Miesiąc synodyczny, lunacja – średni
czas
pomiędzy kolejnymi
nowiami
Księżyca
. Przyjmuje się, że miesiąc synodyczny trwa 29
dni
12
godzin
44
minuty
i 2,9
sekundy
(co daje 29,5306 średniej doby słonecznej).
Miesiąc synodyczny jest o ponad 2 dni dłuższy od
miesiąca syderycznego
. Czas ten jest potrzebny aby Księżyc ponownie znalazł się w tym samym położeniu względem prostej Słońce-Ziemia. Wychodząc od sytuacji Księżyca w Pełni po jednym miesiącu gwiazdowym zobaczymy, że Księżyc okrążył Ziemię o 360 stopni, ale w tym czasie Ziemia przesunęła się po swojej orbicie. Prosta Słońce-Ziemia obróciła się w tym czasie o ok. 30 stopni czyli Księżyc dla obserwatora ziemskiego nie wrócił jeszcze do wyjściowego położenia względem Słońca. Potrzeba na to własnie około 2 dodatkowych dni.
W rzeczywistości długość okresu synodycznego wynosi od 29,25 do 29,83 doby (na skutek
spłaszczenia
orbity
Ziemi). Wskutek ruchu obiegowego prosta Słońce-Ziemia obraca się względem gwiazd w płaszczyźnie
ekliptyki
w srednim tempie 1 obrót na
rok
. Z powodu roczych zmian odległości Ziemia-Słońce oraz zmian prędkości Ziemi na orbicie, tempo obracania się prostej Ziemia-Słońce w przestrzeni nie jest stałe (patrz:
prawa Keplera
). Skutkiem tego droga jaką musi przebyć Księżyc aby ponownie znaleźć się w wyjściowym położeniu jest zmienna.
W czasie miesiąca synodycznego zachodzi cały cykl astronomicznych zjawisk – np. rozpoczyna się w nowiu, następnie pierwsza kwadra (1/4 lunacji), pełnia i wreszcie ostatnia kwadra.
Miesięczny cykl faz księżyca (czyli cykl ciemnych i jasnych nocy) ma wpływ na różne cykle biologiczne.
Zobacz też