Głogów (
łac.
Glogovia,
niem.
Glogau,
czes.
Hlohov) – miasto powiatowe (patrz:
powiat głogowski
) w południowo-zachodniej
Polsce
, od
1999
w północnej części
województwa dolnośląskiego
, nad rzeką
Odrą
. Głogów jest szóstym co do wielkości miastem w województwie i trzecim w podregionie legnicko-głogowskim, po
Legnicy
i
Lubinie
. Nazwa miasta pochodzi od
głogu
. W mieście znajduje się również siedziba władz
gminy wiejskiej Głogów
. Miasto położone jest na obszarze
Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego
.
Wg danych z 31 grudnia 2009 miasto posiadało 67 899 mieszkańców.
Geografia
Głogów usytuowany jest w północnej części woj. dolnośląskiego, na pograniczu
Pradoliny Barucko-Głogowskiej
i
Wzgórz Dalkowskich
. Prawie w całości obecne miasto leży na lewym brzegu
Odry
, choć kiedyś jego zasadniczy trzon znajdował się na
Ostrowie Tumskim
otoczonym ramionami rzeki. Występują tu dwie jednostki morfologiczne:
Głogów składa się z następujących osiedli:
Brzostów
,
Chrobry
,
Hutnik
,
Kopernik
,
Kościuszki
,
Nosocice
,
Piastów Śląskich
, Śródmieście,
Żukowice
, Słoneczne[2].
Struktura powierzchni
Miasto stanowi 7,98% powierzchni powiatu. Wg danych
GUS
z 1 stycznia 2009, Głogów ma obszar 35,11
km
² (141. lokata w kraju).
W tym:
- użytki rolne – 36,5%:
- grunty orne – 25,8%
- łąki – 6,0%
- pastwiska – 4,3%
- sady – 0,4%
- lasy – 0,4%.
Turystyka
Przez miasto przebiega
Wielkopolska Droga św. Jakuba
i
Dolnośląska Droga św. Jakuba
– odcinek szlaku pielgrzymkowego do grobu
św. Jakuba
w
Santiago de Compostela
w
Hiszpanii
.
Środowisko przyrodnicze
Walory przyrodnicze miasta stanowią: szata roślinna i zwierzęca, gleby, wody i urozmaicony krajobraz. System zieleni tworzą parki (wokół
Starego Miasta
i kanału Sępolno), zieleń łęgowa nad
Odrą
i
Ostrowie Tumskim
, niewielkie kompleksy lasów, ogrody działkowe oraz w ostatnich latach system zieleni izolacyjnej wokół hut miedzi. W obrębie miasta znajdują się szesnaście pomników przyrody[3]. Tereny nadodrzańskie stanowią biologicznie czynne kompleksy i są ostoją ptactwa wodnego. Podstawowe kompleksy roślin występują w następujących głównych grupach (
W.Szafer
):
- roślinność dna doliny Odry, którą tworzą zarośla wierzbowe. Wyższe terasy doliny Odry zajmują przeważnie łąki i lasy (przeważnie liściaste),
- roślinność
Wzgórz Dalkowskich
, w pobliżu których przebiegają granice naturalnych zasięgów drzew (świerk górski, jodły, olszy szarej). Wzgórza porastają lasy świerkowe i bukowe,
- na południe i południowy zachód od pasa
Wzgórz Dalkowskich
rozciąga się jednostajnie płaska kraina torfowisk,
Lasy w Głogowie zajmują ok. 30 ha[]. Nie tworzą one zwartego kompleksu i w niewielkich skupiskach rozmieszczone są na obrzeżach miasta, głównie w pasie nadodrzańskim. Dominują lasy liściaste. Wśród lasów najwięcej cech naturalnych mają łęgi.
Jakość środowiska wpływa znacząco na samopoczucie i zdrowie jego mieszkańców. Ogólnie w ostatnich latach ulega poprawie. Inwestycje proekologiczne w
Hucie Miedzi
("Modernizacja Wydziału Ołowiu","Instalacja odsiarczania elektrociepłowni HM "Głogów") oraz coraz częstsze wykorzystywanie do celów grzewczych i technologicznych paliw ekologicznych ograniczyły emisję zanieczyszczeń do atmosfery.
