Wacław Budzyński (ur.
1891
w
Warszawie
albo
1890
na
Podlasiu
, zm. we wrześniu
1939
w
Baranowiczach
albo w
Kuropatach
) –
polski
polityk, legionista, publicysta, poseł na
Sejm IV kadencji
w
II RP
.
Życiorys
W młodości przebywał w
USA
, gdzie pracował jako robotnik. W 1914, po powrocie na ziemie polskie, wstąpił do
Legionów
. Służył w 1 pułku ułanów, był internowany w
Szczypiornie
. W latach 1918–1921 w
Wojsku Polskim
, służbę zakończył w stopniu
porucznika
.
Był założycielem i przewodniczącym Związku Teatrów Ludowych. Od 1923 we
Francji
, gdzie wydawał pismo dla polskich robotników tam pracujących. Następnie mieszkał w
Hiszpanii
i
Ameryce Południowej
. Po powrocie do kraju współpracował z wieloma pismami, był jednym z założycieli Porozumienia Młodej Prasy.
W 1935 został posłem na Sejm z listy
Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem
z okręgu nr 21 (
Sieradz
,
Łask
). W latach 1937–1938 należał do
Obozu Zjednoczenia Narodowego
. Został usunięty z OZN przez szefa Obozu gen.
Stanisława Skwarczyńskiego
, gdy zarzucił kierownictwu OZN, że przeszkadza mu ono w walce z
masonerią
i
żydowskim
ubojem rytualnym. Gen. Skwarczyński oskarżył kierowaną przez Budzyńskiego gazetę "Jutro Pracy", o to, że atakuje ona ozonową "
Gazetę Polską
". Wykluczenie posła z OZN wywołało liczne protesty ze strony parlamentarzystów Obozu[1].
Do wybuchu
II wojny światowej
mieszkał w
Łodzi
. Po niemieckim ataku na Polskę wyjechał do Baranowicz, gdzie został zamordowany przez
NKWD
.
Przypisy
- ↑ Tadeusz Jędruszczak: Piłsudczycy bez Piłsudskiego. Powstanie Obozu Zjednoczenia Narodowego w 1937 roku. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963, s. 212.
Bibliografia
- Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej.
Jacek Majchrowski
(red.). Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza "BGW", 1994, ss. 245–246. .
- Tadeusz Jędruszczak: Piłsudczycy bez Piłsudskiego. Powstanie Obozu Zjednoczenia Narodowego w 1937 roku. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963.