero
, następcą jest nieco zmodernizowany model Autosan M09LE Sancity. A0808MN Sancity przeznaczony jest do przewozów na liniach miejskich i trasach podmiejskich o niewielkim obciążeniu.
Historia autobusu
Prototypy
Jego korzenie sięgają
2000
roku, kiedy podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich firma
Autosan
zaprezentowała
prototyp
niskowejściowego autobusu miejskiego Autosan A613MN Mini, zbudowanego w oparciu o podwozie Csepel 613.04 (stąd jego nazwa). Był to pierwszy autobus niskowejściowy firmy
Autosan
. Nadwozie wyposażono w otwierane do środka drzwi w układzie 1-2-0. Autobus napędzał 4-cylindrowy silnik
Cummins
B 135-20 Euro 2 o pojemności 5,9 dm³ i mocy maksymalnej 100 kW (136 KM), zblokowany z 6-biegową manualną skrzynią biegów ZF 6S-36. Miał on długość 7850 mm, szerokość 2400 mm i wysokość 2630 mm. Konstrukcję nośną nadwozia zbudowano ze stalowych rur o przekroju zamkniętym łączonych ze sobą poprzez spawanie. Dach i ściany boczne wykonano z aluminium, a ściany przednią i tylną z tworzyw sztucznych.
Wykonano 4 prototypy takich autobusów, z które trafiły m.in. do PKS Bydgoszcz. Autobus cieszył się dużym zainteresowaniem potencjalnych nabywców, lecz kłopoty firmy Csepel - dostarczającej podwozia tych autobusów spowodowały, że
Autosan
musiał oprzeć autobus o inne podwozie. Rozważano współpracę z turecką firmą "BMC", lecz ostatecznie
Autosan
postanowił opracować własne podwozie do tego modelu.
Zmodernizowany pojazd można było zobaczyć podczas Wystawy Komunikacji Miejskiej w
Łodzi
w
2002
r., już jako Autosan A0808MN Koliber[1]. Od poprzedniego modelu różnił się on innym wyglądem ściany przedniej oraz zwiększonym o 150 mm rozstawem osi. Długość wynosiła 8000 mm. Zastosowano 4-cylindrowy silnik
Cummins
ISBe-150 31 Euro 3 o mocy maksymalnej 110 kW (149 KM), współpracujący z mechaniczną, 6-stopniową skrzynią biegów ZF 6S-890. Stylizację wykonała
sanocka
firma projektowa Apis Atelier.
Wykonano 2 prototypowe egzemplarze tego autobusu, z czego jeden trafił w
2004
roku do MPK Opoczno. Także i ten model nie wszedł do produkcji.
Po utworzeniu firmy Polskie Autobusy, koordynującej rozwój firm i sprzedaż autobusów marek
Autosan
i
Jelcz
, w
2002
roku podjęto decyzję o specjalizacji w produkcji. W jej ramach produkcję autobusów miejskich, z nielicznymi wyjątkami dla miejskich odmian najmniejszych autobusów serii
H7
, przeniesiono do firmy
Jelcz
. Ze względu na kłopoty finansowe firmy
Jelcz
, prototyp autobusu
Jelcz M083C Libero
powstał dopiero w
2006
roku[2]. W
2007
roku zaprezentowano seryjną wersję tego modelu, a w
2008
roku rozpoczęto jego produkcję. Bazował on na podwoziu autobusu
Autosan A0808T Gemini
produkowanym w
Sanoku
.
Modele seryjne
Autosan A0808MN Sancity od tyłu
W październiku
2008
roku wraz z ogłoszeniem upadłości zakładów
Jelcz
produkcję tego modelu przejął
Autosan
(gdyż właścicielem praw do tej konstrukcji jest spółka Polskie Autobusy). Pojazd ten obecnie nosi nazwę Autosan A0808MN Sancity (oznaczenie fabryczne A0808MN.04.01) i został przedstawiony na
kieleckich
targach Transexpo 2008. W
Sanoku
w
2008
roku zbudowano co najmniej jeden egzemplarz tego autobusu, który nie posiada większych różnic stylistycznych w stosunku do
Jelcza M083C
. Autobus ten trafił do szwedzkiego odbiorcy. Produkcja seryjna modelu Autosan A0808MN Sancity rozpoczęta została pod koniec
2008
roku.
Konstrukcję podwozia modelu „Sancity” stanowi rama podłużnicowo-kratownicowa, połączona integralnie z nadwoziem. Konstrukcja nadwozia powstaje z nierdzewnych rur stalowych, łączonych ze sobą poprzez spawanie. Poszycie zewnętrzne stanowią blachy nierdzewne oraz tworzywa sztuczne w ścianie przedniej i tylnej, klejone do szkieletu. Klapy boczne oraz tylną wykonano z aluminium. W „Sancity” istnieje możliwość zastosowania m.in. klimatyzacji i monitoringu przedziału pasażerskiego.
Przednia oś portalowa firmy LAF została zawieszona na dwóch miechach pneumatycznych, dwóch amortyzatorach uzupełnionych stabilizatorem przechyłu. Tylny most napędowy firmy Meritor został zawieszony na czterech miechach pneumatycznych, czterech amortyzatorach wraz ze stabilizatorem przechyłu.