Demografia
- Wykres liczby ludności miasta Głogów na przestrzeni ostatnich 70 lat.
Największą populację Głogowa odnotował w 1996 r. – wg danych
GUS
74 390 mieszkańców. Od 1996 roku liczba mieszkańców Głogowa spadła o 6 374 tysięcy osób, spowodowane ujemnym saldem migracji.
Kolejny rok z rzędu liczba mieszkańców Głogowa utrzymuje się poniżej 70 000 osób. Kobiet jest o 2 302 więcej niż mężczyzn. Czasowo na terenie miasta zameldowane są 1 122 osoby. W porównaniu z 2007 liczba mieszkańców zmalała o 506 osób (w 2007 r. było ich 69 978).
W 2008 urodziło się 790 dzieci, o 53 dzieci więcej rok wcześniej (w 2007 r. było ich 737). W tym samym okresie zmarło 510 osób. Przyrost naturalny wynosi więc 280 osób, a spadek liczby mieszkańców jest wynikiem migracji, głównie ludzi młodych, poza Głogów. Ma to związek z pozostawaniem wykształconych młodych ludzi w dużych miastach, siedzibach uczelni oraz z budowaniem domów na terenie ościennych gmin, głównie:
Gmina Głogów
,
Gmina Jerzmanowa
,
Gmina Radwanice
,
Gmina Grębocice
.
Informacja o ludności Głogowa na dzień 31.12.2009 r.
Liczba mieszkańców Głogowa – 69 152, w tym 53 cudzoziemców zameldowanych na pobyt stały,
w tym :
kobiet – 35 820
mężczyzn – 33 332
Kobiet jest o 2488 więcej niż mężczyzn.
Na pobyt czasowy na terenie Głogowa zameldowanych jest 1288 osób.
W porównaniu z rokiem 2008 liczba mieszkańców zmalała o 320 osób (w 2008 – 69 472 osoby).
Urodziło się 787 dzieci (w roku 2008 – 790 dzieci) tj. o 3 dzieci mniej niż w roku 2008
w tym: chłopcy – 386, dziewczynki – 401.
Zmarło 486 osób (w roku 2008 – 510 osób) tj. mniej o 24 osoby ).
Przyrost naturalny wynosi więc 301 osób.
Jako populacja mieszkańcy Głogowa wyraźnie się starzeją :
- liczba mieszkańców w wieku 18 lat i więcej wynosi 56.922 osób, natomiast do 18 roku życia – 12 230 osób
- liczba dzieci w wieku 1 do 3 lat – 2284,
- natomiast liczba osób najstarszych w wieku 70 lat i więcej – 4360 r.
Najwięcej żyjących mieszkańców jest w grupie urodzonych:
- w 1955 roku – 1405 osób, w tym 616 mężczyzn i 789 kobiet,
- w 1953 roku – 1394 osoby w tym 636 mężczyzn i 758 kobiet
- w 1951 roku – 1393 osoby w tym 650 mężczyzn i 743 kobiet
- w 1977 roku – 1383 osoby w tym 724 mężczyzn i 659 kobiet
- w 1978 roku – 1329 osób w tym 700 mężczyzn i 629 kobiet
Od 2006 roku liczba urodzeń wzrosła i przedstawia się następująco :
- 2001 r. – 605 dzieci
- 2002 r. – 598 dzieci
- 2003 r. – 577 dzieci
- 2004 r. – 628 dzieci
- 2005 r. – 676 dzieci
- 2006 r. – 743 dzieci
- 2007 r. – 737 dzieci
- 2008 r. – 790 dzieci
Najwięcej mieszkańców mieszka na ulicach:
Kosmonautów Polskich, Armii Krajowej, Orbitalnej, Obrońców Pokoju, Aleja Wolności, Gwiaździstej. Są również ulice, gdzie mieszka tylko kilka osób, np. Brzozowa, Bukowa, Dobra, Kossaka, Bolesława Wysokiego, Konopnickiej, Krawiecka, Księdza Novarese, Nadbrzeżna, Narciarska, Piaskowa, Topolowa, Wierzbowa.
W załączeniu wykaz ulic z podaną ilością mieszkańców –
WYKAZ
Ogółem jest w mieście 257 ulic i placów[].
