Dziewictwo – stan
mężczyzny
lub
kobiety
, przed podjęciem
stosunków seksualnych
[1]. Kobieta jest wówczas określana mianem dziewicy, natomiast mężczyzna – prawiczka.
Kobiety
Częsty pogląd utożsamiania dziewictwa z istnieniem u kobiety
błony dziewiczej
jest uważany przez
naukowców
za błędny. Potwierdzone naukowo są przypadki kobiet, które
rodziły
się bez wykształconej błony dziewiczej. Błonę dziewiczą można również stracić w inny sposób niż przy współżyciu. Może ona ulec uszkodzeniu również podczas wypadku, intensywnego uprawiania pewnych rodzajów
sportu
[], a także podczas
zabiegu
lekarskiego
lub
masturbacji
albo niewłaściwego używania
tamponów
itp. Z drugiej strony znane są przypadki, że błona dziewicza nie uległa przerwaniu podczas
stosunku seksualnego
. Często w takich przypadkach stosuje się specjalne nacięcie lekarskie.
Jakkolwiek w większości przypadków obecność błony dziewiczej pokrywa się z faktycznym nieodbywaniem stosunków seksualnych w przeszłości, to jednak wspomniane wyżej przypadki negują tę metodę jako wiarygodną. Ponadto utożsamianie dziewictwa z faktem istnienia błony dziewiczej jest mylne w przypadku uprawiania seksu
analnego
lub
bez penetracji
– w stosunku do takich kobiet (uprawiających różne rodzaje seksu oprócz stosunku waginalnego i przez to mających zachowaną błonę dziewiczą) używane jest czasem określenie "półdziewica" (na podstawie powieści Półdziewice, fr. Les Demi-vierges
francuskiego
pisarza Marcela Prévosta z 1894 r.). Podobnie kobieta, która uległa wypadkowi i straciła błonę dziewiczą, może nadal być uważana za dziewicę.
Utożsamianie dziewictwa z istnieniem błony dziewiczej powoduje, że czasem wykonywane są zabiegi „
przywracania dziewictwa
”.
Mężczyźni
Dla mężczyzny, który nie współżył seksualnie, w języku polskim stosuje się określenie "prawiczek", gdyż nie został on jeszcze "zdeprawowany" przez stosunek seksualny (który dawniej powszechnie utożsamiano z
grzechem pierworodnym
– współcześni komentatorzy
Biblii
przeważnie odrzucają taką interpretację).
Określenie to często bywa uważane za pejoratywne i ośmieszające w przypadku dorosłych mężczyzn.
Dziewictwo w kulturze
Dziewictwo jako swego rodzaju wyjątkowy stan seksualny człowieka w wielu kulturach nacechowane jest treściami symbolicznymi i sakralnymi.
Grecja i Rzym
W
zachodnim
kręgu cywilizacyjnym
dziewictwo stało się stanem o szczególnym znaczeniu sakralnym w
starożytnej
Grecji
(gdzie obowiązywało tzw.
sybille
, czyli wieszczki świątynne) oraz w
Rzymie
(
westalki
, kapłanki bogini
Westy
). Niektóre
mity
greckie mówią też o składaniu ofiar z dziewic i młodych (zapewne nietkniętych seksualnie) chłopców.
Żydzi
U
Żydów
w
starożytności
rozumienie dziewictwa było bardzo nieprecyzyjne. Obowiązywało (przynajmniej od pewnego momentu)
tabu
przedmałżeńskiej seksualności, tak więc stanem postulowanym było dziewictwo zarówno pana młodego, jak i panny młodej, dlatego m.in.
małżeństwo
miało miejsce w tak wczesnym wieku (dziewczęta wydawano zwykle za mąż między 12. a 14. rokiem życia – preferowano czas w okolicach pierwszej miesiączki). Żydzi nie mieli jednak w starożytności jasno sprecyzowanej kategorii dziewictwa. Istniało kilka sposobów jego definiowania:
- dziewicą mogła być oczywiście dziewczyna przed pierwszym
stosunkiem seksualnym
;
- dziewicą mogła też jednak być dziewczyna przed pierwszą
miesiączką
; wobec tak wczesnego wieku, w jakim dziewczęta wydawano za mąż, zdarzało się, że mogła być dziewicą w tym sensie, a nie być już w poprzednim;
- kategorii dziewictwa Żydzi używali również w starożytności wobec osób już po ślubie, jeśli tylko
małżeństwo
to było ich pierwszym związkiem
seksualnym
; mówiło się czasem o tym, że osoba była czyjąś dziewiczą małżonką od kilku lat – oznaczało to, że przed tym małżeństwem nie miała nikogo innego;
Historyk
Geza Vermes
sądzi, że w tych nieścisłościach semantycznych tkwi źródło
dogmatu
o niepokalanym poczęciu i dziewiczym macierzyństwie
Marii
, matki
Jezusa
.
Średniowiecze
W
średniowieczu
dziewictwo stało się postulowanym stanem idealnym dla kobiety. W nauczaniu
Kościoła katolickiego
również dla mężczyzny był to stan pożądany, ale ogólnie ówczesna kultura tego akurat poglądu nie podzielała – w większości społeczeństwa dominował kult męskiej sprawności seksualnej i sukcesów w tej dziedzinie.
Jacques Le Goff
sugeruje, że niezwykła rola dziewictwa kobiet w kulturze średniowiecznej brała się z dysproporcji demograficznej między mężczyznami a kobietami. Mężczyźni ginęli w niekończących się
wojnach
.
Poligamia
była zakazana, więc propagowanie różnych form dziewictwa odgrywało istotną rolę społeczną w sytuacji nadwyżki kobiet.
Słynne dziewice średniowiecza:
Chrześcijaństwo
Współcześnie kościoły chrześcijańskie często zamiast pojęcia dziewictwa używają pojęcia czystości, które nie ma nic wspólnego z fizjologią, np. czystość zachowuje ofiara
gwałtu
. W nauczaniu Kościoła katolickiego szczególnie podkreśla się rolę czystości przedmałżeńskiej.
Islam
Koran (17:32) potępia
cudzołóstwo
i stwierdza że
stosunek płciowy
może odbywać się jedynie między mężem i żoną. Małżeństwo jest bardzo ważne w islamie,
hadis
stwierdza nawet, że "małżeństwo jest połową religii". Dlatego też dziewictwo nowo poślubionej żony jest ważne dla męża i honoru całej rodziny.
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Zbigniew Lew-Starowicz: Miłość i seks : słownik encyklopedyczny. Wrocław: Wydawnictwo "Europa", 1999, s. 77. .