Taktyka
TaktykaTaktyka (
gr.
taktiká ) - teoria i praktyka posługiwania się
jednostkami wojskowymi
dla osiągnięcia zamierzonego
celu
. Taktyka jest najniższym poziomem
sztuki wojennej
. Wyższymi szczeblami sztuki wojennej są:
operacja
i
strategia
. Taktyka dotyczy reguł użycia stosunkowo niewielkich jednostek wojskowych zwanych
związkami taktycznymi
. Jest sztuką osiągania zwycięstwa (czy ogólniej: zamierzonych celów) w konkretnych warunkach. Przyjmuje się też, że taktyka dotyczy ograniczonej przestrzeni (np. do XX w. do terenu, który można objąć wzrokiem) i czasu (rzędu doby). Taktyka (w odróżnieniu od sztuki operacyjnej i strategii) jest silnie związana i zależna od zmian organizacyjnych i technicznych w wojsku. Przykładowo kawaleria, której podstawowym sposobem użycia (taktyką) przez wieki była
szarża
wraz z wprowadzeniem karabinu maszynowego i szybkostrzelnej artylerii zaczęła używać koni jedynie do szybkiego przemieszczania się a do walki kawalerzyści zsiadali z koni, wykonując szarżę jedynie w wyjątkowych, sprzyjających okolicznościach. Nawet drobna zmiana w wyposażeniu może skutkować istotną zmianą sposobu walki (taktyki). Bardzo skuteczna taktyka
wilczego stada
polegająca na grupowym ataku przeprowadzanym przez
okręty podwodne
w nocy z wynurzenia musiała zostać porzucona po wprowadzeniu
radaru
. Taktyka może być też specyficzna dla warunków terenowych lub pogodowych. Zdarza się, że sposób walki (taktyka) jest opracowywany na użytek jednej bitwy, jak np. w przypadku ataku na
Eben Emael
. W innym ujęciu - taktyka to bezpośrednia walka zbrojna, mająca na celu bezpośrednie zniszczenie (zgładzenie, definitywne rozbicie) sił i środków walki, bez względu na ich wielkość (skalę). Taktyka prowadzona jest w dwóch podstawowych rodzajach: natarciu i oporze, przy czym najczęściej prowadzone są one w formie pozycyjnej. Manewr w taktyce, zwłaszcza mający na celu okrążenie (osaczenie) przeciwnika, jest bardzo rzadko stosowany. Najczęstszym manewrem taktycznym jest rotacja (luzowanie) jednostek tak w natarciu, jak i oporze. EtymologiaSłowo taktyka pochodzi od
greckich
słów tássein, táttein znaczących układać, porządkować, ustawiać w szyku. Podział taktykiTaktyka dzieli sie na taktykę ogólną i taktykę rodzajów wojsk. - Taktyka ogólna obejmuje teoretyczne podstawy taktyki, teorię i praktykę przygotowania i prowadzenia
walki
przez ogólnowojskowe
pododdziały
,
oddziały
i związki taktyczne oraz koordynację działań taktycznych rodzajów wojsk.
- Taktyka rodzajów wojsk obejmuje teorię i praktykę przygotowania i prowadzenia walki przez specjalistyczne pododdziały, oddziały i
związki taktyczne
rodzajów wojsk.
- taktyka wojsk lądowych
- taktyka lotnictwa wojskowego
- taktyka marynarki wojennej
- Teoria taktyki wyznacza jej zakres problemowy. Wyjaśnia istotę
walki
. Stanowi zespół tez i twierdzeń
logicznie
uporządkowanych oraz uzasadnionych, a także określa efektywne i sprawdzone w praktyce sposoby przygotwania i prowadzenia walki.
- Praktyka taktyki - to wynikające z teorii wszelkie świadome i celowe działania wojsk na poziomie taktycznym. Wyróżniamy wojenną oraz pokojową praktykę taktyki, podczas której jest weryfikowana efektywność i funkcjonalność koncepcji teoretycznych.
HistoriaWspółczesna rekonstrukcja falangi
hoplitów
Użycie taranu przy zdobywaniu zamku -
III tysiąclecie p.n.e.
- pierwsze ślady stosowania taktyki w konfliktach pomiędzy miastami
Mezopotamii
- starcia
piechoty
, oblężenia miast, forsowanie murów obronnych za pomocą
taranów
,
drabin
i
kładek
.
-
II tysiąclecie p.n.e.
- pierwsze zastosowanie koni, jeźdźcy uzbrojeni byli najczęściej w
łuki
i
miecze
z brązu. Wymusiło to zastosowanie przez piechotę zwartych szeregów w celu obrony przed atakami konnych.
-
XVII wiek p.n.e.
- pojawienie się
rydwanów bojowych
. Załogę rydwanu stanowił woźnica oraz wojownik miotający
oszczepy
i strzelający z łuku. Najdoskonalej taktykę wykorzystania rydwanów stosowali
Hetyci
- dzięki tej taktyce pokonali armię
egipską
pod wodzą
Ramzesa II
w
bitwie pod Kadesz
. Hetyci uzbroili rydwany dodatkowo w kosy zamontowane do kół rydwanów oraz stałe osłony z przodu pojazdu.