W mieście wyodrębniono 10 osiedli mieszkaniowych[2]. Liczba mieszkańców poszczególnych osiedli wynosi obecnie[]:
- Brzostów – 811
- Chrobry – 7 210
- Hutnik – 8 000
- Kopernik – 21 106
- Kościuszki – 2 835
- Nosocice – 1 550
- Piastów Śląskich – 11 300
- Przemysłowe – 4 910
- Słoneczne – 3 350
- Śródmieście – 8 400
Panorama Głogowa z wieży zamkowej – marzec 2007
Panorama Głogowa z wieży zamkowej – wrzesień 2009
Historia
Zamek Książąt Głogowskich
Kolegiata na Ostrowie Tumskim
Przypuszcza się, że osada
Lugidunum
z mapy
Ptolemeusza
może być Głogowem. Miejscowość Lugidunum została odwzorowana w dziele "Geografia"
Klaudiusza Ptolemeusza
z lat 142-147 naszej ery[4]. O tym, że miejscowość ta była Głogowem, informuje kompendium Lexicon Universale[5] oraz wynika to z jej położenia względem innych zidentyfikowanych miejscowości Śląska. Inne źródła identyfikują jednak Lugidunum z
Legnicą
.
Głogów jest jednym z najstarszych
miast
Polski
.
Gród
założony został już w
X
w., przez
słowiańskie
plemię
Dziadoszan
. Był położony na prawym brzegu Odry i zbudowany był z kamieni, drewna i ziemi. Został on zdobyty przez
Mieszka I
, który stworzył nowy gród w okolicach obecnego Ostrowa Tumskiego.
Pierwsze wzmianki o Głogowie pochodzą z
845
, z mapy Europy
Geografa Bawarskiego
. W latach
1010
i
1017
wojska niemieckie
Henryka II
znalazły się dwukrotnie pod Głogowem. Do oblężenia grodu jednak nie doszło, o czym wspomina
Thietmar z Merseburga
[6][7]. Najsłynniejszą z walk o Głogów jest obrona miasta w
1109
r. przed wojskami cesarza
Henryka V
(patrz:
Obrona Głogowa
). W roku
1157
Głogów zdobyty został przez
Fryderyka I Barbarossę
, który spalił gród.
W roku
1180
, pod rządami
Konrada Laskonogiego
, syna
Władysława Wygnańca
, odbudowany Głogów stał się stolicą
księstwa głogowskiego
, zaś w
1253
Konrad I
kazał założyć w miejscu istniejących na lewym brzegu rzeki osad miejscowość z
prawem miejskim magdeburskim
.
W
XVI
w. wymarła
głogowska linia
Piastów śląskich
, której ostatnim przedstawicielem był
Jan II Szalony
. W latach
1491
-
1506
rządzili tu
Jagiellonowie
,
Jan Olbracht
i
Zygmunt Stary
, późniejsi
królowie polscy
. Później zaś miasto poddane zostało
Habsburgom
. W połowie
XVII
w., w czasie
wojny trzydziestoletniej
, Głogów zamieniony został w twierdzę. Był oblegany i zdobywany przez wojska pruskie, francuskie, rosyjskie, szwedzkie i austriackie. Od roku
1740
podlegał
pruskim
Hohenzollernom
. W czasie
wojen napoleońskich
kwaterowały tu polskie oddziały
Henryka Dąbrowskiego
,
szwadrony
4. płku strz. konnych Księstwa Warszawskiego
, odwiedził go również trzykrotnie sam
Napoleon
. Umocnienia twierdzy zahamowały na wiele lat rozwój miasta.
W
XIX
w. starano się o zniesienie umocnień, lecz dopiero w
1873
r. udało się przesunąć ich granice na wschód, a w
1902
zostały one zniesione, co umożliwiło normalny jego rozwój. W
1939
r. Głogów liczył 33000 mieszkańców.
