Władysław Lech Terlecki (ur. 18 maja 1933 w Częstochowie , zm. 3 maja 1999 w Warszawie ), pisarz , scenarzysta , autor powieści i opowiadań, w tym historycznych, związanych tematycznie z powstaniem styczniowym (Spisek, Dwie głowy ptaka,Powrót z carskiego sioła, Rośnie las, Lament), słuchowisk, utworów dramatycznych i filmowych oraz scenariuszy.

Absolwent II LO im. R. Traugutta w Częstochowie . W 1955 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim . Od 1967 przez pewien czas redaktor literacki w Polskim Radiu . W 1972 otrzymał Nagrodę im. Kościelskich . Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Pracowników Radia Wolna Europa w Warszawie .

Twórczość

• Kocie łby (1956)
• Podróż na wierzchołku nocy (1958)
• Pożar (1962)
• Sezon w pełni (1966)
• Spisek (1966),
• Gwiazda Piołun (1968)
• Dwie głowy ptaka (1970)
• Pielgrzymi (1972)
• Powrót z Carskiego Sioła (1973)
• Czarny romans (1974)
• Odpocznij po biegu (1975)
• Herbatka z nieobecnym (słuchowiska radiowe, 1976)
• Rośnie las (1977)
• Wczesny powrot (1978)
• Złoty wąwóz (wybor opowiadań 1978)
• Twarze 1863 (1979)
• Zwierzęta zostały opłacone (1980)
• Trzy etiudy kryminalne (1980)
• Cień karła, cień olbrzyma (1983)
• Pismak (1984)
• Lament (1984)
• Wieniec dla sprawiedliwego (1988)
• Drabina Jakubowa (1988)
• Laur i cierń (1989)
• Maski (1989)
• Zabij cara (1992)
• Wyspa kata (1999)

Źródła

• Aleksandra Chomiuk: Powieść historyczna wobec zmian w historiografii. Przypadek Władysława Lecha Terleckiego, Ruch Literacki z.5, 2001, s.625-638
• Madejska Janina: Władysław Lech Terlecki. Zestawienie bibliograficzne w wyborze, Poradnik Bibliotekarza 1993 nr 4 s. 13-17