Prosper z Akwitanii, Tiro Prosper (ur. ok.
390
, zm. ok.
455
-
465
) –
chrześcijański
teolog
świecki,
aplikant
(
ang.
tiro),
Ojciec Kościoła
, sekretarz
papieża Leona Wielkiego
,
święty Kościoła katolickiego
.
Pisma
Prosper był zwolennikiem i obrońcą nauki
św. Augustyna
w
Galii
, którego nigdy nie spotkał osobiście, jednak utrzymywał z nim korespondencję.
Pisał poezje, niektóre zaangażowane w spory dogmatyczne m.in. z
pelagianami
, inne, o bardziej lirycznym wydźwięku, jak wiersz Do żony opiewający znikomość ludzkiego istnienia. Angażował się w spory chrystologiczne swojej epoki.
Pozostawił listy pisane do św. Augustyna oraz traktaty teologiczne Pro Augustino responsiones ad excerpta Genuensium broniący i wyjaśniający poglądy Augustyna, Responsiones ad capitula Gallorum także broniący nauki Augustyna przez błędnymi zarzutami, i traktat Ad capitula objectionum Vincentianarum responsiones o podobnej tematyce.
Około
433
roku napisał najważniejszą swoją księgę De Gratia Dei et libero arbitrio; liber contra collatorem, przeciw niejakiemu Kasjanowi, który bronił
pelagianizmu
.
Innym ważnym dziełem jest Chronicon prezentujący dzieje świata od stworzenia do roku
378
, opierające się na dziele
św. Hieronima
.
Kult
Wspomnienie liturgiczne
w
Kościele katolickim
obchodzone jest
25 czerwca
[1].
Zobacz też
Przypisy
Źródła
-
Tiro Prosper of Aquitaine
- Catholic Encyclopedia (
ang.
)
- Muza łacińska. Antologia poezji wczesnochrześcijańskiej i średniowiecznej opracował ks. M. Starowieyski