Flawian, (
gr.
Φλαβιανός) -
patriarcha konstantynopolitański
(
446
-
449
), (
scs.
Swiatitiel Fławian ispowiednik, patriarch Konstantinopolskij),
święty
Kościoła prawosławnego
.
Hagiografia
Od bardzo wczesnych lat poświęcił się służbie Bogu. Przez pewien czas był
proboszczem
soboru Mądrości Bożej (Sofijskim)
w
Konstantynopolu
. W
446
r. wybrano go patriarchą konstantynopolitańskim.
Flawian był gorliwym i oddanym obrońcą czystości wiary chrześcijańskiej. Sprawując urząd patriarchy popadł w konflikt z cesarskim urzędnikiem Chryzatem, który spodziewał się, że za udzielone
biskupowi
poparcie otrzyma kosztowny prezent. Nie doczekawszy się podarunku swymi intrygami próbował go usunąć. Na
synodzie
zwołanym przez Flawiana w
448
r. z powodu głoszenia błędnej nauki o
Chrystusie
z urzędu opata odwołano
Eutychesa
, ojca chrzestnego Chryzata. Eutyches odwołał się do
Rzymu
. W odpowiedzi papież
Leon
skierował list do Flawiana, w którym wyłożył doktrynę ortodoksji.
Celem omówienia spornej kwestii
cesarz Teodozjusz II
zwołał w
449
r. w
Efezie
sobór
, jak się później okazało bardzo burzliwy. Przewodniczył mu
patriarcha Aleksandrii
Dioskur
. Dioskur poparł
Eutychesa
, a Flawiana odwołano z urzędu. Został potraktowany bardzo okrutnie. Najpierw żołnierze cesarscy pobili go, a następnie wtrącili do więzienia w
Hypaipa
w
Lidii
. Tam po trzech dniach zmarł. Z tego też powodu otrzymał tytuł wyznawcy. Na
soborze w Chalcedonie
w
451
r. patriarcha Flawian został zrehabilitowany. W tym samym roku św.
Pulcheria
sprowadziła jego prochy do Konstantynopola.
Kult
Jego
wspomnienie liturgiczne
w Cerkwi prawosławnej obchodzone jest 18 lutego/3 marca[1], tj.
3 marca
(lub 2 marca w latach przestępnych) wg
kalendarza gregoriańskiego
.
W
ikonografii
święty przedstawiany jest, jako brodaty mężczyzna w biskupich szatach, prawą ręką błogosławi, w lewej trzyma Ewangelię.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.