W
1945
miasto zostało ponownie zamienione w twierdzę przez władze niemieckie. Głogów był przez 6 tygodni oblegany przez wojska radzieckie i został w 95 procentach zniszczony. W wyniku postanowień
konferencji jałtańskiej
miasto zostało przyłączone do Polski i w maju 1945 przybyli do Głogowa pierwsi powojenni osadnicy, którzy zastali jedynie ruiny i zgliszcza. Odbudowa miasta nie została dokończona do tej pory. Gwałtownemu przeobrażeniu i rozwojowi uległo dopiero po decyzji o budowie huty miedzi, zapoczątkowanej w 1967 r. Huta jest wciąż największym zakładem przemysłowym miasta.
Od 1945 do 1950 Głogów należał do
województwa wrocławskiego
, zaś w 1950 włączony został do nowo powstałego
województwa zielonogórskiego
. Od 1975 do 1998 należał do
województwa legnickiego
. Do województwa dolnośląskiego należy od reformy administracyjnej w 1999.
Toponimika nazwy miasta
Niemiecka nazwa Glogau w odniesieniu do współczesnego miasta stopniowo wychodzi z użytku w języku niemieckim na rzecz nazwy polskiej. Czeska nazwa, Hlohov, jest obecnie rzadko używana.
Na przestrzeni dziejów występowały następujące formy nazwy miasta: Glogau (od XI do XX w.), Glogou (XII-XIV w.), Glogow (XII-XIV w.), Glogouia, Glogovia (XIII w.), Gross-Glogau (XV-XIX w.).
Symbole miasta
-
Flaga Głogowa
i barwy Głogowa – Barwami Miasta Głogowa są biel i czerwień.
Flagą
miasta jest szachownica w kolorach białym i czerwonym o kształcie prostokątnym i liczbie pól 8 x 5. Stosunek szerokości flagi do jej długości wynosi 5:8.
-
Herb Głogowa
– Herb przedstawia
tarczę
dzieloną w krzyż prosty na cztery pola, z małą centralną tarczą, na której po środku widnieje złoty
inicjał
"G" na czerwonym tle. Pierwsze pole tarczy jest niebieskie i przedstawia
Madonnę
w koronie trzymającą
berło
i Dzieciątko stojąc na srebrnym
półksiężycu
. Całość w
aureoli
promienistej koloru złotego. W drugim polu znajduje się na złotym tle śląski czarny
orzeł
bez korony, z rozpostartymi skrzydłami. W poprzek na piersi orła widnieje srebrny
półksiężyc
, na nim krzyż. Trzecie pole czerwone, na nim czarny łeb bawołu zwrócony do przodu. Czwarte pole niebieskie, na nim
kruk
siedzący na złotej gałęzi z trzema
sękami
. Kruk skierowany do wewnątrz.
- Hejnał –
Hejnał
Głogowa został skomponowany przez Kazimierza Walendzika w 1978 r.
Gospodarka
Pawilony handlowe i targowisko na osiedlu Kopernik
Gmina Miejska Głogów zalicza się do miast o wyraźnie rozwiniętej funkcji przemysłowej, jest jednym z centralnych miast
Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego
. Głównym sektorem gospodarki jest hutnictwo miedzi. Potencjał ekonomiczny skupiony jest przede wszystkim w jednym przedsiębiorstwie –
Hucie Miedzi Głogów
, które angażuje około 20% osób czynnych zawodowo[].
Sami mieszkańcy przejawiają dużą gospodarność. Świadczy o tym ilość podmiotów gospodarczych zarejestrowanych w mieście. Obecnie jest ich około 7 tys. Dominują branże związane z handlem, obsługą nieruchomości, budownictwem, produkcją i transportem. Najwięcej ludzi pracuje w przemyśle, budownictwie, ochronie zdrowia, handlu i usługach.
Władze lokalne uchwaliły, iż celem strategicznym jest zapewnienie jak najlepszych warunków do zwiększania aktywności gospodarczej w Głogowie poprzez oferowanie korzyści dla inwestorów lokujących działalność gospodarczą na terenie miasta. Jedną z metod stwarzania przez samorządy lokalne zachęt dla inwestorów są ulgi i zwolnienia z podatków lokalnych. Stąd też Rada Miejska w Głogowie w kwietniu
1999
r. wprowadziła zwolnienie z podatku od nieruchomości dla nowo powstałych podmiotów gospodarczych, prowadzących działalność produkcyjną lub usługową. Główne cele jakie Zarząd Miasta chce osiągnąć poprzez wprowadzenie ulg podatkowych, to:
- zmiana struktury gospodarczej
- ożywienie gospodarcze Głogowa;
- przyciągniecie kapitału inwestycyjnego do miasta;
- tworzenie nowych miejsc pracy[].