Do napędu modelu A0808MN.04.01 przewidziano silnik
Cummins
ISBe4 160B Euro 4 o mocy maksymalnej 118 kW (160 KM) osiąganej przy 2500 obr./min. Jednostka ta zblokowana jest z 6-biegową manualną skrzynią ZF 6S-700BO lub w wyposażeniu opcjonalnym z 6-biegową skrzynią automatyczną Allison T280R. W I kwartale
2009
roku do oferty dołączyła odmiana A0808MN.05.01 wyposażona w spełniający normę czystości spalin Euro 5, silnik Cummins ISB4.5e5 185B o mocy maksymalnej 136 kW (185 KM), który współpracuje z 6-biegową manualną skrzynią ZF 6S-1010BO lub podobnie jak wersja z silnikiem Euro 4 z automatyczną przekładnią Allison T280R.
Szacowany przez firmę
Jelcz
popyt krajowy na „Libero” wynosi około 50 sztuk rocznie. Sprzedaż w
2008
roku nowych egzemplarzy wyniosła 44 szt. (z prototypowymi modelami testowymi z lat
2006
-
2007
- 46 szt.), mimo bankructwa firmy
Jelcz
w październiku
2008
. Prawdopodobnie podobny poziom będzie chciała osiągnąć firma
Autosan
z modelem „Sancity”. Autobusy niskowejściowe są również popularne na rynku
Szwedzkim
i
Słowackim
, gdzie
Autosan
eksportuje swoje pojazdy.
W
2009
roku rozpoczęto produkcję modelu A0808MN wyposażonego w instalację elektryczną w całości opartą o magistralę CAN. Pierwszy tak zmodernizowany egzemplarz trafił do
MZK Kutno
.
Wersje autobusów serii A0808MN Sancity
- A0808MN.04.01 - wersja wyposażona w silnik Cummins ISBe4 160B Euro 4.
- A0808MN.05.01 - wersja wyposażona w silnik Cummins ISB4.5e5 185B Euro 5.
Autosan M09LE Sancity
Autosan M09LE Sancity z
MPK Kraków
na Małym Rynku w Krakowie
W II kwartale
2009
roku, przy okazji homologacji autobusu z silnikiem spełniającym normę
Euro 5
zmieniono nazwę tego modelu na Autosan M09LE Sancity[3]. Czasem jest on nazywany Sancity 9. Wprowadzono wówczas deskę rozdzielczą Siemens VDO oraz sterowanie manualnej skrzyni biegów ZF 6S-1010BO za pomocą joysticka w miejsce dotychczasowego długiego drążka. Zmiany objęły również układ jezdny, gdzie zastosowano nowy most napędowy firmy DANA.
16 września
2009
roku na targach Transexpo 2009 w
Kielcach
zaprezentowano wersję modelu M09LE Sancity wyposażoną w silnik Cummins IBS4.5ev 185B spełniający normę czystości spalin EEV. Model ten standardowo jest wyposażany w instalację gaśniczą silnika. W październiku 2010 roku przeprowadzono modernizację pojazdu, polegającą na zastosowaniu nowego wzoru ściany czołowej oraz tylnej. Zmiany te mają na celu unifikację stylistyki z większymi autobusami serii
Autosan M12Lx Sancity
.
Użytkownicy modelu
Prototypy są obecnie eksploatowane przez następujące przedsiębiorstwa:
Państwo | Miasto | Operator | Model | Rok produkcji | Liczba
|
---|
Polska
|
Bydgoszcz
| PKS | Autosan A613MN Mini | 2000 2003 | 2 |
---|
Opoczno
| MPK | Autosan A0808MN Koliber | 2002 | 1 |
Radom
| PPKS | Autosan A613MN Mini | 2000 | 1 |
Suma | 4 |
---|
Modele seryjne są obecnie eksploatowane przez następujące przedsiębiorstwa:
Państwo | Miasto | Operator | Model | Rok produkcji | Liczba
|
---|
Islandia
| Brak danych | Brak danych | Autosan M09LE Sancity | 2010 | 1[4] |
---|
Polska
|
Brodnica
| PGK | Autosan M09LE Sancity | 2009 | 1 |
---|
Ciechanów
|
ZKM
| Autosan A0808MN.04.01 Sancity Autosan M09LE Sancity | 2009 | 4 |
Elbląg
| PKS | Autosan M09LE Sancity | 2010 | 1 |
Grodzisk Mazowiecki
|
PKS
| Autosan M09LE Sancity | 2009 | 3[5] |
Kraków
|
MPK
| Autosan M09LE Sancity | 2009 | 7[6] |
Kutno
|
MZK
| Autosan A0808MN.04.01 Sancity | 2009 | 1 |
Sanok
|
Autosan
| Autosan A0808MN.04.01 Sancity Autosan M09LE Sancity | 2009-2010 | 3 |
Sochaczew
| ZKM | Autosan M09LE Sancity | 2009 | 1 |
Żary
|
PKS
| Autosan M09LE Sancity | 2009 | 2 |
Szwecja
|
Vadstena
| Vadstena Buss | Autosan A0808MN.04.01 Sancity | 2008 | 1 |
---|
Vanersborg
| VL-Buss | Autosan A0808MN.05.01 Sancity | 2009 | 1 |
Brak danych | Brak danych | Autosan M09LE Sancity | 2009 | 4[7] |
Suma | 30 |
---|
Przypisy
Bibliografia
- Ciężarówki Świata (roczniki 2001, 2002), Wyd. Print Shops Prego - Polska, Warszawa.
Zobacz też
Linki zewnętrzne