Liga antyturecka – projekt polityczny uważany za najważniejszą ze
średniowiecznych
koncepcji
protoorganizacji międzynarodowych
. Jego najbardziej prawdopodobnym autorem jest Antonio Marini, choć często przypisuje się go również
Jerzemu z Podiebradów
.
Liga miała być wymierzonym przeciw
Turcji
zrzeszeniem następujących państw:
Bawaria
,
Burgundia
,
Czechy
,
Francja
,
Polska
i
Węgry
. Dopuszczała również późniejsze przystąpienie państw
skandynawskich
i
śródziemnomorskich
.
Najważniejsze zasady działania:
- suwerenna równość państw członkowskich
- wojskowe przywództwo
króla Francji
- wspólne przeciwdziałanie wojnom w
Europie
- podejmowanie najważniejszych decyzji jednomyślnie, pozostałych większością głosów
Najważniejszym organem była Rada, złożona z
ambasadorów
państw członkowskich w zmieniających się rotacyjnie stolicach (a więc choć zasiadały w niej ciągle te same państwa, to za każdym razem miały innych przedstawicieli). Do jej obszarów kompetencji należały: polityka pozaregionalna, decydowanie o wojnie i pokoju, przyjmowanie nowych członków, kontrolowanie pracy konsystora (patrz niżej), aprobata decyzji finansowych i kwestie dotyczące wspólnej waluty, gdyby takowa została wprowadzona.
Inne organy:
- konsystorz (trybunał międzynarodowy)
- kancelaria (sekretariat)
- zarząd skarbowy