W marcu
2008
utworzona została w Głogowie Podstrefa
Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej
o powierzchni 14,5 ha[].
Komunikacja
Głogów jest węzłem komunikacyjnym, gdzie krzyżują się szlaki komunikacji drogowej, kolejowej oraz rzecznej.
Komunikacja drogowa
Przez Głogów przebiega
droga krajowa nr 12
relacji
Łęknica
–
Żary
– Głogów –
Leszno
–
Kalisz
–
Radom
–
Lublin
–
Berdyszcze
(
Dorohusk
). Biegnie ona w Głogowie przez drugie największe
rondo
w Europie oraz przez jedyny w promieniu kilkudziesięciu kilometrów
most na Odrze
.
W mieście krzyżuje się kilka dróg wojewódzkich:
Budowana jest
Trasa Obwodowa w Głogowie
.
Komunikacja kolejowa
Najważniejszą linią przebiegającą przez Głogów jest linia międzynarodowa C-E 59, relacji
Szczecin
–Głogów–
Wrocław
–południe Europy. Jej najważniejszy, 2-torowy, zelektryfikowany odcinek Szczecin-Wrocław (
linia kolejowa nr 273
) posiada długość 356 km (do Głogowa kolej doprowadzono w październiku
1871
). Drugą linią jest
linia kolejowa nr 14
, prowadząca z
Żar
przez
Wschowę
do
Leszna
. Linia ta na odcinku Głogów–
Niegosławice
jest aktualnie wyłączona z ruchu pasażerskiego.
W granicach administracyjnych miasta znajdują się cztery czynne stacje kolejowe:
Transport osobowy odbywa się głównie przez stacje
Głogów
oraz Krzepów. Pozostałe dwie stacje są obecnie powoli wycofywane z użycia.
Głogów posiada regularne połączenia kolejowe z takimi miastami, jak:
Świnoujście
,
Szczecin
,
Chojna
,
Kostrzyn
,
Rzepin
,
Zielona Góra
,
Wrocław
,
Leszno
,
Lubin
,
Legnica
,
Ostrów Wielkopolski
,
Krotoszyn
,
Opole
,
Katowice
,
Kraków
oraz
Przemyśl
.
Komunikacja rzeczna
Głogów położony jest nad rzeką
Odrą
. Wzdłuż rzeki, na terenie miasta znajdują się dwa porty: port katedralny oraz port zimowy.
Transport osobowy
Głównym podmiotem realizującym autobusowe połączenia międzymiastowe jest głogowska firma Intertrans PKS S.A. Firma ta obsługuje około 90 linii regularnych oraz kilkanaście linii specjalnych. Miasto posiada połączenia m.in. z
Częstochową
,
Gorzowem Wielkopolskim
,
Kaliszem
,
Karpaczem
,
Poznaniem
,
Warszawą
i
Wałbrzychem
.
Komunikacja miejska
Miejską komunikacją publiczną na terenie miasta zajmuje się spółka miejska
Komunikacja Miejska Sp. z o.o.
Pojazdy firmy obsługują 8 linii komunikacyjnych miejskich. Ponadto w Głogowie działa wiele korporacji taksówkarskich.
Edukacja
Głogów jest ważnym regionalnym ośrodkiem naukowym. Mieści się tu wiele szkół ponadgimnazjalnych oraz policealnych. Działa jedyne w zachodniej Polsce szkolne obserwatorium astronomiczne. Rozwija się szkolnictwo wyższe, zarówno na studiach dziennych, zaocznych oraz podyplomowych. W Głogowie funkcjonuje 13 przedszkoli publicznych i 4 przedszkola niepubliczne m.in "Promyk" i "Jarzębinka".
