Abp Kurt Koch wśród młodzieży, która przyjęła
Bierzmowanie
.
Kurt Koch (ur.
15 marca
1950
w Emmenbrücke) - szwajcarski duchowny katolicki, od 1 lipca 2010 r. przewodniczący
Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan
.
Święcenia kapłańskie
przyjął
20 czerwca
1982
. Jest doktorem teologii. Dnia
21 sierpnia
1995
mianowany został biskupem rodzinnej diecezji
Bazylea
. Był to wówczas trudny okres dla diecezji, gdyż jego poprzednik Hansjörg Vogel ustąpił, gdy okazało się, że w niedługim czasie zostanie ojcem dziecka.
Sakrę
przyjął
6 stycznia
1996
z rąk papieża
Jana Pawła II
.
Zasłynął m. in. z wywiadu udzielonego w 2006 r. dla gazety Neue Zürcher Zeitung[1], w którym poparł muzułmanów w ich staraniach o uzyskiwanie pozwoleń na budowę w
Szwajcarii
minaretów
przy meczetach, apelując jednocześnie o wolność wyznawania wiary w krajach
muzułmańskich
dla chrześcijan[2].
W lipcu 2007 bronił też stwierdzenia deklaracji
Dominus Iesus
, wydanej przez
Kongregację Nauki Wiary
, która w p. 17 tłumaczyła wyrażenie «subsistit in» z Konstytucji Soborowej
Lumen gentium
, 22:
|
Istnieje zatem jeden Kościół Chrystusowy, który trwa / (
łac.
) subsistit/ w Kościele katolickim rządzonym przez Następcę Piotra i przez biskupów w łączności z nim [3]. Kościoły, które nie będąc w pełnej wspólnocie z Kościołem katolickim, pozostają jednak z nim zjednoczone bardzo ścisłymi więzami, jak sukcesja apostolska i ważna Eucharystia, są prawdziwymi Kościołami partykularnymi. [4] Dlatego także w tych Kościołach jest obecny i działa Kościół Chrystusowy, chociaż brak im pełnej komunii z Kościołem katolickim, jako że nie uznają katolickiej nauki o prymacie, który Biskup Rzymu posiada obiektywnie z ustanowienia Bożego i sprawuje nad całym Kościołem. Natomiast Wspólnoty kościelne, które nie zachowały prawomocnego Episkopatu oraz właściwej i całkowitej rzeczywistości eucharystycznego misterium, [5] nie są Kościołami w ścisłym sensie; jednak ochrzczeni w tych wspólnotach są przez chrzest wszczepieni w Chrystusa i dlatego są w pewnej wspólnocie, choć niedoskonałej, z Kościołem [6] (
Dominus Iesus
, 17). |
Szwajcarski biskup przyznał też, że dokument mógł się jawić jako raniący dla
protestantów
i
ekumenicznie
nastawionych katolików. Biskup Koch powiedział też, że dokument i jego recepcja pokazały różnice w zadaniach, jakie stawiają wobec ruchu ekumenicznego katolicy i
prawosławni
z jednej strony, a protestanci z drugiej.[7]
Bronił też schorowanego Jana Pawła II przed atakami szwajcarskich intelektualistów i teologów, którzy domagali się jego rezygnacji z powodu choroby. W latach
2007
-
2010
był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Szwajcarii.
1 lipca
2010
papież
Benedykt XVI
mianował go następcą
kardynała
Waltera Kaspera
jako przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Został jednocześnie podniesiony do rangi arcybiskupa. Znalazł się w gronie kardynałów-nominatów ogłoszonych przez papieża 20 listopada 2010r.
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Strona internetowa gazety -
NZZ online
- ↑ Swissinfo i agencje:
Swiss bishop comes out in favour of minarets
(
ang.
). 2006-09-03. [dostęp 2010-08-27]. Cytat: Problemem jest w rzeczywistości nie siła islamu, lecz słabość chrześcijaństwa. Jeśli byśmy powrócili do naszych korzeni i opowiadali się za naszymi przekonaniami moglibyśmy podchodzić do innych religii z większą otwartością
- ↑ Por.
Kongregacja Nauki Wiary
, Deklaracja.
Mysterium ecclesiae
, 1:
AAS
65 (1973) 396-408 (
ang.
) [Dostęp 2010-08-26]
- ↑ Por.
Sobór Watykański II
, Dekr.
Unitatis redintegratio
, 14 i 15; Kongregacja Nauki Wiary, List Communionis notio, 17: AAS 85 ( 1993) 838-850. 60. Por. SOB. WAT. I, Konst. Pastor aeternus: DS 3053-3064; SOB. WAT. II, Konst.
Lumen gentium
, 22.
- ↑ Por. SOB. WAT. II, Dekr. Unitatis redintegratio, 22
- ↑ Por. tamże, 3
- ↑ Catholic News Service
Protestant groups dismayed at new document on identity of 'church'
11 lpica 2007