Matamata (Nowa Zelandia), sceny z Shire w filmie trylogii Władca Pierścieni, Peter Jackson.
W fikcyjnym uniwersum
Śródziemia
przedstawionym w dziełach
J. R. R. Tolkiena
Shire (
ang.
hrabstwo) to region zamieszkany przez
hobbitów
. Shire leży w północno-zachodniej części Śródziemia, w krainie zwanej
Eriadorem
, w dawnym królestwie
Arnoru
. Jego nazwa we
Wspólnej Mowie
to Sûza.
Kraj ten dzieli się na 6 jednostek administracyjnych:
W Shire dzieje się część akcji
Hobbita
oraz
Władcy Pierścieni
.
W pierwszej wersji tłumaczenia Władcy pierścieni
Jerzego Łozińskiego
Shire przetłumaczone zostało jako Włość. W nowszych wydaniach tłumaczenia Łozińskiego, a także w tłumaczeniach
Marii Skibniewskiej
oraz
Marii
i
Cezarego Frąców
, zachowana została nazwa oryginalna.
Obszar około 18 tys mil kwadratowych w Eriadorze między
Baranduiną
i Dalekimi Wzgórzami, pierwotnie żyzna i dobrze uprawiana część Arnoru. W czasie, gdy Północne Królestwo chyliło się ku upadkowi teren ten wyludnił się i w 1601 roku Trzeciej Ery król
Argeleb II
z
Arthedainu
dał go hobbitom pod wodzą Marcha i Blanca. W 1630 roku większość hobbitów ze Śródziemia mieszkała już w Shire, które składało się z czterech Ćwiartek, dzielących się dalej na krainy rodowe. Hobbici żyli spokojnie na swojej nowej ziemi; jedynymi przeciwnościami, jakim musieli stawić czoło w Trzeciej Erze, były:
Wielka Zaraza
w 1626 roku,
Bitwa na Zielonych Polach
,
Długa Zima
w 2747 roku, Chude Lata w latach 2758-2760,
Sroga Zima
w 2911 roku oraz opanowanie Shire przez
Lotha Sackville-Bagginsa
,
Sarumana
i złych ludzi pod koniec
Wojny o Pierścień
. W gruncie rzeczy hobbitom z Shire tak długo udawało się nie zwracać uwagi na świat zewnętrzny, że prawie zapomnieli o jego istnieniu, mimo że przez środek Shire przebiegał
Wschodni Gościniec
. Swoje bezpieczeństwo zawdzięczali też częściowo nieustannej czujności
Strażników Północy
. Z powodu przeludnienia w 2340 roku Oldbuckowie z
Marish
przekroczyli Brandywinę i osiedli w
Bucklandzie
. W 32 roku Czwartej Ery król Elessar formalnie przyłączył Buckland do Shire i dał hobbitom także Marchię Zachodnią, rozciągającą się od Dalekich po Wieżowe Wzgórza. Przedtem, w 17 roku, wydał dekret, na którego mocy Shire było wolnym krajem pod jego protektoratem i który zakazywał ludziom wstępu na jego obszar.
Przed śmiercią króla
Arvedui
Shire uznawało władzę króla, lecz kraj był tak odcięty od spraw zewnętrznych, że władza ta była jedynie nominalna. Po upadku Północnego Królestwa hobbici wybierali
thana
, który miał sprawować władzę do powrotu króla; jego urząd miał głównie ceremonialne znaczenie. Jedynym urzędnikiem pełniącym rzeczywiście swe obowiązki był burmistrz
Michel Delving
, który kierował Policją i Pocztą. Shire nie posiadało raczej spisanych praw i przepisów- zwyczajowo przestrzegali starego prawa królestwa Arnoru, które niegdyś dobrowolnie przyjęli, uznając je za sprawiedliwe.
Struktura społeczna Shire wydaje się prosta. Istniała pewna liczba ziemian, na tyle zamożnych, że nie musieli pracować, lecz większość hobbitów była rolnikami, kupcami lub robotnikami. Trafiali się też biedacy, ale ich los nie był rozpaczliwy, gdyż bogatsi hobbici zazwyczaj im pomagali. Shire było krainą zasadniczo rolniczą.
[Źródło, "Encyklopedia Śródziemia", Robert Foster, Wydawnictwo Amber, 2002]