Christophe Gabriel Allegrain, rzeźbiarz autorstwa Duplessisa, 1774
Joseph-Siffred Duplessis (ur.
22 września
1725
w
Carpentras
w pobliżu
Awinionu
– zm.
1 kwietnia
1802
w
Wersalu
),
francuski
malarz
znany przede wszystkim z jego bardzo bezpośrednich
portretów
.
Urodził się w rodzinie o artystycznych zamiłowaniach, naukę malarstwa rozpoczął u swojego ojca który był chirurgiem i utalentowanym malarzem amatorskim, następnie pobierał nauki u Josepha-Gabriela Imberta (1666–1749) (ucznia
Charles'a Le Bruna
). W latach 1744-47 pracował w
Rzymie
w pracowni Pierre'a Subleyrasa, w czasie pobytu we Włoszech zaprzyjaźnił się z
Josephem Vernetem
.
Po powrocie do Francji przebywał krótko w Carpentras i
Lyonie
, a w
1752
przeniósł się do
Paryża
gdzie został przyjęty do Académie de Saint-Luc. Już wówczas specjalizował się w portretach, ale kilka jego ekspozycji przeszło bez większego echa, aż do 1769, kiedy jego dzieła zostały wystawione w galerii Salon de Paris i zwróciły na siebie uwagę
Denisa Diderota
. Duplessis został przyjęty do
Académie de peinture et de sculpture
w kategorii portrecistów, wówczas uważanej za pomniejszą.
Namalowany przez niego portret
Marii Antoniny
zapewnił mu sławę i sukces, otrzymał on oficjalny tytuł "malarza królewskiego" (peintre du Roi) i przywilej zamieszkania w
Galeries du Louvre
. Po wybuchu
rewolucji francuskiej
i w czasie Wielkiego Terroru ukrywał się w rodzinnym Carpentra, ale w
1796
przyjął funkcję właśnie stworzonego muzeum w
Wersalu
.
Franklin na banknocie studolarowym
Potrafił się znaleźć w rzeczywistości nowej, porewolucyjnej Francji, co znalazło odbicie w zmienionym stylu niektórych z jego portretów, np. obraz z portretem Charles-Claude'a, hrabiego d'Angiviller, kierownika Bâtiments du Roi jest tak samo zimny i odległy jak wcześniejszy portret króla
Ludwika XVI
w stroju koronacyjnym. Z drugiej strony jego portrety artystów były pełne duszy i ciepła: portret kompozytora
Christopha Glucka
pokazuje go przy klawiaturze w momencie natchnienia, a portret
rzeźbiarza
Christophe'a Allegrai ukazuje moment w którym artysta odłożył właśnie narzędzia pracy – to właśnie takie portrety były morceau de reception dla którego Duplessis został przyjęty do Académie.
Namalowany przez niego w 1778 r. portret
Benjamina Franklina
jest chyba najbardziej znanym portretem Franklina. Duplessis otrzymał wiele zamówień na kopie tego obrazu, jedną z nich można oglądać w National Portret Gallery w
Londynie
, a inną w North Carolina Museum of Art.