Operacja Ochronna Tarcza lub Mur Obronny (
hebr.
מבצע חומת מגן, Mivtza Homat Magen) – operacja wojskowa przeprowadzona na szeroką skalę przez
Siły Obrony Izraela
(IDF, Cahal) w
2002
roku, w trakcie tzw.
Intifady Al-Aksa
. Była to największa operacja wojskowa na
Zachodnim Brzegu Jordanu
od czasu
wojny sześciodniowej
w
1967
r.
Operacja Ochronna Tarcza rozpoczęła się
29 marca
2002
roku wkroczeniem IDF do
Ramallah
. Podobne akcje miały miejsce w sześciu największych miastach na Zachodnim Brzegu i w otaczających je osadach.
1 kwietnia
armia
izraelska
weszła do
Tulkarm
i
Kalkiliji
, następnego dnia do
Betlejem
, a później także do
Dżeninu
i
Nablusu
. Okres od
3
do
21 kwietnia
cechował się wprowadzeniem ścisłej
godziny policyjnej
dla cywilnej populacji zajętych terenów, jak również ograniczeniami w poruszaniu się nałożonymi na zagranicznych rezydentów, włączając w to zakaz wjazdu dla personelu medycznego, jak również dla obserwatorów monitorujących przestrzeganie
praw człowieka
i
dziennikarzy
[1].
W trakcie trwającej trzy tygodnie operacji, zginęło co najmniej 500
Palestyńczyków
, a 1500 zostało rannych. Zgodnie z informacjami przedstawionymi przez Palestine Red Crescent Society (odpowiednik
Czerwonego Krzyża
), 4258 osób zostało zaaresztowanych przez Izraelczyków. IDF stracił 29 żołnierzy, a 127 zostało rannych. Poza stratami w ludziach, odnotowano także znaczne straty ekonomiczne - zniszczone zostały znaczne ilości mienia, czego efektem był m.in. drastyczny wzrost bezrobocia na terenie Zachodniego Brzegu[1].
Bank Światowy
ocenił, że palestyńskiej infrastrukturze i instytucjom wyrządzono szkody w wysokości 360 milionów
dolarów
, z czego 158 milionów dolarów szkód wyrządziły bombardowania i niszczenie domów w Nablusie i Dżeninie[1]. Duża część palestyńskiej populacji straciła swoje mieszkania. Władze
Autonomii Palestyńskiej
nie były w stanie w pełni odbudować zniszczonych budynków jeszcze przez 2 lata od czasu zakończenia operacji.
Raport
ONZ
na temat operacji stwierdza, że Obie walczące strony zachowywały się w taki sposób, że często narażały cywili na niebezpieczeństwo. Wiele walk podczas Operacji Ochronna Tarcza miało miejsce na terenach mocno zaludnionych przez cywili i w wielu wypadkach używana była ciężka
artyleria
[1].
Przypisy
Zobacz też