Strzelcy łotewscy (
łot.
latviešu strēlnieki) - formacje wojskowe, powołane w
1915
roku do obrony bałtyckich terytoriów
Rosji
w czasie
I wojny światowej
. Początkowo ochotnicze, od
1916
roku pobór do nich prowadzony był pod przymusem wśród
Łotyszy
. W sumie walczyło w nich ok. 40 000 żołnierzy.
Od
1915
do
1917
strzelcy łotewscy walczyli w armii rosyjskiej przeciwko Niemcom wzdłuż
Dźwiny
. W
1917
większość żołnierzy stanęła po stronie
bolszewików
, tworząc formację znaną jako Czerwoni Strzelcy Łotewscy (
ros.
красные латышские стрелки).
Brali udział w tłumieniu powstań antybolszewickich w
Moskwie
i
Jarosławiu
w
1918
, wchodzili m.in. w skład garnizonu
kremlowskiego
. Walczyli przeciwko wojskom
Denikina
,
Judenicza
i
Wrangla
. Oficer Czerwonych Strzelców Łotewskich,
Jukums Vācietis
, został pierwszym głównodowodzącym
Armii Czerwonej
. Czerwoni Strzelcy Łotewscy brali także udział w agresji na nowo utworzone państwa -
Łotwę
(1919) i
Polskę
(
1920
).
Oddziały łotewskie brały też udział w wojnie domowej po stronie
białych
, m.in.
Łotewski Imantski Pułk Strzelecki
i
Łotewski Troicki Batalion Strzelecki
.
11000 byłych strzelców powróciło na
Łotwę
po roku
1920
. Inni pozostali w
Rosji Radzieckiej
, zajmując stanowiska w
Armii Czerwonej
i
Czeka
. Wielu z nich zostało zamordowanych w czasie
"Wielkiej Czystki"
w latach 30.
XX wieku
.
W roku
2000
zespół
folk metalowy
Skyforger
wydał
album
"
Latviešu strēlnieki
", będący artystycznym hołdem dla strzelców łotewskich.