Lista szkół w Głogowie:
Szkoły podstawowe:
- Szkoła Podstawowa Nr 1; ul. Sikorskiego 11
- Szkoła Podstawowa Nr 2 im.Gwardii Ludowej, Aleja Wolności 74
- Szkoła Podstawowa Nr 3 im.Noblistów Polskich, Plac Mieszka I 22
- Szkoła Podstawowa Nr 6; ul. Kościuszki 18
- Szkoła Podstawowa Nr 7 im. Stanisława Staszica; ul. Daszyńskiego 11
- Szkoła Podstawowa Nr 10 im. Mikołaja Kopernika; ul. Andromedy 62
- Szkoła Podstawowa Nr 12 im. Kawalerów Orderu Uśmiechu ul. Gomółki 43
- Szkoła Podstawowa Nr 13; ul. Akacjowa 10
- Szkoła Podstawowa Nr 14 im. Henryka III głogowskiego ul. Królewska 12
Gimnazja:
- Gimnazjum Nr 1; ul. Sikorskiego 11
- Gimnazjum Nr 2; Plac Mieszka I
- Gimnazjum Nr 3; im. Jana z Głogowa ul. Morcinka 2
- Gimnazjum Nr 4; im. Polskich Odkrywców; ul. Niedziałkowskiego 10
- Gimnazjum Nr 5; im. Polskich Olimpijczyków; ul. Gwiaździsta 2
- Gimnazjum Nr 6; ul. Obrońców Pokoju 19
Szkoły ponadgimnazjalne:
- I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Krzywoustego, ul. Jedności Robotniczej 10
- II Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika;, ul. Daszyńskiego 15
- III Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Westerplatte, ul. Wita Stwosza 3
- Zespół Szkół z Oddziałami Integracyjnymi, (IV Liceum Ogólnokształcące), ul. Perseusza 5
- Zespół Szkół Przyrodniczych im. Macieja Rataja (Technikum nr 2), ul. Folwarczna 55
- Zespół Szkół im. Wyżykowskiego (Technikum Nr 1), ul. Wita Stwosza 3a
- Zespół Szkół Ekonomicznych im. Jana Pawła II, ul. K. Miarki 1
- Zespół Szkół Samochodowych i Budowlanych, ul. Piastowska 2a
-
Zespół Szkół Zawodowych
, Plac Jana z Głogowa 7
- Państwowa Szkoła Muzyczna im. F. Liszta (I i II stopnia), ul. Jedności Robotniczej 14
Szkoły wyższe:
Zabytki
Głogowski ratusz od południowego zachodu
Informację turystyczną na terenie miasta prowadzą: Centrum Informacji Turystycznej mieszczące się w Galerii Dworcowej (przy dworcu autobusowym) oraz Wydział Promocji Miasta – Ratusz – Rynek 10.
Budowle świeckie
Obiekty sakralne
Inne
Kultura i sztuka
Imprezy kulturalne
Głogów jest miejscem wielu ważnych wydarzeń o charakterze kulturalnym, m.in.:
Organizacje kulturalne
Na terenie miasta działa wiele instytucji i stowarzyszeń upowszechniających kulturę i sztukę wśród mieszkańców miasta i regionu, a także reprezentujących miasto Głogów na arenie krajowej i międzynarodowej. Do najważniejszych podmiotów działających w sferze kultury, zaliczyć można:
- Miejski Ośrodek Kultury
- Miejska Biblioteka Publiczna
-
Muzeum Archeologiczno-Historyczne
- Towarzystwo Ziemi Głogowskiej
- Stowarzyszenie "głogowianie"
- Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. F. Liszta
- Głogowskie Stowarzyszenie Literackie
- Centrum Edukacji Kulturalnej i Artystycznej MAYDAY
-
Stowarzyszenie "Chór Beati Cantores"
-
Zakładowa Orkiestra Dęta "Huty Miedzi Głogów"
- Stowarzyszenie Wolnej Sztuki
- Zespół Tańca ludowego "Cis" przy Zespole Szkół Przyrodniczych
- Muzyczne Stowarzyszenie Ziemi Głogowskiej im. Estelli Wolańskiej
- Spółdzielczy Dom Kultury "PEGAZ"
- Fundacja Odbudowy Teatru im. Andreasa Gryphiusa w Głogowie
- Społeczne Ognisko Muzyczne
- Głogowski Klub Skuterów
- Bractwo Rycerskie Ziemi Głogowskiej
Patronem miasta jest
św. Mikołaj
. Został on patronem miasta z chwilą powstania tu kościoła pw.
