Fryderyk I oraz Fryderyk Wilhelm I posługiwali się tytułem króla w Prusach (a nie króla Prus), gdyż
Pomorze Gdańskie
, uznawane za część historycznych Prus (należały do
Państwa Zakonu Krzyżackiego
), było częścią
Rzeczpospolitej
a królowie polscy używali tytułu książąt pruskich -
Hohenzollernowie
uważali więc, że nie panują nad całymi Prusami.
Fryderyk II Wielki nie miał skrupułów poprzedników i przyjął tytuł króla Prus. Rzeczpospolita uznała ten tytuł w czasie bezkrólewia w
1764
(w wyniku rosyjskiego i pruskiego przekupstwa), zaś
Stolica Apostolska
w
1787
po koronacji Fryderyka Wilhelma II. W
1772
roku w wyniku
I rozbioru Polski
Prusy opanowały Pomorze Gdańskie.