Osiedle Mikołaja Kopernika w Legnicy –
osiedle mieszkaniowe
w
Legnicy
położone we wschodniej części miasta, w obrębach geodezyjnych 13 – Wrocławskie Przedmieście i częściowo 18 – Bielany[1].
Granice osiedla wyznaczają: ulica Wrocławska na północy (na odcinku od Moniuszki do linii kolejowej), linia kolejowa
Legnica
-
Katowice
na wschodzie, ulice: Biegunowa, Radosna i
Malczewskiego
na południu oraz aleja Rzeczypospolitej i ulica
Moniuszki
na zachodzie.
Osiedle sąsiaduje z:
Osiedle dzieli się na dwie podstawowe jednostki, rozdzielone dwupasmową arterią komunikacyjną wschód-zachód miasta (al.
Piłsudskiego
:
- Kopernik I – część położona na południe od alei Piłsudskiego,
- Kopernik II – część położona na północ od alei Piłsudskiego[2].
Na osiedlu mieszka ok. 20 000 osób[].
Historia osiedla
Osiedle powstało na terenach dawnych działek i pól uprawnych, przyłączonych do miasta przed
1945
r.[3]. Budowę pierwszych bloków rozpoczęto w
1972
r.[4]. Ostatnie budynki mieszkalne oddano do użytku w
1992
r.
Zabudowa
Wieżowiec (po termomodernizacji) przy ulicy Neptuna
Kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski
Budynek pięciokondygnacyjny w układzie 3-klatkowym (po termomodernizacji)
Podstawową zabudowę obydwu jednostek osiedla tworzą budynki wykonane w technologii
Wrocławskiej Wielkiej Płyty
dla Legnickiej Spółdzielni Mieszkaniowej – jedenastokondygnacyjne
wieżowce
ustawione w orientacji południkowej (na osi północ-południe) oraz budynki pięciokondygnacyjne ustawione w orientacji równoleżnikowej (na osi wschód-zachód). Boczne ściany wszystkich budynków nie posiadają okien, ściany frontowe nie posiadają zaś
balkonów
. Cechą wyróżniającą poszczególne jednostki osiedla jest długość budynków – na jednostce Kopernik I zarówno budynki niższe (6 domów), jak i wieżowce (6) posiadają urozmaicony układ klatek schodowych (pod względem ilości), podczas gdy na jednostce Kopernik II spotkać można jedynie 3 ujednolicone formy bloków – 11-kondygnacyjne wieżowce o długości 150 m[4] posiadające 14 klatek (6) oraz 5-kondygnacyjne budynki w dwóch wariantach: z trzema (20) oraz dwunastoma klatkami (6). Całość założenia, wkomponowanego w tereny zielone, zaprojektowali
architekci
Bogna
i
Kazimierz
Klimczewscy[4].
W późniejszych latach na osiedlu powstawały: cztery sklepy typu
sam
(obecnie należące do sieci Mercus, EKO, Intermarche i Biedronka), obiekty szkolno-oświatowe (żłobki, przedszkola, Szkoła Podstawowa nr 7), dom kultury, kościół Matki Bożej Królowej Polski, tereny rekreacyjne (Park Bielański), trzy pawilony usługowe, stacje paliw, parkingi,
targowisko
.
Ok. roku
1990
na ul. Astronomicznej na jednostce Kopernik I i w rejonie ul. Kosmicznej i Galaktycznej na jednostce Kopernik II powstały pięciokondygnacyjne budynki nawiązujące wyglądem zewnętrznym do istniejących wcześniej, wykonane jednak w technologii tradycyjnej (cegła) i odbiegające kształtem i położeniem od pierwotnego projektu. Wzdłuż al. Piłsudskiego w pobliżu ul. Horyzontalnej powstało również kilka dwukondygnacyjnych domków składających się z parterowej części usługowej i piętrowej części mieszkalnej.
Od roku
1996
Legnicka Spółdzielnia Mieszkaniowa przeprowadza
termomodernizację
wszystkich budynków osiedla. Bloki otrzymują jednolity stylistycznie, natomiast zróżnicowany kolorystycznie wygląd według dwóch przyjętych schematów (odrębny dla wieżowców i budynków pięciokondygnacyjnych). Do maja
2008
r. zmodernizowano wszystkie wieżowce oraz część budynków pięciokondygnacyjnych.
W obrębie dzisiejszego osiedla znajduje się również kilkanaście obiektów przedwojennych. Są to m.in. budynek Szkoły Podstawowej nr 6, Archiwum Państwowego przy al. Piłsudskiego oraz gmach Zespołu Szkół Przemysłu Spożywczego przy ul. Wrocławskiej.
Komunikacja
Podstawowe ulice osiedla Kopernika to stanowiąca jego północną granicę ul. Wrocławska, zachodnią ul. Moniuszki oraz przecinająca osiedle na dwie jednostki dwujezdniowa al. Piłsudskiego (droga o ograniczonej liczbie skrzyżowań i przejść dla pieszych).
Ulice te są jednocześnie jedynymi, prowadzącymi ruch autobusów
komunikacji miejskiej
i podmiejskiej (
PKS
oraz przewoźników prywatnych), głównie w kierunku
Prochowic
i miast
LGOM
. Przy ul. Moniuszki znajduje się jeden przystanek autobusowy (linie: 21 i N1), przy ul. Wrocławskiej trzy (linie: 0, 1, 2, 7, 10, 11, 24, N1, N2), a przy al. Piłsudskiego dwa (linie: 0, 3, 6, 8, 9, 15, 16, 18, 21, 23, 25, N1. N2).
Istotne znaczenie posiada otwarty częściowo w
1987
r.[4], a w całości w
1994
r.[5] wiadukt w ciągu al. Piłsudskiego, łączący osiedle Kopernika z osiedlem Piekary. Pod wiaduktem znajduje się uruchomiony w
1986
r. kolejowy
przystanek osobowy
.
Wzdłuż południowej jezdni al. Piłsudskiego, na całej długości osiedla przebiega jedyna na os. Kopernika
ścieżka rowerowa
.
Wszystkie drogi wewnątrzosiedlowe na os.Kopernika są równorzędne. Osiedle objęte jest również strefą ograniczonej prędkości (tzw. strefa "tempo 30").
Przypisy
- ↑ Na podstawie mapy załączonej do książki M. Juniszewskiego "Nazwy ulic i placów Legnicy", Legnica 2000
- ↑ Na podstawie corocznych informatorów Legnickiej Spółdzielni Mieszkaniowej
- ↑ "Legnica. Zarys monografii miasta" pod redakcją Dąbrowskiego S. Wrocław-Legnica 1998. str. 502 (mapa)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Gumiński T. Wiśniewski E. "Legnica. Przewodnik po mieście", Legnica 2001, str. 122
- ↑ Data z tabliczek pamiątkowych na wjazdach od strony os. Kopernika
Linki zewnętrzne