Wierzba siwa
Wierzba siwaWierzba siwa (Salix eleagnos) –
gatunek
rośliny wieloletniej
należący do rodziny
wierzbowatych
. Występuje w
Europie
i
Azji
. W
Polsce
tylko w
Karpatach
. Czasami można spotkać formy zdziczałe, pochodzące z uprawy (
ergazjofigofity
) także poza Karpatami. Charakterystyka- Pokrój
- Przeważnie
krzew
, rzadziej
drzewo
, o wysokości do 6 m i o wzniesionych i odstających gałęziach.
-
Pęd
- Roczne gałązki czerwonawe, starsze delikatnie, szaro omszone.
Pączki
przylegające, bardzo blisko siebie (co ok. 1 cm), okryte jedną łuską.
-
Liście
- Równowąskolancetowate, o długości 8-12 cm i szerokości ok. 1 cm. Końce liści zaostrzone, brzegi podwinięte i na szczycie delikatnie piłkowane, bez
przylistków
. Górą ciemnozielone, spodem
kutnerowato
owłosione, srebrzyste. Nerw środkowy żółtawy.
-
Kwiaty
- Roślina
dwupienna
, kwiaty zebrane w
kwiatostany
zwane
kotkami
. Kotki żeńskie o długości do 6 cm i szerokości 0,8 cm, na wyraźnych szypułkach, zgięte. Mają jednobarwne
przysadki
(żółte). W
kwiatach żeńskich
słupki
nagie, na krótkim trzonku z wyraźną szyjką i podzielonymi znamionami. Kotki męskie o długości do 3 cm i szerokości 0,6 cm, wyrastają na szypułce o długości 0,5 cm. Mają przysadki dwubarwne, na szczycie czerwono lub brązowo nabiegłe, nagie, lub na brzegu orzęsione.
Kwiaty męskie
z jednym
miodnikiem
i dwoma owłosionymi dołem
pręcikami
o żółtych
pylnikach
. Nitki pręcików zrośnięte co najwyżej do połowy długości.
-
Owoc
-
Torebka
z licznymi i drobnymi
nasionami
.
Biologia i ekologiaRośnie nad górskimi potokami w Karpatach. W
Tatrach
sięga do
regla górnego
. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla
All.
Salicion eleagni i
Ass.
Salici-Myricarietum[2].
Roślina miododajna
i
owadopylna
, kwitnie od kwietnia do maja. Nasiona rozsiewane przez
wiatr
. ZmiennośćTworzy
mieszańce
z gatunkami:
wierzba iwa
(S. caprea),
wierzba purpurowa
(S. purpurea),
wierzba rokita
(S. rosmarinifolia),
wierzba szara
(S. cinerea),
wierzba uszata
(S. aurita),
wierzba wawrzynkowa
(S. daphnoides),
wierzba wiciowa
(S. viminalis)[3]. Zastosowanie Bibliografia- Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
Przypisy- ↑ Stevens P.F.:
Angiosperm Phylogeny Website
(
ang.
). 2001–. [dostęp 2009-12-10].
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
Inne hasła zawierające informacje o "Wierzba siwa":
Wierzba śląska
...
Wielki Staw (jezioro w Karkonoszach)
...
Bełdany
...
Mazurski Park Krajobrazowy
...
Bóbr europejski
...
Polska Czerwona Księga Roślin
...
Długosz królewski
...
Pobrzeże Kaszubskie
...
Bór sosnowy
...
Plejstocen
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Wierzba siwa":
Świat roślinny i zwierzęcy w Polsce (plansza 13)
...
031b. Ekosystemy i ich rozwój (plansza 13)
...
005. Przegląd i znaczenie nasiennych (plansza 15)
...
|