Andriej Andriejewicz Gromyko,
biał.
Андрэй Андрэевіч Грамыка,
ros.
Андрей Андреевич Громыко (ur.
18 lipca
1909
we wsi Staryja Hramyki,
Białoruś
, zm.
2 lipca
1989
w
Moskwie
) –
radziecki
polityk, ekonomista.
Należał od 1931 do
WKP(b)
, następnie do KPZR. Od 1939 pracował w korpusie dyplomatycznym
ZSRR
. W latach 1943–1946 był ambasadorem ZSRR w
Stanach Zjednoczonych
. W latach 1946–1949 był wiceministrem spraw zagranicznych ZSRR i jednocześnie (do 1948) jej przedstawicielem w
Radzie Bezpieczeństwa ONZ
. W latach 1952–1953 był ambasadorem ZSRR w
Wielkiej Brytanii
. Od roku 1957 aż do 1985 był długoletnim szefem dyplomacji ZSRR. Od 1973 do 1988, gdy przeszedł na polityczną emeryturę, był członkiem Biura Politycznego
KPZR
. Równocześnie w latach 1985–1988 był przewodniczącym Prezydium
Rady Najwyższej ZSRR
(formalnie głową państwa).
Z lat sprawowania funkcji szefa dyplomacji ZSRR na zachodzie przywarł do niego przydomek Mister Niet (pan "nie"), gdyż jego praca wiązała się ze stosowaniem polityki pozorowanych negocjacji rozbrojeniowych, polegających głównie na ciągłym mówieniu "nie" na wszystkie propozycje dyplomatów zachodnich i jednoczesnej propagandzie przedstawiającej ZSRR jako kraj skłonny do kompromisów.
Jako członek Biura Politycznego popierał wybór
Michaiła Gorbaczowa
na I sekretarza KPZR, a później jako jedyny działacz KPZR "starego pokolenia" popierał aktywnie jego reformy.
Został odznaczony m.in. dwukrotnie Złotym Medalem '"Sierp i Młot"
Bohatera Pracy Socjalistycznej
(17 lipca 1969, 17 lipca 1979), pięciokrotnie
Orderem Lenina
,
Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy
i
Orderem "Znak Honoru"
oraz Krzyżem Wielkim Orderu Słońca Peru. Laureat
Nagrody Leninowskiej
(1982) i
Nagrody Państwowej ZSRR
(1984).
Bibliografia