Giovanni Battista Sammartini

Giovanni Battista Sammartini (ur. ok. 1698 ( 1700 ?) w Mediolanie , zm. 1775 tamże) – włoski kompozytor , organista , kapelmistrz i nauczyciel . Był organistą katedralnym i kapelmistrzem w Mediolanie . Wśród jego uczniów znalazł się m.in. Ch. W. Gluck . Tworzył symfonie (ponad 70), opery (dwie), koncerty (przede wszystkim skrzypcowe ), sonaty , muzykę kameralną i kościelną . Jego dzieła, szczególnie symfonie , znamionują nadejście klasycyzmu ; Sammartini wykształcił cykl sonatowy i nowy styl instrumentacji pokrewny stylowi szkoły mannheimskiej . Już w roku 1734 pisał 4-częściowe symfonie . Technika rozwijania tematów muzycznych przez Sammartiniego zapowiada twórczość Haydna i Mozarta . Wczesne jego kompozycje pisane były w celach liturgicznych .

Utwory Sammartiniego są uporządkowane albo wg numeru opusowego , jaki uzyskały za życia kompozytora, albo wg katalogu J-C (Jenkins-Churgin).

Giovanni Battista Sammartini jest często mylony ze swoim bratem, Giuseppe, również kompozytorem ( 1695 - 1750 ), o podobnym dorobku oraz inicjałach pierwszego imienia (G.).

Twórczość

• Opery
  • Memet (3 akty)
• Sonaty
  • na organy
  • na wiolonczelę
  • na skrzypce
  • na flet
  • Sonaty triowe (np. na flet, skrzypce i continuo)
• Koncerty
  • na wiolonczelę i piccolo
  • na flet
  • na skrzypce
• Symfonie
  • około 70