Wiąz pospolity
Wiąz pospolityGałązka odmiany korkowej ( Suberosa),
Białowieża
04.2006. Wiąz pospolity, wiąz polny (Ulmus minor Mill.) –
gatunek
rośliny z rodziny
wiązowatych
(Ulmaceae). Rodzime obszary jego występowania to: Europa, Azja Zachodnia i Kaukaz, Afryka Północna (Algeria, Maroko, Tunezja) i Wyspy Kanaryjskie[2]. Morfologia- Pokrój
-
Drzewo
zrzucające liście na zimę, o wysokości do około 30 metrów.
Korona
wielopostaciowa – u formy typowej zwykle wysoko sklepiona, ale przy tym wąska. Konary stosunkowo krótkie, mocne, odstające prawie poziomo.
Gałęzie
na nich raczej niejednolite; boczne niekiedy przygięte i wiszące.
-
Kora
-
Kora
brunatno szara, z długimi dość głębokimi bruzdami i wygrabionymi listwami.
Pędy
cienkie, gładkie, lekko błyszczące, brunatno czerwone lub ciemnoczerwone.
-
Liście
-
Pączki
owalne, spiczaste i tylko na szczycie nieco owłosione, poza tym błyszczące, czerwonobrunatne. Liście o długości 6-10 cm i szerokości 5-8 cm, przybierają rozmaite, zmienne kształty, choć przeważnie są odwrotnie jajowate lub podłużne, z wydłużonym wąskim wierzchołkiem i uderzająco skośną, asymetryczną nasadą liścia. Brzeg liścia jest niewyraźnie podwójnie piłkowany albo karbowany, z małymi, skierowanymi ku szczytowi ząbkami. Górna powierzchnia liścia zwykle błyszcząca i ciemnozielona, a dolna – jaśniejsza i z wyraźnymi, pęczkami aksamitnych włosków w kątach większych nerwów, a poza tym naga.
-
Kwiaty
- Zebrane w gęste pęczki, na króciutkich szypułkach. Pręcików 4-5 z rudymi pylnikami, znamiona białe.
-
Owoce
- Odwrotnie jajowate lub podłużne skrzydlaki;
orzeszek
wyraźnie powyżej środka.
Biologia i ekologia
Fanerofit
. Kwiaty
przedsłupne
,
wiatropylne
. Kwitnie w marcu-kwietniu. Siedlisko:
lasy
, brzegi rzek,
aluwia
. Jest gatunkiem ciepłolubnym. Występuje na całym niżu, w górach Europy sięga do 500 m n.p.m.[3]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla
All.
Alno-Ulmion i
Ass.
Ficario-Ulmetum[4]. Drzewo to jest rośliną żywicielską (podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju
wiąz
) gąsienic motyla
ogończyka wiązowca
[5]. ZastosowanieDawniej powszechnie uprawiany jako drzewo
parkowe
i alejowe. Obecnie jako gatunek najbardziej podatny na
holenderską chorobę wiązu
prawie nieistniejący. Doskonale nadaje się na
bonsai
. Systematyka i zmienność- Samorzutnie krzyżuje się z
wiązem górskim
tworząc mieszańca zwanego wiązem holenderskim (Ulmus ×hollandica Mill.)[3]. Z mieszańca tego ogrodnicy wyhodowali wiele
kultywarów
odpornych na holenderska chorobę wiązu[3]. Należą do nich np. 'Bea Schwarz' i 'Groenefeld'[3].
- Ma wiele
synonimów
[2]: Ulmus campestris auct., Ulmus carpinifolia Gled., Ulmus foliacea Gilib., nom. inval., Ulmus nitens Moench, Ulmus suberosa Moench
Przypisy- ↑ Stevens P.F.:
Angiosperm Phylogeny Website
(
ang.
). 2001–. [dostęp 2010-01-21].
- ↑ 2,0 2,1
Germplasm Resources Information Network (GRIN)
. [dostęp 2010-05-05].
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wyd. „Delta W-Z”. .
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ Buszko J., Masłowski J.: Motyle dzienne Polski. Nowy Sącz: Wydawnictwo "Koliber", 2008, s. 80. .
Inne hasła zawierające informacje o "Wiąz pospolity":
Gatunek chroniony
...
Jarząb pospolity
...
Chojnik (Karkonosze)
...
Bór świeży
...
Orzysz (jezioro)
...
Mazurski Park Krajobrazowy
...
Bóbr europejski
...
Polska Czerwona Księga Roślin
...
Szkocja
...
Hieronim ze Strydonu
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Wiąz pospolity":
Świat roślinny i zwierzęcy w Polsce (plansza 13)
...
Lasy i leśnictwo w Polsce (plansza 13)
...
Rośliny użytkowe (plansza 18)
...
|