św. Mikołaja
(XIII w.). Przy
głogowskiej kolegiacie
łączą się dwa etapy
szlaku pątniczego
do grobu
św. Jakuba
w
Santiago de Compostela
w
Hiszpanii
:
wielkopolski
oraz
dolnośląski
.
Kościoły i związki wyznaniowe
Kościół Rzymskokatolicki
:
Głogów należy do
metropolii szczecińsko-kamieńskiej
oraz do
diecezji zielonogórsko-gorzowskiej
. Na terenie miasta znajdują się 2
dekanaty
Kościoła rzymskokatolickiego: dekanat Głogów – NMP Królowej Polski, dekanat Głogów – św. Mikołaja.
Parafie na terenie Głogowa:
Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
:
- Parafia pw. Wszystkich Świętych, ul. Legnicka
Ukraiński Kościół Greckokatolicki
:
- Parafia Greckokatolicka pw. Św. Michała Archanioła, ul. Staromiejska 17
Kościół Ewangelicko-Augsburski
:
Kościół Zielonoświątkowy
:
Kościół Chrześcijan Baptystów
:
- Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów, ul. Chopina
Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej
:
Wspólnota Kościołów Chrystusowych
:
- Zbór Społeczność Chrześcijańska, ul. Piastowska 5
Świadkowie Jehowy
:
Buddyzm
Media
W Głogowie działają:
Współpraca międzynarodowa
Współpraca zagraniczna jest ważnym elementem w promocji miasta. Za działania na tym polu Głogów był już wielokrotnie wyróżniany przez
Związek Miast Polskich
[]. Dzięki aktywnej współpracy głogowskiego samorządu, szkół, stowarzyszeń oraz wielu głogowian z podobnymi podmiotami w miastach partnerskich, Głogów został wyróżniony przez
Radę Europy
[]:
- Dyplomem Rady Europy (1998),
- Honorową Flagą Rady Europy (2000),
- Honorową Plakietą Rady Europy (2003).
Miasta partnerskie: (w nawiasie podany jest rok rozpoczęcia współpracy z danym miastem)
Głogowianie
Głogów piastowski
Glogau
Głogów po 1945 roku
Sąsiednie gminy i powiaty
Głogów
(wiejska),
Kotla
,
Żukowice
,
Jerzmanowa
,
Szlichtyngowa
(miejsko-wiejska).
Powiat polkowicki
,
powiat wschowski
,
powiat nowosolski
.
Zobacz też
Bibliografia
- Jarosław Kuczer, Szlachta w życiu społeczno-gospodarczym księstwa głogowskiego w epoce habsburskiej (1526-1740), Zielona Góra 2007
http://zbc.uz.zgora.pl/dlibra/doccontent?id=10767&dirids=1
- Jarosław Kuczer, Wojciech Strzyżewski, Spisy dóbr ziemskich księstwa głogowskiego 1671-1727, Warszawa 2007.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1
Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym, stan 31.12.2009
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Uchwała nr XV/10/88 Miejskiej Rady Narodowej w Głogowie z dnia 28 października 1988 r.
- ↑ Uchwała nr XLIV/380/2006 Rady Miejskiej w Głogowie z dnia 24 października 2006 r.
- ↑
LacusCurtius • Ptolemy's Geography — Book II, Chapter 10
- ↑
http://www.uni-mannheim.de/mateo/camenaref/hofmann/k/books/k_2925.html
- ↑
Thietmar z Merseburga
:
Thietmari Merseburgensis episcopi chronicon
. Kraków: 2002, ss. 383,537.
- ↑ Jak trafnie ocenia ówczesną sytuację R. Holtzmann, w "Geschichte der sächsischen Kaiserzeit", s. 414, Na zdobycie grodów siły niemieckie były zbyt słabe. W tych warunkach jedyną możliwością, która pozostawała Niemcom, było złupienie kraju, co też postanowiono a następnie wykonano, by ratować prestiż Niemiec przed kompromitacją
- ↑
Odsłonięcie pomnika i zasadzenie dębów
(
pol.
). gazetalubuska.pl, 2010-09-17. [dostęp 2010-10-19].
Linki zewnętrzne