-
VI wiek p.n.e.
- wprowadzenie przez
Greków
i później
Macedończyków
szyku piechoty (
hoplitów
) zwanego
falangą
.
-
III wiek p.n.e.
- wojska rzymskie zaczynają stosować szyk trójliniowy (tzw. trójszereg)
-
średniowiecze
- dominowała taktyka indywidualnych pojedynków pomiędzy opancerzonymi
rycerzami
. Rola piechoty uległa znacznemu zmniejszeniu.
-
XIV wiek
- pojawienie się w Europie broni palnej zmieniło taktykę prowadzenia bitew. Przed atakiem kawalerii i piechoty przeprowadzony był ostrzał artyleryjski pozycji nieprzyjaciela.
-
XV wiek
- początki stosowania
dział
w
marynarce wojennej
.
-
XVI wiek
- wynalezienie pierwszych
pistoletów
i karabinów z zamkami kołowymi. Zaczyna być stosowana taktyka zwana
karakolem
. Uzbrojona w karabiny kawaleria oddaje strzał, następnie rozjeżdża się na boki umożliwiając oddanie strzału następnymi szeregowymi. Później taktyka ta została przyjęta również przez piechotę.
-
XIX wiek
- wynalezienie
karabinu
samopowtarzalnego. Wymogło to zmianę taktyki ataku. Piechota nie mogła już nacierać zwartym szeregiem, zaczęła nacierać
tyralierą
- kolejne rzędy żołnierzy oddzielone od siebie średnio o 10 metrów.
-
XX wiek
- pierwsze użycie
czołgów
,
gazów
bojowych i
rakiet
na polu bitwy
Zobacz też BibliografiaPraca zbiorowa,
2005
, Wielka Historia Świata, Polskie Media Amer.Com, ss. 182-183,
Inne hasła zawierające informacje o "Taktyka":
Aleksandr Suworow
a także studiował takie działy z dziedziny wojskowości jak: jeździectwo, strzelectwo, szermierka, Taktyka, kartografia, artyleria, sztuka fortyfikacyji, i historię sztuki wojennej. Ze względu na ...
Anarchizm
tym okresie rozpadu ruchu anarchiści zwrócili się w kierunku tzw. „czynu indywidualnego”. Taktyka wywodziła się od koncepcji „propagandy czynem”
Paula Brousse
. Chodziło o lokalne ...
François Duvalier
podłożonych nieopodal pałącu prezydenckiego doprowadziły do śmierci 20 oficerów Gwardii Prezydenckiej. Taka Taktyka utrzymywała kraj w ciągłym napięciu aż do śmierci Papy Doca w ...
IV Międzynarodówka
i nie uznawać go za teorię całkowicie nielewicową, jak głoszono w dokumentach rozłamowych.Taktyka entryzmu była kontynuowana przez te organizacje, które pozostały przy Międzynarodowym Sekretariacie. ...
Kampania francuska 1940
o Flandrię.O wyniku kampanii rozstrzygnąć miała na korzyść Niemiec niekonwencjonalna strategia i Taktyka wojenna i wykorzystanie nowoczesnych (w tym czasie) środków i metod walki.Francuzi ...
Bitwa stalingradzka
wąskim odcinku frontu. Napastnicy czynili nieznaczne postępy, za które ponosili ogromne straty. Taktyka działań opóźniających Czujkowa zdawała się przynosić rezultaty, ale również kosztem wielu ...
PzKpfw VI B Königstiger
przewagę na polu bitwy i pozwoli zniwelować przewagę liczebną wroga (tego typu Taktyka była podstawą niemieckiego
blitzkriegu
). Jednak decyzja Hitlera była błędna, olbrzymie czołgi ...
Desant powietrzny
...
Wojna zimowa (1939-1940)
się następnie na grupę 2 samolotów lecących nisko i 2 lecących wyżej), Taktyka taka okazała się skuteczniejsza od rosyjskiej formacji delta (3 samoloty w ...
Czerwone Brygady
spontaniczności tzw. włączanie się do wszelkich aktów protestu w celu zaostrzenia konfliktów. Taktyka taka prowadzi według niego jedynie do powstania co najwyżej tymczasowych sojuszy ...
Inne lekcje zawierające informacje o "Taktyka":
034 Państwo polskie za panowania Mieszka I (plansza 21)
Bolesław unikał walnej bitwy i wykorzystywał wojnę szarpaną (popularna wśród ludów słowiańskich Taktyka polegająca na niespodziewanym ataku i szybkim odwrocie), która okazała się dobrym ...
23. Socjaldemokracja (plansza 4)
skandynawskich oraz w Wielkiej Brytanii, gdzie zresztą marksizm nigdy nie zyskał popularności).
Rewolucyjna Taktyka marksizmu została zakwestionowana w Niemczech przez rewizjonistów. Uważali oni, że zamiast ...
230b Kryzysy ideologiczne, gospodarcze i społeczne w Polsce Ludowej (plansza 13)
ze strony Związku Radzieckiego, w którym obowiązywała doktryna Breżniewa, nadal było możliwe. Taktyka polegała na obronie wywalczonej w porozumieniach sierpniowych wolności związkowej i kulturalnej. ...
|